Σάββατο 1 Μαΐου 2010

κουκουρουκου...

τον παιζουμε κανονικα και με το νομο σε αυτο το μπλογκ εδω και αρκετες ημερες...και αντε εγω δικαιολογουμαι,ειμαι ΠΑΟΚ...οι υπολοιποι ψευτοπρωταθλητες (καλησπερα σας κυριε ζαστρο),οι πρωταθλητεες ευρωπης (κυριε μπουφε καλα?) και οι πρωταθλητες εουροπα λιγκ (κυριε ελφ σας πηρε τηλεφωνο ο φορλαν?) ειναι ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΙ...
αρχιζει σε λιγο το ματς των γατιων της ψευτοκαταλονιας με την αρμαδα του ερνεστο (λεμε τωρα)...τι να το παιξουμε ωρε...αντε παμε με τον ασσο διοτι ο κουτσια της μπαρτσα τα ξυνει τωρα τελευταια,και οπως ακουσα απο διπλανη παρεα στο ραχατι,''ποιος μεσι?''...
για την σφαγη στην Κυψελη δε μιλαω,ΠΑΟΚ ειμαι θα κανω το 1-2 την Πεμπτη και μοκο,βαζελια ετοιμαστητε...
εχουμε και χαντμπολ αυριο με τα αρχιγατια της πριγκιπισσας,θα ανταποδοσουμε την φιλοξενια ''''''''''''''κυριε''''''''''''' χατζηχρηστο...ΠΑΟΚ γερα πρωταθλημα ξανα...
μετα εχει και ΠΑΟΚ-αρης...μετα απο 2,5 χρονια δε θα παω τουμπα,στους υπολοιπους καλα να περασετε και καλη διασκεδαση...
δε λεω αλλα,εβρασαν οι πατατες,η σαρδελα ετοιμη,κυριε ζαστρο οριστε για ενα τσιπουρακι...

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Όρεξη να' χουμε να δούμε μπάλα σήμερα!!




















Η Κυριακή λένε είναι για μπάλα και σουβλάκια. Και η σημερινή μέρα είναι η απόδειξης του αληθούς.

Σήμερα το ματς δεν βλέπω πως θα ξεκολλήσει από τον άσσο. Το κέντρο του Ολυμπιακού είναι αδύναμο μπροστά στου ΠΑΟ όπως είναι τα πράγματα φέτος. Ο Γιάννης Παπαδόπουλος που έπρεπε σε πολλά παιχνίδια να ξεκινήσει βασικός, ξεκινά σε αυτό. Είναι δύσκολα τα πράγματα για τον μικρό, αλλά και πέρσι με την ΑΕΚ έδειξε ότι έχει τσαμπουκά για να σταθεί στην ομάδα...μπορεί όμως και σε ένα ΟΑΚΑ που θα κοχλάζει από 60.000 παναθηναϊκούς που θα θέλουν νίκη με κάθε τρόπο;



Η ομάδα του ΠΑΟ πλέον νομίζω πως έχει ωριμάσει και σήμερα θα μπορέσει σε ένα ματς κόντρα στον Ολυμπιακό, που σάρωσε τα πάντα αυτή τη 10ετία, να διαψεύσει την αυτοκρατορία του και να τον γκρεμίσει από τον θρόνο που επαναπαύθηκε φέτος είναι η αλήθεια. Δεν ξέρω αν οι οπαδοί του ΠΑΟ έχουν παρόμοια ωριμότητα με την ομάδα τους, καθώς αν το ματς ξεφύγει από τα χέρια τους νομίζω θα είναι ευθύνη τους. Καθώς οι οπαδοί μπορεί να μην "παίζουν" μπάλα, αλλά επηρεάζουν μια ατμόσφαιρα, ειδικά σε ματς σαν το σημερινό. Αν ο ΠΑΟ υποτιμήσει τον Ολυμπιακό, αν μπορεί να γίνει αυτό, θα το πληρώσει. Η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι του ΠΑΟ, όχι μόνο παράγοντες αλλά και δημοσιογράφοι, κρατούν χαμηλά την μπάλα. Αυτό δείχνει ότι έφτασε η ώρα αυτής της ομάδας να σηκώσει κούπες πραγματικά και όχι στα λόγια. Οι οπαδοί του ΠΑΟ έχουν πέσει στην παγίδα, σε μια πιθανή νίκη τους που είναι το πιο αναμενόμενο, να διαγράψουν αυτό που ήταν ο Ολυμπιακός τα 10 τελευταία χρόνια.
Η ομάδα μου έχει πολλά να χάσει σήμερα. Και αυτό που πολύ φοβάμαι ότι θα χάσει θα είναι τον Όλοφ. Ο Σουηδός έχει πρόβλημα στο αχίλλειο τένοντα. Ελπίζω το ιατρικό τιμ του Ολυμπιακού να έχει "υπογράψει" για την ετοιμότητα του, πρώτον γιατί αν τον ζόρισαν για να παίξει δεν θα τον χάσουμε μόνο για τα play offs αλλά και από την επόμενη χρονιά. Και ελπίζω να έχουν υπογράψει οι γιατροί του Ολυμπιακού για να ξέρουμε ποιόν να κυνηγάμε μετά.
Νομίζω θα δούμε πολλά γκολ σήμερα. Ελπίζω όχι μόνο από έναν. Ο Ολυμπιακός αν θέλει να φύγει με ψηλά το κεφάλι πρέπει να βάλει τουλάχιστο ένα γκολ, καθώς πιστεύω πως ο ΠΑΟ θα βάλει σίγουρα 1-2 γκολ. Τέτοια ματς δύσκολα μένουν στο 0-0. Δεν είναι μέσα στη χρονιά για να παίζουν κύριο ρόλο η τακτική, από την άλλη όμως είχαν δυο ευρωπαϊκά ματς. Ο Ολυμπιακός αρκετά έντονο μέχρι το 90' ενώ ο ΠΑΟ αδιάφορο. Νομίζω θα παίξει τον ρόλο του αυτό.
Όσο για το άλλο ντέρμπι πιο απ'όλα;
Σφαγή σήμερα...ΠΑΟ-ΟΣΦΠ, ΠΑΟΚ-ΑΕΚ, ΜΑΡΣΕΙΓ-ΛΥΟΝ, ΜΠΕΝΦΙΚΑ-ΠΟΡΤΟ, ΜΠΟΚΑ-ΡΙΒΕΡ....μα φυσικά μιλάω για το καμάρι του νησιού....το μεγάλο λιμάνι....η αρμάδα του κοκκινομαγουλάκια....η ομάδα των κωλοαμερικάνων (ουστ!) ....η πιο βαριά φανέλα του νησιού...οι Reds....η ομάδα που γύρισε έναν τελικό τσου λου σε ένα ημίχρονο ενω ήταν 3 πίσω....η μεγάλη Liverpool! Κόντρα στην ομάδα που ούτε στην πόλη της την υποστηρίζουν, στην ομάδα της διαφήμισης και τον Γιαπωνέζων οπαδών, η πρώην ομάδα του κλαψιάρη-κωλοπαιδαρά-αλητάκου-τέντυ μπόι-γαρύφαλλο στ'αφτί-"Πήγα και γω με την Παρις Χίλτον"-μούφα Ρονάλντο...κόντρα στην ομάδα ενός προπονητή που αν ο Όττο έχει άστρο αυτός έχει Super Nova.....με άλλα λόγια την Man utd....βλέπω μεγάλο διπλό γιατί είναι κρίμα να δυσαρεστείς τον καλύτερο πελάτη...και μάλιστα μες το σπίτι του!


Όρεξη να'χουμε να δούμε μπάλα!

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Ήρθε η ώρα Ερνέστο να γυρίσεις....








Άλλη μια γκέλα του Ολυμπιακού που οφείλεται ξεκάθαρα στην απειθαρχία της ομάδας. Δεν μπορεί οι άνθρωποι του Ολυμπιακού να μιλάνε για ατυχία και για φυσική κατάσταση. Το μόνο που είναι προς συζήτηση είναι ότι η ομάδα από την προηγούμενη σεζόν έχασε τον έλεγχο στα αποδυτήρια, με προπονητές "λίγους" πήγε να το διορθώσει. Δεν μπορώ να ακούω ότι φταίει ο Κετσπάγια για την κακή προετοιμασία με αποτέλεσμα τους τραυματισμούς μέσα στη χρονιά. Ο Ραούλ Μπράβο, που είναι πολύ ευπαθής στους τραυματισμούς φέτος δεν έχει χάσει παιχνίδι! Γιατί; Γιατί έκανε αυτά που έπρεπε στη προετοιμασία, καθώς λήγει το συμβόλαιο του και σίγουρα δεν θα πέρασε καλά πέρυσι ως δανεικός. Ανάθεμα αν θα γινόταν αυτό σε περίπτωση που δεν υπήρχε στην ομάδα ο Ερνέστο. Οπότε η δικαιολογία της κακής προετοιμασίας δεν είναι λόγω Κετσπάγια, αλλά λόγο παικτών. Πέρσι όλοι τους δήλωναν ξεκάθαρα υπέρ της παραμονής Βαλβέρδε και η διοίκηση τους κρέμασε. Ήρθε ο Κετσπάγια, οι παίκτες τον έδιωξαν, ήρθε ο Ζίκο, αλλά ήταν αργά πια για να δουλέψουν μαζί του καθώς ήδη είχαν "απεργήσει" το καλοκαίρι. Ο Ζίκο στο πιο κρίσιμο σημείο του πρωταθλήματος και μετά απο μια ήττα καθαρή απο τον Άρη, που έδειξε το τεράστιο πρόβλημα του Ολυμπιακού με ομάδες που έχουν ρυθμό, ο Ζίκο έδωσε 10 μέρες ρεπό σε παίκτες αγύμναστους...οι οποίοι τραυματίστηκαν κι όλας (Ντουντού)! Το τελικό χτύπημα για την ομάδα ήρθε με την απόλυσή του. Εκεί η ομάδα έχασε εκτός από το πρεστίζ της και τους Μαρέσκα-Ντουντού που είναι οι πιο ποιοτικοί παίκτες στο κέντρο του Ολυμπιακού.
Ήρθε ο Μπάντοβιτς που όπως ήταν φυσικό δεν κατάφερε να κάνει τίποτα στην ομάδα. Οι παίκτες κάνουν ότι θέλουν. Στα τελευταία μάτς παιχνίδι φτιάχνουν οι Αβραάμ και Μέλμπεργκ...και οι μέσοι τους κοιτάνε. Πως να κάνουν όμως κάτι διαφορετικό όταν στην προπόνηση δεν το κάνουν πως θα γίνει στο γήπεδο;
Δυστυχώς κάηκε ο Μπάντοβιτς από τον Ολυμπιακό και ίσως θα είναι καλύτερο να φύγει γενικά από τον σύλλογο γιατί δεν ξέρω πως θα είναι η αντίδραση του στα καθήκοντα τη νέα σεζόν.
Η πίεση ψηλά που έκανε ο Ολυμπιακός πέρυσι φέτος δεν υπάρχει και δεν υπάρχει γιατί δεν έχουν την ψυχολογία να το κάνουν. Πέρυσι ο Ερνέστο αυτό τους έμαθε. Τους "έδωσε" την ψυχολογία νικητή,ώστε να πιέζουν ψηλά. Είχε τα αποδυτήρια δικά του και τους παίκτες να τον κάνουν μάγκα. Έδωσε μια άλλη σκέψη στην ομάδα που την κρατούσε στα ματς της Ελλάδας και της Ευρώπης. Πράγμα που πλήρωσε με τη Σεν Ντε Τιεν. Ήταν φυσικό καθώς οι Γάλλοι ήταν ομάδα με ρυθμό και δυνατούς παίκτες στο 1 με 1. Αυτό πλήρωσε ο Ολυμπιακός την αδυναμία του στις διεκδικήσεις, πράγμα που δεν γίνεται απο τη μια μέρα στην άλλη. Κάτι που θα δούλευε ο Ερνέστο και αν έμενε θα το βλέπαμε φέτος. Θα δούλευε με μια ομάδα που ήξερε πια. Και μια ομάδα χωρίς βεντέτες και ξεκάθαρα με τη νοοτροπία τυ Ισπανού
Ελπίζω να γυρίσει μόνο αν μείνει για 2 χρόνια. Ακόμα κι αν του χρόνου ο Θρύλος δεν πάει καλά, αρκεί να δείξει ομάδα που δουλεύει.

Αν έρθει ο Ισπανός ελπίζω φέτος να τερματίσει ο Ολυμπιακός 3ος στο πρωτάθλημα για να έχει τον χρόνο να δουλέψει την ομάδα και κάποιους απείθαρχους παίκτες σαν τον Λουα Λουα ώστε να δώσουν αυτά που μπορούνε στο γήπεδο και διάολε είναι πολλά!
Αντίθετα με όσα λένε πολλοί πως υπάρχουν προπονητές σε όλο τον κόσμο, η μόνη ελπίδα είναι ο Ερνέστο. Γιατί θα κάνει τους παίκτες του Ολυμπιακού να σκιστουν για αυτόν, γιατί αυτοί τους διώξανε τους Κετσπάγιες και το φέρανε πίσω!
Και πιστέψτε με ότι αν οι παίκτες του Ολυμπιακού δουλέψουν όπως πρέπει και βγάλουν αυτά που μπορεί ο καθένας, διάολε οι αντίπαλοι πρέπει να τρέξουν σαν τον Γκαλέτι και τον Λουα για να τους φτάσουν!

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

welcome to Elladistan...

Μου λέγανε καλό παιδί να γίνω,
δικαίωμα κανένα να μην δίνω.
Κι αν μ'ενοχλούνε διάφορα,
να τα περνώ αδιάφορα.
Σε όλα τα παράλογα,
τα μάτια μου να κλείνω.
Κι αν μ'ενοχλούνε διάφορα,
να τα περνώ αδιάφορα.
Σε όλα τα παράλογα,
τα μάτια μου να κλείνω.

Μα εγώ ζητάω απ'την ζωή,
το κάτι παραπάνω και δεν υποχωρώ.
Ας με περνάνε για τρελλό,
συμβιβασμούς δεν κάνω.
Μα εγώ ζητάω απ'την ζωή,
το κάτι παραπάνω και δεν υποχωρώ.
Σ'ότι πιστεύω κι αγαπώ,
στοιχηματίζω πάνω.

Μου λέγανε ν'αλλάζω το κομμάτι,
άν θέλω στην ζωή να κάνω κάτι.
Κι αν βλέπω γύρω κρίματα,
να κάνω πίσω βήματα.
Τους θύτες και τα θύματα,
να δω με ίδιο μάτι.
Κι αν βλέπω γύρω κρίματα,
να κάνω πίσω βήματα.
Τους θύτες και τα θύματα,
να δω με ίδιο μάτι.

Μα εγώ ζητάω απ'την ζωή,
το κάτι παραπάνω και δεν υποχωρώ.
Ας με περνάνε για τρελλό,
συμβιβασμούς δεν κάνω.
Μα εγώ ζητάω απ'την ζωή,
το κάτι παραπάνω και δεν υποχωρώ.
Σ'ότι πιστεύω κι αγαπώ,
στοιχηματίζω πάνω..

ωραιο τραγουδι ρε Νοτι...που να το αφιερώσουμε...

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Απόψε φόρα τα καλά σου και για αγάπη ετοιμάσου!




Έτσι όπως είναι οι ομάδες μας φέτος δεν είσαι για τίποτα σίγουρος. Ο ΠΑΟ δεν μπορεί να πάρει τα ποδιά του και κερδίζει την φορμαρισμένη Roma. Ευρωπαϊκή φανέλα θα σου πει ο vazelos, αλλά αν το πει αυτό και παρά πέρα θα φάει ντομάτα στο μάτι....
Οπότε ότι πρόβλεψη κι αν γίνει για απόψε μάλλον έξω θα πέσω. Αν το δούμε σφαιρικά το πράμα...χωρίς συναισθηματισμούς ο Ολυμπιακός είναι σε μια από τις χειρότερες "φάσεις" του και παρόλα αυτά είναι στους 16 του τσου λου, κάτι που με την μανία μας για το πρωτάθλημα το ξεχάσαμε. Αν ο Θρύλος ήταν πρώτος και 1 βαθμό διαφορά μόνο, που στο φετινό πρωτάθλημα δεν είναι τίποτα, όλοι θα μιλάγανε για το ματς με τη Μπορντό. Τώρα ουδείς ασχολείστε. Θα ασχοληθεί μετά το ματς και πολύ φοβάμαι όχι θετικά. Με την εικόνα του Ολυμπιακού μετά το 60' θα πέσει γέλιο...αλλά μπορείς να είσαι σίγουρος; Εδώ στάθηκε όρθιος ο Αντώνης μέσα στο Emirates με την Αρσεναλ να διδάσκει πως μπορείς να διαλύσεις μια μικρομεσαία ομάδα. Το μονό σίγουρο στον Ολυμπιακό είναι ο Μελμπεργκ. Αλλά και αυτός δεν έχει κάνει φέτος κακό παιχνίδι ελπίζω να μην το κάνει ούτε τώρα. Αν και η ομάδα της Μπορντό δεν του ταιριάζει. Ούτε στον Όλοφ ούτε στον Ολυμπιακό. Έχουν ρυθμό και είναι αθλητικοί παίκτες, όπως λένε στο Μπασκετ. Ο Ολυμπιακός αν θέλει να ελπίζει σε πρόκριση θα πρέπει να βάλει ένα γκολ και να μη φάει. Αυτό δεν βλέπω πως θα γίνει. Δεν έχει εξτρεμ εκτός του Ντατολο. Δεν έχει άξονα. Δεν έχει επιθετικό που τη μισή ευκαιρία την κάνει Γκόλ. Για να κυνηγήσει το γκολ θα πρέπει να αφήσει χώρους πίσω που δεν νομίζω να μπορούν να καλύψουν Αβρααμ και Ολοφ.
Άρα θα πρέπει να παίξει σφιχτά για το 0-0. Που θα τον οδηγήσει στον επαναληπτικό στη Γαλλία να πρέπει να βάλει ένα γκολ σίγουρα και μάλιστα το πρώτο γιατί αλλιώς δεν έχει ελπίδες και ο εφιάλτης θα αρχίσει...
Επειδή όμως καμιά ομάδα δεν είναι σίγουρα χαμένη, αν δούμε τη Μπορντό είναι μια "μικρή" στο Τσου λου φανέλα με πολύ καλή ομάδα. Ότι χειρότερο. Όμως η εμπειρία των παικτών στα νοκ άουτ ματς παίζει τον πρώτο λόγω. Ο Ολυμπιακός έχει τέτοιους. Και φάνηκε στη φάση των ομίλων, οπού πέρασε καλύτερες ομάδες από αυτόν αλλά άπειρες.
Τώρα δεν είναι ανάλογα τα πράγματα όμως, καθώς η Μπορντό είναι πολύ καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό και γενικά είναι μια ανερχομένη δύναμη. Αλλά αν θες να βρεις ένα θετικό θα είναι αυτό. Ότι ο Θρύλος υπερτερεί σε εμπειρία και παραστάσεις. Όμως δεν φτάνει.
Βεβαία μπάλα είναι και γυρίζει. Αλλά αν γίνει κανένα κουλό και κερδίσει θα είναι η εξαίρεση όχι ο κανόνας...όπως βλέπεις την Μπαρτσα απο πέρσι να ριχνει 4αρες,5αρες ,6αρες....ε θα χάσει και ένα ματς! Έχασε με Ατλέτικο! Αυτό δεν κάνει την Ατλέτικο ομάδα...ούτε και τον Ολυμπιακό που από γκέλα σε γκέλα μπορεί να κάνει μια νίκη...καθαρά από τύχη.
Φοβάμαι ότι ο τίτλος του post μου θα είναι προφητικός...θα βάλει τα καλά του ο Ολυμπιακός και θα τον "αγαπήσει" η Μπορντό....αφού τον ζαλισει με γαλλικο κρασι.


ΥΣ. Το οποίο γαλλικό κρασί είναι απαίσιο. Έχω πιει εγώ και ξερώ. Ως μπάρμαν και πάνω απ'όλα ως άνθρωπος σας προτείνω....με θαλασσινά και κοτόπουλο, "Μαγικό Βουνό" Λαζαριδη. Όχι από σούπερ μάρκετ είναι μουφα. Από συγκεκριμένες κάβες βγάζει περιορισμένα κομμάτια κάθε χρόνο. Ή αλλιως "Σαμαροπετρα" του Κυρ-Γιάννη(πιο φτηνό αλλά καταπληκτικό)(Κυρ-Γιάννης είναι ο Γιάννης Μπουταρης αδερφός του ιδιοκτήτη της εταιρίας Boutari που βγάζει το Μοσχοφιλερο κλπ, αλλά τα σπάσανε γιατί ο ένας ήθελε ποσότητα και ο άλλος ποιότητα...). Και επειδή μιλάμε για λευκό κρασί, να είναι φετινό. Το 2008 δεν ήταν καλή χρονιά.

Όσο για την αγαπημένη μου ποικιλία του κόκκινου κρασιού προτείνω «Δυο Ελιές» Κυρ Γιάννη και «Κατώγι» Αβέρωφ (πιο φτηνό).
ΥΣ2. Τα κρασιά καταλαβαίνετε αν είναι ισορροπημένα , δηλαδή "καλά", όταν ανοίγετε ένα μπουκάλι και σας το σερβίρουν για να δοκιμάσετε...θα μυρίζετε το κρασί και θα πίνετε μια γουλιά. Αν το κρασί είναι καλό θα πρέπει η πρώτη εντύπωση που σας έδωσε η μυρωδιά να "μοιάζει" με την αίσθηση που σας έδωσε όταν το δοκιμάσατε(δηλαδή στη γλωσσά) και όταν το ήπιατε (ουρανίσκο). Μπορεί ένα κρασί να είναι καλό και να μην σας δώσει την ισορροπία που σας λέω γιατί τρωτέ πράγματα που δεν του ταιριάζουν. πχ Doritos με κρασί...(πλακά με κανείς;;) ψάρι με κοκκινο κρασι ή κρεας με λευκο κρασι, εκτος κι αν ειναι η ποικιλια που να το επιτρεπει. Έχω κάνει εγώ σεμινάρια πάνω στο κρασί και ξερώ....

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

με ενα ονειρο θα ζω και οσο ζω θα προσπαθω...


και οι μεγαλύτεροι άντρες αυτού του πλανήτη τελικά κλαίνε...αυτή η εικόνα δεν θέλει περαιτέρω σχόλια...ότι και να πω για τον Pablo είναι απλά λίγο...
ας ψωνιστώ λίγο με την αποθέωση Μούσλι που έκανα στο προηγούμενο κείμενο
και το ΑΛΑΝΙ με δικαίωσε με μία γκολάρα που λίγα φορ μπορούν να τα βάλουν...
για το γήπεδο,την ατμόσφαιρα
και τα όσα ζήσαμε εχθές δεν μπορώ να τα περιγράψω με λόγια...το ότι θα δάκρυζα μετά τα γκολ της ομάδας μας δεν το περίμενα...αλλά όλα ήταν απερίγραπτα ωραία...
ειλικρινά δεν έχω να πω τίποτα για το ματς,την νίκη και τα στόματα που βουλώνει η νίκη αυτή...ένα πράγμα έχω να πω στα αλάνια μας...
ΠΑΙΔΙΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΞΥΠΝΑΤΕ,ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΤΕ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ...

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Κάτι παραπάνω από ένα Κύπελλο...


Δεν ξέρω ποιος ήθελε παραπάνω το Κύπελλο στο χθεσινό τελικό. Ο Παναθηναϊκός που κάθε χρόνο παίρνει τα πάντα άλλα φέτος ο εγωισμός του έχει πληγωθεί τις περισσότερες φορές, ίσως, από ποτέ στα πολλά χρόνια παντοκρατορίας του ή ο Ολυμπιακός που δεν είχε πανηγυρίσει κανέναν τίτλο εδώ και 8 χρόνια; Η απάντηση έρχεται από το παιχνίδι. Ήταν η πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό που οι παίκτες του Παναθηναϊκού αντιμετώπιζαν τους αντίστοιχους του Ολυμπιακού κι είχαν πολύ άγχος. Η πρώτη φορά που σκέφτονταν πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο της ήττας. Χωρίς, δηλαδή, την πολύ μεγάλη, αδιαμφισβήτη και δικαιολογημένη, αν θέλετε, αυτοπεποίθηση που του είχαν δώσει οι τόσοι πολλοί τίτλοι.

Για να πάρει τον πρώτο κρίσιμο μεταξύ τους αγώνα μετά από πολλά χρόνια ο Ολυμπιακός, χρειάστηκε να συμβούν πολλά πράγματα. Άλλωστε για να καταφέρεις να πάρεις κάτι από κάποιον που οι συνεχόμενες επιτυχίες του έχουν δημιουργήσει την ψυχολογία ότι του ανήκει, δεν αρκεί να είσαι απλά καλύτερος. Πρέπει και να νιώθεις καλύτερος. Η γνώμη μου είναι πως φέτος το ρόστερ της ομάδας του Πειραιά είναι καλύτερο από αυτό του ΠΑΟ και όχι απλώς ισοδύναμο. Η συνηθώς τέλεια περιφέρεια του Παναθηναϊκού, αυτή τη στιγμή αποτελείται από τον ανέτοιμο Γιασικεβίτσιους, τον ντεφορμέ Σπανούλη, το θετικό Νίκολας,το Διαμαντίδη που δε χρειάζεται κανένα σχόλιο για την προσφορά του ακόμα και στην κακή του μέρα, το στάσιμο στην εξέλιξή του ταλέντου του Περπέρογλου και τους νέους ακόμα για τέτοια ματς Τέπιτς και Καλάθη. Κοντά στο καλάθι από την άλλη, ο μέτριος Φώτσης, οι σταθερές αξίες Μπατίστ και Πέκοβιτς(που όμως όταν πιεστούν σωστά από έναν αντίπαλο που έχει υπεροπλία και φορτωθούν με φάουλ, δεν υπάρχει άλλη λύση) και φυσικά ο πολύ συχνά τραυματίας Τσαρτσαρής, εμφανίζουν την ομάδα του τριφυλλιού λίγο πιο κάτω -ειδικά σε ποσότητα- απέναντι στον Ολυμπιακό.

Η δυνατότητα του Γιαννάκη να χρησιμοποιήσει για αρκετά λεπτά το Σχορτσανίτη μπορεί να μην του έδωσε αυτά που περίμενε στην επίθεση, αλλά στην άμυνα ήταν το κλειδί του παιχνιδιού. Ο διεθνής σέντερ εξουδετέρωσε άριστα το πικ εν ρολ των πρασίνων αφού, παρά τα κιλά του, προλάβαινε να ανεβαίνει στην κορυφή για να καλύψει τους χώρους και το πεδίο του περιφεριακού που είχε την μπάλα, αλλά με το που γύριζες το μάτι σου στη ρακέτα τον έβλεπες ήδη εκεί να μαρκάρει το αντίπαλο πεντάρι. Φυσικά αυτό μπορεί να το κάνει αρκετά καλά και ο Μπουρούσης έτσι κι αλλιώς, ενώ βοήθησε -πάντα στο συγκεκριμένο τομέα- και ο Μαυροκεφαλίδης, όσο έπαιξε. Η μόνιμη αχίλλειος πτέρνα σ' αυτήν την προσπάθεια ήταν βεβαίως ο Βούισιτς ο οποίος έκανε 3 ίδια ακριβώς φάουλ στο παιχνίδι, τα 2 μάλιστα σε συνεχόμενες άμυνες. Βγαίνοντας στην κορυφή για να ακολουθήσει τον αντίπαλο ψηλό που πάει για σκριν, δεν προλαβαίνει να στρίψει το σώμα του και να γυρίσει στη ρακέτα κι έτσι αναγκάζεται να σταματήσει με φάουλ τον παίκτη που έχει την μπάλα. Ο άστοχος(ακόμη και στα λέι απ), χθες, Τσίλντρες βοήθησε σε αρκετούς τομείς ενώ ο Παπαλουκάς ηρεμούσε όσο μπορούσε ένα παιχνίδι που έβγαινε κυρίως από ατομικές προσπάθεις των συμπαικτών του, κάτι που μαρτυρούν και τα πολλά τραβηγμένα από τα μαλλιά σουτ τριών πόντων που επιχειρήθηκαν. Ο Κλέιζα ανήκει στην κατηγορία των παικτών που προανέφερα, προσθέτοντας όμως ένα κρίσιμο τρίποντο στην τέταρτη περίοδο. Ο πολυτιμότατος Σκούνι Πεν παίρνοντας όπως πάντα λίγες προσπάθειες ήταν θετικότατος αφού πίεσε πάρα πολύ και την περιφέρεια του Παναθηναϊκού. Τέλος, ο ηγέτης, η προσωπικότητα, ο παίκτης που απ' ό,τι φαίνεται θα είναι για τα μεγάλα ματς, Μίλος Τεόντοσιτς. Από τα πρώτα λεπτά στα μπασίματα που επιχειρούσε στη ρακέτα φαινόταν να πατάει στο παρκέ με πολύ μεγάλη αποφασιστικότητα. Δεν κρύβω(τι δεν κρύβω που το αναφέρω επίτηδες δηλαδή...), ότι βλέποντας το παιχνίδι με δύο φιλαράκια μπασκετικούς, τους λέω βλέποντας το μάτι του Σέρβου: "αυτός θα μας το φέρει το κυπελλάκι"! Φυσικά δεν ήταν και η πρόβλεψη του αιώνα ούτε καν του Πιτ Παπαδάκου στο "Φως". Το παιδί φαίνεται πως έχει τα αρχίδια να παίρνει σουτ όταν οι άλλοι κρύβονται. Χαρακτηριστική μια φάση στο δεύτερο ημίχρονο που του πασάρει ο Παπαλουκάς και αν και μαρκαρισμένος σου δίνει την εντύπωση πως σουτάρει πριν ακόμα πάρει την μπάλα στα χέρια του.

Τώρα γενικά για το πως πήγε το παιχνίδι από άποψη ρυθμού, η γνώμη μου είναι πως από εκεί φάνηκε η ΤΕΡΑΣΤΙΑ φανέλα που έχει ο ΠΑΟ. Τα προηγούμενα χρόνια με την αυτοπεποίθηση που είχαν, οι πράσινοι, άνοιγαν το ρυθμό κι ο Ολυμπιακός, που φυσικά διέθετε κι αυτός πολύ καλή ομάδα, απλά ακολουθούσε και βλέπαμε ματσάρες με τρανότερο παράδειγμα όλων, τον περσινό ημιτελικό της Ευρωλίγα. Χθες, γνωρίζοντας πως αυτήν την εποχή είναι σε χειρότερη κατάσταση από τον αιώνιο "εχθρό" τους, πήγαν σε πολύ αργό τέμπο το παιχνίδι. Εκδήλωναν τις επιθέσεις τους όσο πιο αργά μπορούσαν στα 24 δευτερόλεπτα που διέθεταν κι έκλειναν τους χώρους για να αναγκαστεί να κάνει το ίδιο και η ομάδα του λιμανιού. Προς επίρρωση των όσων λέω είναι το σκορ που είχε διαμορφωθεί κάπου 17 λεπτά μετά την έναρξη του παιχνιδιού με τους δυο συλλόγους να έχουν σημειώσει μαζί, περίπου 50 πόντους. Από κει και πέρα η υπεροχή του Ολυμπιακού στις αθλητικές ικανότητες των παικτών του, του έδωσε το δικαίωμα να ανανεώσει πολλές μπάλες και μαζί με τα περισσότερα κλέψιματα να εκδηλώσει περισσότερες επιθέσεις από τον Παναθηναϊκό.

Για το τέλος άφησα τα σχόλια για τις δηλώσεις των πρωταγωνιστών. Με ικανοποιούν αφάνταστα αυτές, των ανθρώπων της ομάδας που υποστηρίζω. Κυρίως για το τι να περιμένουμε στο μέλλον. Το να δεις την κατάκτηση του Κυπέλλου ως την ευκαιρία να αρχίσεις να καταστρέφεις τη δυναστεία του αντιπάλου σου και ν' αρχίζεις μία δική σου είναι πολύ σωστό και θεμιτό. Το να βασίζεσαι μόνο σε έναν τίτλο και να πιστεύεις πως το έχεις καταφέρει ήδη είναι μια παγίδα που φαίνεται πως αποφευγούν οι του Ολυμπιακού. Αυτό βέβαια θα φανεί στο μέλλον, γιατί εδώ αντιμετωπίζεις την πιο πετυχημένη ελληνική ομάδα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Κι ένα ακόμα τελευταίο(δεύτερο)(τώρα κάνω αυτό ακριβώς που κάνουν μερικοί όταν βγαίνουν και μιλάνε στο ραδιόφωνο, σε εκπομπές επικοινωνίας, που για να κερδίσουν την ανεκτικότητα του εκάστοτε παραγωγού, εκλιπαρούν συνεχώς για "κάτι τελευταίο" πριν από κάθε πρότασή τους σχεδόν), για τους διοικητικούς ηγέτες της ΚΑΕ Ολυμπιακός. Οι άνθρωποι εκτός από την αγάπη τους για την ομάδα που κουμαντάρουν, και το άθλημα, και τα χρήματα τα οποία κάθε χρόνο διαθέτουν, φαίνεται πως είναι απόλυτα συνειδητοποιημένοι, μαθαίνουν από τα λάθη τους και πάνω απ' όλα έχουν ήθος. Ειδικά για το τελευταίο και μόνο, θα πρέπει να προσέχουμε μην τους χάσουμε...

Αυτά! Είθε να είναι απλά το πρώτο...

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Μόνο στον Θρύλο αυτά!!




8 χρόνια πείνα... 8 χρόνια χωρίς κούπα, τα 3 τελευταία από τον μεγάλο του και αιώνιο αντίπαλο. Πέρσι δε έχασε όλους τους στόχους του από τον ΠΑΟ. Κύπελλο, πρωτάθλημα και Ευρωπαϊκό Φέτος η ομάδα έφερε παίκτες σπουδαίους. Μίλος και Τζος αναγεννήθηκαν ή απλά ο πρώτος σοβαρεύτηκε και ο δεύτερος εγκλιματίσθηκε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Έτσι η ομάδα ρόλαρε, ο Γιαννάκης βελτιώθηκε και μοίραζε μέσα στη χρονιά σωστά τους ρόλους. Ακόμα και έτσι η αποστολή ήταν δύσκολη. Αντίπαλος του ο ΠΑΟ των σπουδαίων παικτών και της πολύ κακής χρονιάς, όπου γέμιζε τον Θρύλο με άγχος αβάσταχτο ακόμα και για παίκτες σαν τον Κλέιζα ή τον Τεό, που έχουν παραστάσεις σπουδαίες εκτός Ελλάδος.

Ο ΠΑΟ λοιπόν είχε την ευκαιρία να γκρεμίσει τα σχέδια του Γιαννάκη με μια και μόνο νίκη. Ευτυχώς δεν τα κατάφερε. Το πάλεψε αλλά δεν μπορούσε. Αν έχασε ο ΠΑΟ με 4 πόντους διαφορά οφείλεται καθαρά στο άγχος του Ολυμπιακού. Απόλυτα φυσικό. Όποιος έχει ασχοληθεί με πρωταθλητισμό και όχι να παίζει μπάλα στα 5χ5 ή να παίζει μάνατζερ στο PC και να' χει άποψη, καταλαβαίνει γιατί είχε άγχος ο Θρύλος σε κάθε φάση που έπαιρνε διαφορά. Βέβαια παίζει και ο ΠΑΟ, αλλά χθες ο Ολυμπιακός δεν το έχανε το ματς έτσι όπως μπήκε.
Τα καλά και τα κακά για τους παίκτες των 2 ομάδων θα τα αφήσω σε άλλους με πιο τεχνικές γνώσεις στο μπάσκετ, για το ποιοι οδήγησαν στη νίκη τον Θρύλο και στην μετριότητα τον ΠΑΟ.Το μόνο που θέλω να πω είναι οτι αυτός ο Μίλος είναι μεγάλη παιχταρα! Αυτά!
Τώρα θέλω να πω γι' αυτό το μίασμα που κοσμεί την οικογένεια του Θρύλου. Αυτή τη ψύχωση για την κούπα στο ποδόσφαιρο. Ρε άμπαλοι, ηλίθιοι οπαδοί (δήθεν) του Θρύλου...η ομάδα σας σηκώνει κούπα και κάθεστε σαν κότες στο γήπεδο επειδή ο Εργοτέλης έβαλε γκολ στη Κρήτη;;; Δεν το περιμένατε; 3 χρόνια νίκη δεν έχει πάρει τοσο περιεργο ήταν ρε άμπαλοι;; Τι να κάνουμε τώρα έφερε χ στη Κρήτη και;; Ας κερδίσει όλα τα άλλα ματς και θα το σηκώσει!
Ρε άσχετοι! Είστε 750 μη πω τι.....και βλέπετε τις 2 από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης (χεστήκατε). Βλέπετε τους παίκτες του μπάσκετ να είναι τρελαμένοι από χαρά μετά από πόσα χρόνια (χεστήκατε...ακούγατε ΕΡΑ-ΣΠΟΡ....)! Βλέπατε έναν έναν τους παίκτες να ανεβαίνουν στο βάθρο του νικητή μετά από τόσο δύσκολο ματς απέναντι στο άγχος τους πρώτα και μετά απέναντι στον ΠΑΟ (χεστήκατε...θα κράζατε τον Μπάντοβιτς που έβγαλε Ντάτολο...ή δεν έβαλε Μήτρογλου και έβαλε τον Ντιογκο...ΖΩΑ!)! Έπρεπε να πάει ο Θοδωρής πριν να σηκώσει το κύπελλο και να καλέσει τους οπαδούς να ανέβουν! Όχι ρε αθλιοι, όχι ρε τσουτσέκια, οχι ρε ζώα! Εγώ αν ήμουν ο Θοδωρής θα έπαιρνα ην κούπα και θα την έκανα! Αυτο σας αξίζει ρε βολεμένα αμπάλα ζώα... γιατί αν χάσουμε το πρωτάθλημα στο ποδοσφαιρο εσείς θα είστε που θα τρέχετε σαν μη πω τι....στο ΣΕΦ να πάρουμε το μπάσκετ!
Α ρε πως κατάντησε έτσι ο κόσμος του Ολυμπιακού και η Ελλάδα....γιατί το ίδιο θα κάνανε όλοι! Αυτοί είστε και να σας χαίρονται όσοι ασχολούνται με τους "πύρινους κόσμους"....
Εσείς είστε που κράζατε τον Αγγελόπουλο, με το γάντι βέβαια, γιατί δεν σας θέλει ρε χουλιγκανια στο ΣΕΦ! Πόσο τον γουστάρω αυτόν τον άνθρωπο! Μακάρι να σας διώξει όλους από κει μέσα και απο τον Ολυμπιακό ολόκληρο! Ρε τι νούμερα είστε!
Όσο για το Εργοτέλης-Ολυμπιακός, εγώ δεν χαλιέμαι γιατί πιστεύω σε γκέλα του ΠΑΟ με ΠΑΟΚ, αν και έχω αμφιβολλίες....αλλά κυρίως δεν χαλιέμαι γιατί πιστεύω ότι δεν ξανά ακουστούν οι φωνές παραμονής του Μπάντοβιτς... αν και νίκη στο ντέρμπι και για ακόμα μια φορά ανάδειξη του Θρύλου ως πρωταθλητή, αλλάζει πολλά στην ομάδα μας αδέρφια Ολυμπιακοί!!

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

και αν νικησουμε? ? ? ?





κύριε Χαλκιά Κώστα
Κουτζαβασίλη Φώτη
Κρέσιτς Ντάριο
Μουν Μπράις (μα είναι δυνατόν?)
Τσιρίλο Μπρούνο
Κοντρέρας Πάμπλό
Μαλεζά Στέλιο
Λίνο Αλβες
Σνάουτσερ Μίροσλαβ
Σαβίνι Μίρκο
Αποστολόπουλε Αλέξανδρε
Αραμπατζή Νίκο
Γκαρσία Πάμπλο
Βιτόλο Βίκτορ
Σορλέν Ολιβιέ
Φωτάκη Γιώργο
Κουτσιανικούλη Βασίλη
Ιβιτς Βλάνταν
Βερόν Ρικάρντο Ματίας
Μοράες Κριστιάνο
Εντίνιο Ερλάντο
Παπάζογλου Θανάση
Φιλομένο Λούσιο
Βιερίνια Αντελίνο και για τέλος σε άφησα ρε αλάνι
Μουσλίμοβιτς Ζλάααααααααααααααααααααααααταν

μερικοί από εσάς δε θα παίξετε..άλλοι τραυματίες άλλοι τιμωρημένοι..πραγματικά δε με νοιάζει,και τροφική δηλητηρίαση να πάθετε όποιος και να παίξει έχετε ένα ραντεβού με την ιστορία αυτή την Κυριακή που όχι πολλοί,καμιά σαρανταριά χιλιάδες που θα μαστε μέσα περιμένουμε να σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων και να κερδίσετε το παιχνίδι της 30ετίας όπως είπε και ο Μούσλι...
δεν έχω να πω τίποτα τσακαλάκια,περιμένω να ''τρώτε'' σίδερα,να μην πάρει ανάσα ο ΠΑΟ...
ραντεβού μέσα στο γήπεδο,εκεί γύρω στις 5...σας περιμένουμε..να σας αποθεώσουμε και να μας κάνετε περήφανους...

Υ.Γ.

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

Η αναγέννηση του πιο λαμπρου αστέρα




Η ιστορία του; Γνωστή. Ο ΠΑΟ ετοιμάζεται να κλείσει τον Σαρούνας και ο Ολυμπιακός έψαχνε να βρει μια ευκαιρία ώστε να μπορεί να "αμυνθεί" μέσω του κ.Ελληνιάδη, τότε, σε ερωτήσεις του στυλ, "τι έχετε να πείτε για την μεταγραφή Σαρούνας στον ΠΑΟ, μέσα από τα χέρια σας;" με απαντήσεις σαν.... "Είδαμε τι έγινε και με την υπόθεση Τεόντοσιτς!" magical staff! Και ήταν από τότε σωστή η "απάντηση" του Ολυμπιακού (έστω και κατά τύχη;), αν και ο Σάρας θα ταίριαζε γάντι στον Θρύλο του Γκέρσον, ο χρόνος δικαίωσε τον Ζότς που εκθείαζε το ταλέντο του Σέρβου...και αμφιβάλλω αν ήθελε τον Σάρας στον ΠΑΟ. Δεν χτυπώ τον Σάρας τώρα που είναι σε μια δύσκολη φάση, καθώς θα ήμουν άμπαλος αν το έκανα, γιατί σε όλες τις ομάδες χωράει το ταλέντο του, αλλά είναι αστέρι του ΝΒΑ έτσι ήρθε και έτσι είναι και δεν θα μπορούσε για πολύ να παίζει λίγα λεπτά, ακόμα και αν είναι σωστό, καθώς και τα χρόνια πέρασαν αλλά και τρύπα στην άμυνα του Ζότς είναι. Όπως και να'χει ο Σαρας είναι στο fall of fame των ευρωπαίων stars και κανένας δεν μπορεί να μειώσει την επιτυχία του ΠΑΟ να τον κλέψει απο τον Θρύλο, όπως και το αντίθετο βέβαια...την επιτυχία με την απόκτηση του Τεόντοσιτς.

Έτσι ήρθε ο Μίλος στην Ελλάδα με τον Γκέρσον στο πάγκο. Το ταλέντο του έβγαζε μάτια! Η απόδοσή του ανάλογη με τη φάση της ηλικίας του....μια στα πάνω του και μια στα κάτω του. Ο Γκέρσον τον στήριξε καθώς ήταν το στυλ του γκαρντ που ήθελε στην ομάδα. Όμως ήταν δύσκολο για έναν νεαρό αθλητή όσο μεγάλο ταλέντο κι αν είναι στα 19 του να παίζει για μια ομάδα με τις ιδιαιτερότητες του Ολυμπιακού, καθώς έχει χρόνια να σηκώσει κούπα μετά την αποχώρηση Κόκκαλη. Ήρθε ως ένας απο τα σημαντικά γρανάζια της ομάδας που θα έφτιαχνε ο Αγγελόπουλος για να γκρεμίσει απο τον θρόνο του τον ΠΑΟ. Φυσικά δεν είναι εύκολο ούτε και τώρα ακόμα, πόσο μάλλον τότε. Κόντρα σε κάθε λογική μια ομάδα με Άκερ, Μίλος, Πεν στα γκάρντ κοντράρει τον ΠΑΟ των ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ γκαρντ και χάνει το πρωτάθλημα σε μια αμφιλεγόμενη φάση. Τη δεύερη χρονία του ήρθε ένας παίκτης...περίεργος....που όμως σαν δίδυμο με τον Μίλος τον λάτρεψα και ανάγκασε ακόμα και τους οπαδούς του ΠΑΟ (υγιείς) στο ΟΑΚΑ να χειροκροτήσουν μια από τα μικρά σόου Μίλος-Γούντς...πάσσα απίστευτη αλα Τεόντοσιτς (το' χει ο μικρός) και άλμα στο Θεό του Γούντς και κάρφωμα. Κάτι που το βλέπουμε φέτος συχνά πια με Τσίλντρες και Κλέιζα να κάνουν πάρτυ με τις ασσίστ που Τεοντοσιτς.

Για να φτάσει να τα κάνει αυτά όμως δεν ήταν όλα εύκολα. Ευτυχώς είναι πολύ μεγάλη παιχτούρα και δεν "κάηκε", θα ήταν πολύ εύκολο, γιατί τα λεφτά που παίρνει είναι καλά, τα λόγια που είπανε πολλά και η απόδοση του τότε δεν ήταν αντάξια, λογικό καθώς αυτά που ακούστηκαν ήταν υπερβολικά και κυρίως η σύγκριση με Σάρας! Ευτυχώς έμεινε όρθιος μέχρι που ήρθε ο Γιαννάκης. Ο χρόνος του μειώθηκε και με τον ερχομό του Θοδωρή Παπαλουκά ακόμα περισσότερο, αν και για μένα ήταν ότι χρειαζόταν ο Μίλος και εξηγήσω πιο κάτω. Έφτασε να είναι ένα βήμα από τη έξοδο της ομάδας πέρυσι Από κει και πέρα η ιστορία γνωστή, ο Ιβκοβιτς τον στηρίζει και το άστρο του λάμπει στο Ευρωμπάσκετ...με φόρα ξαναμπαίνει στην ομάδα του Ολυμπιακού με τον Γιαννάκη να βλέπει τις ικανότητες του και τον Παπαλουκά να του μαθαίνει τα μυστικά....
Όλοι λένε υπεύθυνο για την άνοδο του, τον Ιβκοβιτς και είναι σωστό, αλλά για μένα υπάρχει και ο Θοδωρής που βλέπει στον Μίλος έναν εξελιγμένο Παπαλουκά, καθώς και οι δυο είναι πλει μεικερ πασσέρ και όχι σκόρερ,είναι καλοί στην άμυνα και έχουν ύψος.Ο Μίλος έχει καλύτερο σουτ, ενώ ο Θοδωρής εμπειρία και μυαλό που λίγοι έχουν την 10ετία αυτή στην Ευρώπη.
Οπότε αν βελτιώσει το σουτ του και αποκτήσει εμπειρία απο μεγάλες διοργανώσεις ο Μίλος θα αφήσει εποχή στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ....α ρε Ζότς πανάθεμα σε πάντα μέσα πέφτεις!
....εντάξει εντάξει εκτός του Λάκοβιτς!

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Ενα βήμα μπροστά και πολλά πίσω...


Είναι γνωστό ότι το φίλαθλο πνεύμα στη χώρα που ζούμε δεν είναι και πολύ....ανεπτυγμένο, αυτό οφείλεται σε διάφορους παράγοντες....στους "παράγοντες", στις οικογένειες, στο κράτος, στους νόμους.... και στα σχολεία. Στα σχολεία που θα είχανε την ευκαιρία όχι μόνο να γεμίσουν τις εξέδρες του ελληνικού, αλλά γέμιζαν και εμάς με ελπίδες καθώς τα παιδιά που θα πήγαιναν τώρα στο γήπεδο για να δουν πως είναι να είναι ένα παιχνίδι και όχι για να πλακωθούν στο ξύλο, ίσως σε 10 χρόνια που θα είναι η ηλικία τους τέτοια που θα είναι ενεργοί οπαδοί να έχουν μια παιδεία πιο φίλαθλη.Πρώτο φάουλ. Λυπάμαι που άλλαξαν την απόφασή τους οι "ειδικοί" χρησιμοποιώντας ως άλλοθι την δικαιολογία των διαρκείας. Μας είπανε δηλαδή ότι αφού έχουν κάποιοι διαρκείας πρέπει να πάνε. Πλάκα με κάνεις;; Τελικός κυπέλλου και θα πάνε τα διαρκείας σε ουδέτερο γήπεδο;; Δεύτερο φάουλ!
Τρίτο φάουλ, 600 και 600... αφού τα εισιτήρια θα πάνε σε κατόχους ακριβών διαρκείας γιατί τόσοι λίγοι;; Τέταρτο φάουλ...όλοι ξέρουμε ότι τα εισιτήρια θα πάνε στα καλόπαιδα πραγματικά "ονομαστικά" (όπως λέει και η απόφαση)... δηλαδή...
-Πώς σε λένε;;
-Μπάμπη Σουγιά...
-εεε...ΟΚ μπές!

-Εσένα πώς σε λένε;
-Τάκη Πεταλούδα...
-....Πεταλούδα ε; ...καλά θα περάσουμε... έμπα και συ!

...κάπως έτσι είναι τα ονομαστικά εισιτήρια!

Δυστυχώς τα καλόπαιδα θα βριστούν, θα χαλάσουν τον ρυθμό του μάτς, οι παίκτες(στολίδια) θα ξενερώσουν και θα πάει άλλος ένας τελικός χαμένος για τον κόσμο που πραγματικά θέλει να απολαύσει θέαμα,ένταση,αγωνία και μπάσκετ σε ανώτατο επίπεδο και από τις δυο ομάδες.
Το θέαμα μπορεί να το απολαύσουμε και τώρα, όχι στον βαθμό που μπορούν οι παίκτες όμως, καθώς είναι και θέμα ρυθμού του ματς και όπως είπα το ρυθμό θα τον δίνουν οι οπαδοί, όχι με τύμπανα και τραγούδια...εννοώ πότε θα γίνεται μάτς και πότε όχι...
...άρα θέαμα εν μέρη...ένταση πολύ από τις εξέδρες σίγουρα και κάποια λίγα μέσα στο ματς. Γιατί δεν είναι και εύκολο να βάλεις 3ποντο, να κάνεις μια τάπα στα ίσια ή να κάνεις ένα κάρφωμα κόντρα σε 3 αντιπάλους και να πανηγυρίσεις όπως θέλεις πραγματικά....γιατί κάποιοι που σου βρίζουν μανάδες και οικογένειες από την κερκίδα θα προσβληθούν...
....το μόνο που θα έχει σίγουρα θα είναι αγωνία. Αγωνία για το τι ματς θα δούμε και μετά για το νικητή.

Οπότε αδέρφια αν από τα 2-3 πράγματα που έχει ένα μάτς ΠΑΟ-ΟΣΦΠ και ειδικά όταν είναι τελικός μπορούμε να απολαύσουμε τα μισά απο αυτά τότε σίγουρα χάνουμε...χάνουμε εμείς που υποστηρίζουμε μια απο τις δυο ομάδες, χάνουνε οι φίλοι του αθλήματος σε Ελλάδα και Ευρώπη (όλοι θα το δουν αυτό το μάτς)....όλοι χάνουμε! Μισογεμάτο γήπεδο από κοπρόσκυλα που θα βρίζουν και θα καταστρέφουν το ματς για όλους μας!
Και αυτό είναι το πέμπτο φάουλ...και αποβολή δυστυχώς για τους μόνους που δεν φταίνε...
...καλά να περάσουνε οι παίκτες και εμείς μαζί τους!!

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Ηπειρώτικα κλαριναααααα.........


δεν είναι ένα το ψέμα-δύο η αδιαφορία-τρία τα νεύρα-τέσσερα ειρωνεία........
είναι 1 ο Πάτρικ-2-ο Κούσας-3 ο Σνάουτσερ-4 ο Ντιμπαλάς......
ένα κλαρίνο άνευ προηγουμένου στο Ζωσιμάδες sports arena από τα δεύτερα του ΠΑΣ Γιάννενα απέναντι στις...πριμαντόνες της Κλεάνθους...μία ομάδα που πρώτη φορά αυτή η εντεκάδα έπαιξε μαζί εκείνη την μέρα,μερικοί παίκτες όπως ο Ρόβας δεν ήξεραν τα ονόματα των συμπαικτών τους κατάφεραν να συντρίψουν τον ΠΑΟΚ των 8 γκολ και να τον φιλοδορίσουν με 4 τέρματα...ένα μπράβο στον αλενατόρε (νομίζω) και στα παιδιά των Ιωαννίνων για την εμφάνιση και το αποτέλεσμα...
Υ.Γ.Χρυσοχοίδη πάρε το ΜΠΟΥΛΟ ρε,εσύ και μερικοί λακαμάδες ακόμη....
Υ.Γ.είμαστε αλάνια και έχουμε τον ΠΑΟΚ για θρησκεία και δεν μας τρομάζει η πουτ@ν@ η αστυνομία...

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Ο άνθρωπος του προέδρου


Έπαιξε μπάλα σε μια εποχή που υποτίθεται το ποδόσφαιρο ήταν πιο ρομαντικό απ' ό,τι είναι τώρα. Σε μια εποχή που η αγάπη για το ποδόσφαιρο, κυρίως, και για τη φανέλα, δευτερευόντως, υπερτερούσε απέναντι σε καθετί άλλο. Ειδικά αν αυτό το άλλο ήταν το χρήμα, πολύ απλά γιατί χρήμα πολύ δεν υπήρχε σ' αυτό το χώρο. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος, όμως, όχι μόνο δε θυμίζει σε τίποτα αυτήν την εποχή που τόσα ακούμε από τους παλιότερους, αλλά αντιθέτως είναι από τις περιπτώσεις που εύχεσαι να κάνει αυτά που κάνει, έχοντας προσωπικό συμφέρον, είτε αυτό είναι οικονομικό είτε οτιδήποτε άλλο. Γιατί αν σκεφτείς ότι μπορεί να πράττει με βάση την αγάπη του για την ομάδα, τότε υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα για το πώς μεταφράζεται τελικά η αγάπη του καθενός για την ομάδα του. Φυσικά μιλάω για τον Σάββα Θεοδωρίδη του Ολυμπιακού.
Σε συνέντευξη που έδωσε στο Εθνοσπόρ που κυκλοφόρησε σήμερα ο κ.Θεοδωρίδης υποστήριξε, μεταξύ άλλων, τα εξής(μιλώντας για τον πρόεδρο της ΠΑΕ, Σωκράτη Κόκκαλη):

«Oποιος τον αμφισβητεί, θα με βρει απέναντί του. Tον πρόεδρο θα πρέπει να παρακαλούν όλοι οι Oλυμπιακοί να τον έχει ο Θεός καλά και ας κάνει κάποια λάθη. Aυτό που θέλω εγώ είναι να γίνει ο παλιός Kόκκαλης, αυτός που τους φώναζε "λαγούς" και "κότες" και έτρεμαν, αλλά και να μην πιστεύει ποτέ στο φερ πλέι. Γιατί ο Oλυμπιακός τηρεί ό,τι πει, ενώ οι άλλοι δεν το τηρούν και προσπαθούν υπογείως να επωφεληθούν... Eγώ, ως οπαδός του Oλυμπιακού, είμαι υπόχρεος στον Σωκράτη Kόκκαλη. Tο μόνο που χρειάζεται είναι να διώξει από δίπλα του τους κακούς συμβουλάτορες, αυτούς που δεν έχουν καμιά σχέση με το ποδόσφαιρο και να αναλάβει μόνος του πρωτοβουλίες».


Επίσημο στέλεχος του Ολυμπιακού, νοσταλγεί τις εποχές Ριζούπολης στο 3-0 με τον Παναθηναϊκό! ! ! Προσωπικά, αυτές οι δηλώσεις μου προκαλούν αηδία ως φίλαθλο της ομάδας. Ειδικά το σημείο που λέει "και να μην πιστεύει ποτέ στο φερ πλέι", το διάβασα 10-15 φορές για να σιγουρευτώ πως έχω διαβάσει σωστά. Πολύ ωραίο παράδειγμα για ένα νέο παιδί που θέλει ν' ασχοληθεί με το χώρο και διαβάζει τη συνέντευξη. Του λες με λίγα λόγια πως ό,τι σου λένε οι άλλοι για ευ αγωνίζεσθαι και σεβασμό στον αντίπαλο δεν είναι τίποτα άλλο παρά μαλακίες(σχωρνάτε με). Του λες ότι για να κάνει πρωταθλητισμό στη χώρα του, πρέπει υποχρεωτικά να πατήσει επί πτωμάτων. Του λες ότι για να κερδίσεις τη συμπάθεια των οπαδών της ομάδας σου, πρέπει να κάνεις συνεχώς, όχι απλά επίθεση στο ήθος του αντιπάλου που μαθαίναμε στο σχολείο, αλλά χυδαίες προκλήσεις που εντείνουν το φανατισμό.
Μετά κύριε Θεοδωρίδη, μη διατυμπανίζετε πως είστε κατά των πράξεων βίας και μην καταδικάζετε τις πράξεις των οπαδών του Ολυμπιακού στην Καβαλά και οπουδήποτε αλλού. Γιατί θα είστε υποκριτής μέγιστου βαθμού. Κι αν αυτό περνάει σε κάποιους(τους ίδιους που πρωταγωνιστούν στα επεισόδια είτε άμεσα είτε έμμεσα), να είστε σίγουρος πως στους περισσότερους δεν περνάει. Μπορεί να μη φαίνεται, γιατί η πλειοψηφία δεν έχει την "τρέλα" των άλλων να στέλνει μηνύματα και να βγαίνει στον "αέρα" των αθλητικών σταθμών, αλλά πραγματικά είμαστε πλειοψηφία εμείς οι υπόλοιποι.
Και βεβαίως ένα μεγαλύτερο μπράβο στον κ.Κόκκαλη, όχι μόνο για τις τότε δηλώσεις του που θυμάται με συγκίνηση ο κυρ Σάββας, αλλά και για το γεγονός ότι δίνει επίσημο πόστο σε ανθρώπους σαν τον παλαίμαχο τερματοφύλακα του Ολυμπιακού. Το 'χω ξαναπεί και θα το ξαναπώ. Η γραφικότητα δεν πείραξε ποτέ κανέναν. Ίσα-ίσα δίνει μια ξεχωριστή γεύση στη βαρετή καθημερινότητα. Όταν, όμως, ένα σωματείο που θέλει να λέγεται σοβαρό, λειτουργεί κυρίως με βάση αυτήν, τότε θα προκαλεί δυσάρεστες καταστάσεις στους κύκλους της ίδιας της ομάδας και χλευασμό από τον αντίπαλο...
Αυτά...

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Είστε νούμερα ΡΕ

υπάρχουν ποδοσφαιριστές οι οποίοι λατρεύουν κάποιο συγκεκριμένο νούμερο...δε θέλουν να το αποχωριστούν ποτέ..παράδειγμα,ούτε ο Πέρεθ θα έπαιρνε το 7 του Ραούλ..υπάρχουν νούμερα και νούμερα..για μένα το αγαπημένο μου είναι το 10...το 10 το καλό που λέμε..όποτε είχαμε αγώνα το έπαιρνα και δε το άφηνα με τίποτα..το λατρεύω πως το λένε ρε αδερφέ..το δεύτερο αγαπημένο νούμερο είναι το 9 του λαού απ' όσο μπορώ να γνωρίζω...το φορ που λένε οι πολλοί..και το νούμερο ένα είναι το νούμερο του τερματζή,λογικά...ας πάμε σε μερικούς γραφικούς των γηπέδων και ξεκινάω με τον κολλητό μου τον William...
(ρε συ μπούφε γιατί άλλαξαν τα γράμματα?)...ελεος...δεν μπορώ να βλέπω στόπερ να έχει το τιμημένο 10 στην πλάτη..είναι το λιγότερο ντροπή...πρέπει να κρεμαστεί το δελτίο του μέχρι να πάρει κανά 5 ή 2 ή κάτι τέτοιο ρε αδερφέ...
συνεχίζω με έναν άλλον (μας δουλεύουν τα γράμματα?) κύριο και νούμερο από τα λίγα τον Παντελή τον Καφέ...ρε Παντέλο τί κόλλημα είναι αυτό?όταν ήσουν στον Π.Α.Ο.Κ. δε σε παρεξηγούσα,τόσα προβήματα είχαμε με το δικό σου το πρό-βλημα θα ασχολούμασταν?και ο Παντέλος πέρνει το 1 και το κρατάει ακόμη αφήνοντας τους εκάστοτε τέρμες με το παράπονο...

συνεχίζω με τις γραφικότητες και πάω στον αρχιγραφικό κύριο Ivan Zamorano...εντάξει όλοι το έχουμε το κόλλημα με ένα νούμερο..αλλά όχι και έτσι..τί έκανε λοιπόν αυτός ο κύριος όταν το νούμερο 9 το πήρε ο Ρονάλντος (νομίζω)??έβαλε το ταγάρι το 1+8..ρε πόσο χαζός πρέπει να ναι ο άνθρωπας?τα λόγια είναι περιττά,ας μιλήσει η εικόνα...
θα κλείσω το κείμενο με ένα ΤΑΓΑΡΙ...
τα μούτρα του είναι αυτά..καλούλης είσαι μωρέ,θα σε στείλουμε να κάνεις παρέα με τον Ντατολο..τα χω πάρει λίγο μαζί του...το κακό είναι ότι δεν βλέπετε την πλάτη του..αυτό λοιπον το μαλλιαρό πράμα φοράει τον νούμερο 10...το 10 του Κούδα,Del Piero και Ιωαννίδη το φοράει αυτός...θεωρώ ότι αυτός ο κύριος δεν πρέπει να ξαναδεί γήπεδο ούτε από την τιβί...μάλλον επειδή είναι τέρμας και δεν πολυκατέχει το τόπι ζηλεύει όλους εμάς που έχουμε φορέσει και φοράμε ακόμη και τώρα αυτό το νούμερο στην πλάτη μας...

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

MES QUE UN CLUB ! ! !


Την ομάδα σου στην Ελλάδα τη διαλέγεις, ή σε κάνουν να τη διαλέξεις, από πολύ μικρή ηλικία και δεν την αλλάζεις με τίποτα. Έτσι έγινε με μένα τουλάχιστον. Το περιβάλλον μου με έκανε Ολυμπιακό και ποτέ δεν προβληματίστηκα αν έπρεπε να υποστηρίζω κάποια άλλη. Τον αγάπησα τον Ολυμπιακό κυρίως λόγω του μπάσκετ και αν και πολλοί μου λένε πως δεν έχω τα επαρκή χαρακτηριστικά ενός κλασικού γαύρου(το αντίθετο μάλιστα), δεν αφήνω κανέναν να αμφισβητήσει το πόσο πολύ αγαπώ αυτήν την ομάδα. Παρ' όλο που όντως τα χαρακτηριστικά της, όπως τουλάχιστον έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, δε μου ταιριάζουν 100%, θα υποστηρίζω το Θρύλο μέχρι να πεθάνω κι ας το κάνω με αρκετά διαφορετικό τρόπο απ' ό,τι οι περισσότεροι ομοϊδεάτες μου. Θα μπορούσα να σας εξηγήσω τι εννοώ με τη λέξη "χαρακτηριστικά" πιο πάνω, αλλά το αντικείμενο του παρόντος άρθρου είναι η άλλη ομάδα που επέλεξα να υποστηρίζω σε πιο μεγάλη ηλικία, μερικές φορές με το ίδιο πάθος που υποστηρίζω και το εν ελλάδι ποδοσφαιρικό μου πάθος. Σ' αυτήν την περίπτωση η επιλογή ήταν και είναι ολοκληρωτικά δική μου και γι' αυτό ίσως να παθιάζομαι τόσο με μία ξένη ομάδα. Όπως θα καταλάβατε και από τον τίτλο η ομάδα για την οποία μιλάω είναι η Μπαρτσελόνα.
Δεν με συγκινούσαν ποτέ οι πλούσιες ομάδες, οι ομάδες που είχαν τη δύναμη να αγοράζουν τους καλυτερους ποδοσφαιριστές κι έτσι να χτίζουν τ' όνομα τους. Γι' αυτό και αντιπαθούσα πολύ τη Ρεάλ Μαδρίτης. Ίσως και να έγινα πρώτα αντι-Ρεάλ και μετά Μπάρτσα, δεν ξέρω. Ίσως το ότι η καταλανική ομάδα ήταν το αντίπαλο δέος της Ρεάλ να ήταν το πρώτο που με τράβηξε για να με κερδίσει. Θυμάμαι σα χθες ένα άρθρο στο ΕΘΝΟΣΠΟΡ για τους μπλαουγκράνα. Για την ιστορία της και για την αντιπαλότητα που έχει καλλιεργηθεί με τους Καστιγιάνους της Μαδρίτης και η οποία κρατάει από τα χρόνια του δικτάτορα και φιλοπρωτευουσιάνου Φράνκο. Η όλη αντιπαράθεση που είχε δημιουργηθεί με τον Ντι Στέφανο αλλά και ο μύθος(??) των απειλών του Φράνκο προς τους τότε παίκτες της Μπάρτσα σ' ένα παιχνίδι κυπέλλου όπου ο Ισπανός δικτάτορας ούτε λίγο ούτε πολύ τους είχε αναγκάσει να κάτσουν να χάσουν από τη Ρεάλ γιατί ειδάλλως θα υπήρχε κίνδυνος για τη ζωή τους. Όλα αυτά μου προκάλεσαν μία πρώτη συμπάθεια στην ομάδα της Βαρκελώνης που μετά εξελίχθηκε σε κάτι παραπάνω.
Ήθελα να μάθω περισσότερα. Είναι πράγματι "παραπάνω από ένας σύλλογος" όπως ισχυρίζονται ή μήπως είναι ένα εμπορικό τρικ για να κερδίσουν οπαδούς σαν εμένα; Βεβαίως αυτές οι ανησυχίες δε με απασχόλησαν τότε γιατί ήμουν ακόμα αρκετά μικρός, αλλά τελικά δεν υπήρχε και λόγος. Οι Καταλανοί δε θα παραδεχθούν ποτέ ότι είναι Ισπανοί. Γιατί στο μυαλό τους, Ισπανία είναι μονάχα η Καστίλλη, δηλαδή η πρωτεύουσα και οι γύρω περιοχές της. Η πρωτεύουσα που τόσο πολύ τους έχει κάνει να δεινοπαθήσουν στο παρελθόν. Βεβαίως και τα πράγματα στις μέρες μας έχουν αλλάξει, αλλά οι πληγές των απλών ανθρώπων δεν είναι τόσο εύκολο να επουλωθούν. Γι' αυτούς η Καταλονία είναι η πατρίδα τους, η γλώσσα τους είναι τα καταλανικά- και όχι τα ισπανικά- και φυσικά το καμάρι τους είναι η Μπάρτσα. Η ομάδα που στα δύσκολα χρόνια τους έδινε ελπίδα για καλύτερες μέρες. Η ομάδα στης οποίας το γήπεδο σε κάθε ματς, είχαν την ευκαιρία να διαδηλώσουν κατά του ανθρώπου που τους μεταχειριζόταν σα ζώα. Εκεί ανάμεσα στο πλήθος δε φοβούνταν μην τους συλλάβουν. Κατά κάποιον τρόπο εκεί ένιωθαν ελεύθεροι. Κι αν αυτά με τα χρόνια παρήλθαν και ήρθαν πολύ καλύτερες μέρες για όλους, η ιδέα της Μπάρτσα όχι απλά έπαψε να υπάρχει αλλά διατηρήθηκε και γιγαντώθηκε και πέρα από τα σύνορα.
Ο τρόπος λειτουργίας της ομάδας ακόμα και τις σύγχρονες μέρες διαφέρει από κάθε άλλου συλλόγου. Τα παραπάνω από 100.000 μέλη της, της διασφαλίζουν το δημοκρατικό χαρακτήρα της και της δίνουν δύναμη για να προσπερνά τις δύσκολες μέρες που κάθε τόσο κάνουν την εμφάνισή τους. Κι αν τώρα είναι όλα ρόδινα, σαφώς θα θυμάστε τι γινόταν στις αρχές της πρώτης δεκαετίας του 2000. Τα χρέη της ανέρχονταν στα 150.000.000 ευρώ και η λέξη τίτλος ήταν άγνωστη. Η Μπάρτσα όμως στηρίχθηκε σε ανθρώπους, από τα μέλη της, με όραμα και κατάφερε λίγα χρόνια μετά να έχει γίνει αυτή η ομάδα που όλοι θαυμάζουμε. Χωρίς να έχει πάρει ποτέ χρήματα για να διαφημίσει κάποια εταιρία στη φανέλα της, κάνει κάτι μοναδικό και πρωτόγνωρο σ' όλοκληρο τον κόσμο. Μάλιστα πληρώνει και από πάνω ένα ποσό στη UNICEF για να μπορεί να χρησιμοποιεί το λογότυπο της στην επίσημη εμφάνιση της ομάδας! Αν και αρκετές φορές ο πειρασμός των έξτρα εσόδων έχει κάνει την εμφάνισή του, πρυτανεύει πάντα η άποψη ότι η μπλαουγκράνα φανέλα είναι τόσο ιερή και σημαντική που δεν πρέπει να φέρει κάτι αλλό εκτός από το σήμα της ομάδας και αναγκαστικά το λογότυπο της εταιρείας ένδυσης.
Ακόμη και στο αγωνιστικό, η Μπαρτσελόνα είναι mes que un club. Τι εννοώ; Σίγουρα δεν είναι ο μοναδικός ποδοσφαιρικός σύλλογος που δίνει έμφαση στα φυτώρια του όχι απλά για να βγάλει παίκτες που θα στελεχώσουν στο μέλλον την πρώτη ομάδα, αλλά και που προσπαθεί να τους εντάξει από μικρούς στον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας. Όμως αυτό συνδυάζεται με τη γενικότερη νοοτροπία που προσπαθεί να εμφυσήσει στους εκολλαπτόμενους πρωταγωνιστές της ομάδας. Γι' αυτό τον Γκουαρντιόλα τον διαδέχτηκε αμέσως ο Τσάβι και τον Τσάβι θα τον διαδεχθεί αμέσως ο Ινιέστα. Πριν μπουν στην πρώτη ομάδα ξέρουν τι πρέπει να κάνουν και γιατί το κάνουν. Κι όταν οι φουρνιές δεν είναι πολύ καλές, δεν αναγκάζεται να πάει σε άλλες λογικές. Είμαι περήφανος που αγάπησα την ομάδα όταν έπαιζαν οι Αμπελάρδο και Γκάμπρι όπως είμαι περήφανος που τώρα στην ίδια ομάδα αγωνίζονται οι Πικέ και Μέσσι.
Οι οπαδοί δεν είναι ευχαριστημένοι να βλέπουν την ομάδα τους να παίρνει τίτλους. Όσο κι αν καμαρώνουν που έχουν τους περισσότερους τίτλους σε ένα θεσμό που λέγεται το Κύπελλο του Βασιλιά(Copa Del Rey, το ισπανικό κύπελλο δηλαδή). Δεν τους νοιάζει αυτό τόσο, όσο η ομάδα να προσπαθεί να αποδώσει με τον τρόπο που έχουν συνηθήσει. Τεχνική σε συνδυασμό με μάτωμα της φανέλας και ομαδικότητα. Μόνο έτσι θα φωνάζουν Μπάρσα Μπάρσα Μπάαααρσα! Αλλιώς κάθονται στα καρεκλάκια τους και κουνάνε τα μαντίλια τους. Το Καμπ Νου δεν ήταν και ούτε πρόκειται να γίνει ποτέ η έδρα κολαστήριο παρά τους σχεδόν 100.000 ανθρώπους που χωράει. Αυτό δε σημαίνει πως οι Καταλανοί δε στηρίζουν την ομάδα τους. Απλά έχουν μία νοοτροπία η οποία τους ωθεί να κάνουν περισσότερο πράξεις παρά να φωνάζουν.
Όταν ο Λαπόρτα ανέλαβε την ομάδα το 2003 από ένα καθεστώς που την πήγαινε με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυση, είπε στου παίκτες: "Στην αριστερή πλευρά της φανέλας σας έχετε το έμβλημα της Μπαρτσελόνα. Ακριβώς από κάτω του είναι η καρδιά σας"... Αυτό είναι τελικά η Μπάρτσα. Μια καρδιά που βάζει το μυαλό να δουλέψει σωστά για να λειτουργεί η ίδια

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Το blog των συνεντεύξεων



Περάσαν μήνες, περάσαν χρόνια(σχεδόν δύο) από την πρώτη μέρα που τούτο το μπλογκ βγήκε στον αέρα και μια σοβαρή συνέντευξη δεν είχαμε πάρει. Εντάξει το Νοέμβριο του 2008 κάναμε την έκπληξη με σούπερ διπλή(λίγο σικέ) εξομολόγηση δύο παικτών που άφησαν το στίγμα τους στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το Μάρτιο του επόμενου χρόνου ο Ερνέστο Βαλβέρδε απάντησε-εν αγνοία του βέβαια- στις ερωτήσεις μας. Τον Ιούνιο του 2009 ξεκινήσαμε με Το Κουρκούτι του Sport24 και συνεχίσαμε με τη Giovanna(Τζοβάνα), ενώ τον Ιούλιο του ίδιου έτους, ο τελευταίος που μάς άνοιξε την καρδιά του ήταν ο αρχισυντάκτης της Αθλητικής Κυριακής, Παναγιώτης Περπερίδης. Καιρός να επανέλθουμε στις σικέ, με τον καθηγητή διαιτησίας και σχολιαστή των αμφισβητούμενων φάσεων, Παναγιώτη Βαρούχα. Χωρίς πολλά-πολλά πάμε γρήγορα να δούμε τι μας είπε:

Γεια σας κύριε Βαρούχα...
Πριν ξεκινήσουμε, θα 'θελα να επισημάνω κάτι. Έχω πει 100 φορές ότι δεν είναι ωραίο οι διαιτητές να τρέχουν με τις σφυρίχτρες στο στόμα. Τη σφυρίχτρα την έχουμε στο χέρι και τη βάζουμε στο στόμα μόνο όταν είναι να σφυρίξουμε. Είναι αντιαισθητική η εικόνα που βλέπουμε σε πολλούς διαιτητές κι έτσι δε θα μπορέσουμε ποτέ να πραγματοποίησουμε το project που έχουμε στο μυαλό μας, εγώ και κάποιοι συνάδελφοι για το ριάλιτι Next Top Model Referee.

Μιλήστε μας λίγο αν θέλετε γι' αυτό...
Βεβαίως κύριε Μπούφε. Στο πρόγραμμα αυτό θα συμμέτεχουν 12 διαιτητές πρώτης κατηγορίας και θα κρίνονται με βάση την παρουσία τους στο γήπεδο. Και φυσικά δεν εννοώ την απόδοση τους με βάση τον έλεγχο του παιχνιδιού και την εφαρμογή των κανονισμών αλλά κυριολεκτικά την παρουσία τους. Το πόσο ψηλά έχουν τις κάλτσες, πόσο προσεγμένα είναι τα παπούτσα τους, αν η κίτρινη κάρτα φωσφορίζει στο σκοτάδι, τι γράμματα κάνουν όταν σημειώνουν τα ονόματα, πως απλώνουν τα χέρια τους όταν υποδεικνύουν μία παράβαση, αυτό με τη σφυρίχτρα που ανέφερα προηγουμένως, πως έχουν το μαλλί τους, αν έχουν μπάκα και το σχήμα της αν είναι προσεγμένο και στρογγυλό όπως η ποδοσφαιρική επίσημη μπάλα του πρωταθλήματος, τη χροιά της φωνής τους όταν βρίζονται με τους παίκτες των ομάδων ή με τους βοηθούς από την ενδοσυνεννόηση και πολλά άλλα ζητηματα τα οποία κοιτάμε.

Μάλιστα... Έχει αποφασιστεί η κριτική επιτροπή, ο παρουσιαστής, το κανάλι στο οποίο θα προβληθεί;
Βεβαίως. Παρουσιαστής θα είναι ο Τάσος Κάκκος. Μάλιστα όπως ο Ρουβάς βγάζει και πετάει τα γυαλιά του στο κοινό όταν αρχίζει το X-Factor, έτσι σκεφτόμαστε και ο Τάσος να βγάζει και να πετάει τη σφυρίχτρα του ή το μπλοκάκι που σημειώνει τις κάρτες και τις αλλαγές. Στην κριτική επιτροπή θα είμαι φυσικά εγώ, ο Κώστας Γαλάνης που θα κρίνει ποιος διαιτητής έχει βάση στατιστικών τα περισσότερα σηκώματα χεριών και το πόσα εκατοστά σηκώνει τα πόδια από το έδαφος όταν τρέχει και φυσικά η Άννα Καραμανλή απλά για να γελάει. Το ριάλιτι σκεφτόμαστε να το προβάλλουμε από τον Άλφα μια και θα πρόκειται για διαιτητές Άλφα Κατηγορίας ή το Σταρ επειδή θα το παρουσιάζει ο σταρ ο Τάσος ο Κάκκος.

Ας προχωρήσουμε λίγο στο επόμενο θέμα μας. Είστε ευχαριστήμενος από το concept της Αθλητικής Κυριακής;
Κοιτάξτε να δείτε κύριε Μπούφε. Έχω πει πολλές φορές ότι οι παλαίμαχοι παίκτες παύλα σχολιαστές της εκπομπής, πρέπει να έχουν καλύτερη θέση στο studio. Πολλές φορές ο κύριος Μίχος καταλαμβάνει μεγαλύτερο χώρο με τα χέρια του στο τραπέζι κι έτσι δεν αφήνει τους συναδέλφους του να εκφραστούν ελεύθερα. Επίσης, έχω συλλάβει αρκετές φορές, τον Παύλο Παπαδημητρίου να έχει τα μάτια του σε εκτεθειμένη θέση πάνω στο στήθος της Άννας Καραμανλή. Τέλος ο Κώστας Γαλάνης στις σημειώσεις του, στα χαρτιά που έχει μπροστά του με τους αριθμούς, κάνει αρκετά επικίνδυνα μαρκαρίσματα με τον stabilo του, κάτι που μπορεί να του αποφέρει μία κάρτα για τους διαγωνισμούς την ώρα που μιλάει.

Πέρα από το να κρίνετε διαιτήτες και γενικά να ασχολείστε με το ποδόσφαιρο, θέλετε να μας πείτε τι κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας;
Πρέπει να ξέρετε και εσείς αλλά και το αναγνωστικό σας κοινό πως και μεις οι διαιτητές είμαστε πάνω απ' όλα άνθρωποι και φυσικά δε σκεφτόμαστε συνεχώς τη δουλειά μας. Θα σας πω ότι τον ελεύθερο χρόνο μου βλέπω ταίνιες και μάλιστα του παλιού ελληνικού κινηματογράφου όπως "Η Ρένα είναι οφ σάιντ" ή κάποιες από τις θρυλικές βιντεοταινίες του '80 όπως εκείνη που ο Ψάλτης είχε μεταμφιεστεί σε γυναίκα τροχονόμο γιατί μ' αρέσει ο τρόπος που σφυρίζει. Να σας πω επίσης πως πηγαίνω σε μεγάλες πίστες και όταν βάζουν ζεϊμπέκικα, σηκώνομαι πάνω για να χειροκροτήσω αλλά κυρίως να επευφημήσω εκείνον που χορεύει, σφυρίζοντας κλέφτικα. Μ' αρέσει ακόμα να στήνω πλάκες σε δικούς μου ανθρώπους και όταν με ρωτάνε αν ξέρω κάτι, να σφυρίζω αδιάφορα.

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που διαθέσατε κύριε Βαρούχα. Βλέπετε εδώ έχουν μιλήσει αρκετοί σπουδαίοι άνθρωποι κι εσείς μόλις γίνατε ακόμη ένας...
Ευχαριστώ παιδί μου, αλλά για το "βλέπετε εδώ" εγώ κατέχω τα πνευματικά δικαιώματα.


Αρκετές ειδήσεις βγήκαν απ' τη συζήτηση που είχαμε με τον καθηγητή διαιτησίας σε μια εποχή που οι άνθρωποι του χώρου συνηθίζουν να μη λένε πολλά για θέματα που καίνε. Ο Παναγιώτης Βαρούχας, όχι μόνο πήρε την καυτή πατάτα που του πετάξαμε, αλλά τη ξεφλούδισε και μας την επέστρεψε σερβιρισμένη με μία πολύ ωραία σάλτσα και λίγους απαραίτητους μαϊντανούς...


Κάθε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις, δυστυχώς, είναι απολύτως συμπτωματική. Κρίμα και το Next Top Model Referee θα είχε ενδιαφέρον. Γι' αυτό το λόγο ίσως επανέλθουμε στο θέμα μιαν άλλη φορά.


ΥΓ:Ο ΠΑΟΚ κέρδισε χθες τον Ολυμπιακό στο Γ. Καραϊσκάκης. Χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω τη νίκη του δικέφαλου, θα κάνω νύξη μόνο στην ομάδα μου. Η οποία μόνο ομάδα δεν είναι. Τι, δε με πιστεύετε; Για δείτε στη φωτογραφία πίσω τους Μέλμπεργκ και Λούα Λούα:

Δε φοράνε καν κάλτσες ίδιου σχεδίου. Αν και το βήμα, το χαμηλωμένο κεφάλι και η (μη) κίνηση των χεριών είναι συντονισμένα, δεν μπορώ να πω. Κόκκαλη, από τις κάλτσες ξεκίνα! Ικανό σε έχω...

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Εδώ ο καλός κορνές!!!


Επειδή είμαι πολύ μπροστά μετακομίζω στο Ρέντη και ανοίγω μαγαζί με κορνέδες....μιλάμε για πολύ χρήμα!!
Όαση ο Ντατολο που αν και πολύ..............ντελικάτος και δαντελένιος έπαιξε με πάθος με άξιο συμπαραστάτη τον Όλοφ.
Απο κει και πέρα; Νομίζω θα έπρεπε να ξεκινήσουν Ιερο, Μαρέσκα, Τόρο στα χαφ και Ντατολο,Λουα στα άκρα. Αλλά αυτά θα τα έκανα εγω.
Άψογος ο κόσμος που έδειξε τι είναι Ολυμπιακός γιατί η ομάδα σε λίγο θα έχει μόνο τη φανέλα.
Δεν θέλω να μειώσω τους παίκτες, αλλά να ρίξω όλη την ευθύνη στον Κόκκαλη και να τραγουδήσω για ακόμη μια φορά το πιο ενθουσιώδες σύνθημα που ακούγεται στο Καραϊσκάκης εδώ και καιρό....
ΕΕΕΕΕρνέστο Βαλβερδεεεεεε ΕΕΕΕΕρνεστο Βαλβέρδε!!!!!!
Πόσο πίστευες ρε Σωκράτη ότι θα είχες τύχη;; Τι θα κάνεις τώρα θα διώξεις και τον Μπάντοβιτς;; Ή μηπως θα τον κρατήσεις για να "αναδείξουμε και έναν προπονητή"; Οι αλλαγές στον πάγκο δεν οδηγούν σε νίκες...οι προπονητές το κάνουν! Ελπίζω να μην πας να πάρεις κανένα όνομα τώρα να θολώσεις τα νερά γιατί και αυτός χωρίς προπονητή χαμένος θα πάει. Στο καλό Σωκράτη...γιατί όπως σοφά έλεγε το Καραϊσκάκης... όποιος δεν μπορεί να πάει να....

Παράλογο;; Δεν απαντά, αρα λογικο....


Με κίνδυνο να εκτεθώ θα ήθελα να πω για έναν παίκτη που πήραμε την περασμένη χρονιά και ξεκίνησε με απίστευτα παιχνίδια και ανέβασε τις μετοχές του τόσο που γράφτηκαν και κάποια απίστευτα σενάρια μεταγραφής του.
Ο λόγος για τον Luis Santos Diogo που πια έχει απαξιωθεί δίκαια, καθώς η απόδοσή του έχει φτάσει στα τάρταρα...ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΑΡΑΠΕΡΑΑΑΑΑΑ!!
Αν εξετάσουμε λογικά ως αθλητή τον Ντιογκο είναι ένας παίκτης ο οποίος ήρθε από το βραζιλιάνικο πρωτάθλημα χωρίς ιδιαίτερη ξεκούραση και έπαιξε μια φουλ σεζόν με τον θρύλο σε όλες τις διοργανώσεις, με την ατυχία, να έχει το σοβαρό πρόβλημα του Ντάρκο. Πράγμα που τον οδήγησε να μην έχει την ξεκούραση που θα ήθελε. Προς το τέλος της χρονιάς η απόδοσή του έπεσε και ήταν φανερό πως ήταν εξαιτίας έλλειψης δυνάμεων. Ο σωματότυπός του είναι τέλειος για την θέση του και γενικά ως αθλητής. Αλλά ακόμα και αυτό του το προσόν δεν ήταν αρκετό για να ξεπεράσει την δύσκολη χρονιά που πέρασε πέρυσι, καθώς δεν είχε και την καλύτερη προετοιμασία υπό τις οδηγίες του Τιμουρ. Ο Ντιόγκο δεν είναι ο βαρύς παίκτης που μετά από τον τραυματισμό που είχε θα χάσει μια ολόκληρη χρονιά. Πιστεύω τώρα πια που γεμίζει παρουσίες στις προπονήσεις θα πρέπει να έχει στήριξη από τον κόσμο του θρύλου για να ζήσουμε κι άλλες γκολάρες σαν αυτές με Μπενφίκα(ακόμα τον ψάχνουν τα σέντερ μπάκ) και Χερτα.
Τακτικά τώρα ο Ντιόγκο δεν έχει ντρίπλα και τεχνική για να παίξει ως δεύτερο φορ. Το μόνο που είναι σίγουρο για τον Ντιόγκο ακόμα και αυτή τη στιγμή που έχει το χάλι του, είναι ότι η θέση του είναι φορ περιοχής. Ο ίδιος λέει ότι θέλει να παίζει πιο πίσω. Τακτικά αν τον βάλεις στο 4-2-3-1 πίσω από τον φορ χάνεις τρεξίματα και πάσες που μπορεί να δώσει ένα χαφ. Ο Βαλβέρδε επειδή είναι προπονητάρα προσπαθούσε αυτήν την κινητικότητα που έχει ο Ντιόγκο να βάλει στο ρεπερτόριο του ως φορ, πράγμα που δεν θα γινόταν αν δεν είχε δίπλα του τον Μπελούτσι. Που είχε την κοφτή τρίπλα και την γρήγορη σκέψη για να τον εκμεταλλευτεί στον χώρο πο δημιουργούσε ο ίδιος ο Ντιογκο από τις κινήσεις του. Θυμίζω το ματς με αστέρα που ουκ ολιγες φορές ο Ντιόγκο επιτάχυνε και προσπερνούσε τους αντιπάλους λες και είχαν βαρίδια δεμένα πάνω τους. Βέβαια αυτό για να γίνει πρέπει να την δουλέψεις την ομάδα και όχι να τους δίνεις 9 μέρες άδεια επειδή θες να πας στο Μπραζιλ κυρ Ζίκου!
Πιστεύω οτι ο Ντιόγκο με ΠΑΟΚ θα βάλει ένα γκολ και θα δείξει να ανεβαίνει, μονο και μόνο επειδή δεν είναι λογικό να είναι τόσο ντεφορμέ αλλά αν πιστέψουμε οτι ανεβαίνει θα γελαστούμε, καθώς ο μόνος τρόπος για να ανέβει πραγματκά και να έχει ρυθμό και όχι παρουσίες φωτοβολίδες θα πρέπει να παίξει στην κορυφή με έναν παίκτη αντάξιο του Μπελουτσι και όχι τον Όσκαρ...εκτός και αν ο τελευταίος θυμηθεί οτι τελειώνει το συμβόλαιο του και πρέπει να παίξει την μπάλα που ξέρει αλλιώς ούτε στην Πανσερραικάρα τον βλέπω να παίζει τα επόμενα χρόνια.
Καλή τύχη στη Θρυλάρα πιστεύω οτι δύσκολα θα κερδίσουμε,αν κερδίσουμε, αλλά βλέπω τον ΠΑΟ να φέρνει Χ στο Χαριλάου οπότε θα την παλέψουμε. Νομίζω ότι στα μέσα Φεβρουαρίου η ψαλίδα θα κλείσει και πια το πρωτάθλημα θα κριθεί στο μάτς του ΟΑΚΑ και με το αδερφικό σωματείο του ΠΑΟΚ, που είναι καιρός να πετάξει απο πάνω του τν ταμπέλα του "μαγαζιού" που όχι άδικα του έχει φορεθεί. Αν και δεν το βλέπω καθώς απο τώρα παίκτες του ΠΑΟΚ πχ Φιλομένο λένε ανοιχτά ποιος θέλει να πάρει το πρωτάθλημα. Και να το λέει ο φίλος μου ο σαρδέλας αυτό δεν θα με πειράξει, αλλά να το λέει ένας απο τους "παράγοντες" της εξίσωσης του πρωταθλήματος μάλλον δεν θυμίζει τα μαθηματικά που δημιούργησαν οι πατέρες μας.
Όπως και να χει καλό ματς και ηρεμία στις κερκίδες ότι κι αν γίνει, ο Ζαγοράκης είναι κόσμημα για την Ελλάδα και αν κάποιες φορές προκαλεί κάποιους, όχι εμένα πάντως, είναι δουλειά του να το κάνει...ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ είναι ρεεεε!!

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

Αναγέννηση του Ελληνικου Βολλευ



Απο την πρώτη μέρα που πήρε την προεδρία ο κ.Προσαλίκας ειχα τη σιγουριά οτι θα κάνει οτι μπορεί για να πάει το βόλλευ εκεί που του αξίζει, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Που του αξίζει;
Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω θα σας έδειχνα εικόνες του Έβρου των δυο μεγάλων δήμων, Αλεξανδρούπολης και Ορεστιάδας, να τιμούν το αθλημα μέσω των τιτανομαχιών τους.
Ποιές ήταν οι ομάδες; Υπήρχαν ομάδες τις αστυνομίας, της πυροσβεστικής, γυμναστών κλπ. Οι δυο πόλεις ζούσανε για το βολλευ....και ακόμα και τώρα στα δυο γήπεδα, αν και έχουν πια απαξιωθεί οι ομάδες, θα δείτε κάτι μπακουράκια να έρχονται και να παρακολουθούν ακόμα και τις προπονήσεις των μικρών ομάδων. Γιατί ο φίλαθλος αυτός που αγαπά το άθλημα δεν πηγαίνει στο γήπεδο μόνο τη μέρα του ματς για να γευτεί τη νίκη και να μειώσει τους ηττημένους, αλλά δίνει το παρών για να απολαύσει το άθλημα. Δημιουργήθηκαν έτσι δύο σχολές, του τεχνικού βόλλευ (Αλεξανδρούπολη) και της δύναμης (Ορεστιάδα). Όσο άλλαζε το άθλημα όπως όλα στ ζωη η τεχνική έμενε πίσω και το σημαντικό ήταν το ύψος και η δύναμη.
Αυτό ήταν και ένα λάθος που κάναμε καθώς ενώ οι μεγάλες σχολές Ρωσία, Σερβία, Ιταλία, Βουλγαρία και Βραζιλία δουλευαν με αθλητές που είχαν τεχνικη και ουσιαστικά τους δυνάμωναν, γιατί η τεχνική δεν αναπτύσσεται, είναι εκ γεννετης.
Κάπως έτσι η δύναμη της Ορεστιάδας αυξήθηκε καθώς εμείς βουλιάζαμε στην αλαζονεία μας...βιρτουόζοι και καλλιτέχνες του αθλήματος καθώς ήμασταν.
Αυτά σας τα λεω γιατι ο κ.Προσαλίκας αυτό θέλει να καταφέρει να αναγεννήσει, κόντρα στις φωνές διαμαρτυρίας των μεγάλων πόλεων όπου τόσα χρόνια είχαν το μαχαίρι και το χρήμα...
Έβαλε δίπλα του τον Μάριο Γκιούρδα ένα παιδί που έχω την τιμή να το γνωρίζω, όχι το όσο θα ήθελα, αλλά στην Αλεξανδρούπολη όπου γεννήθηκε βιολογικά και αθλητικά και Ορεστιάδα όπου ωρίμασε και δυνάμωσε, ο μύθος του φτάνει σε ποιητικές υπερβολές!
Ξεκάθαρο είναι ότι μιλώντας οι δυό τους στην "Κερκίδα του Σαββάτου" και τον Π.Περπερίδη για "βολλευμπολίστικες" περιοχές χαρακτηρίζουν αυτές τις δυο και τονίζοντας για το σχέδιο που έχουν για τα νέα παιδιά μίλησαν για καθαρά αντικειμενική επιλογή αθλητών για τα κλιμάκια των εθνικών ομάδων, πράγμα που επιβεβαιώνει όλα αυτά που βλέπαμε τοσα χρόνια! Αυτό που με ενθουσιάζει ακόμα περισσότερο είναι οτι υπάρχουν απίστευτες διαμαρτυρίες απο παράγοντες...αρα σε καλό δρόμο βρισκόμαστε! Και φυσικά χάρη στον κ.Προσαλικα ο οποίος έχει ποιότητα ως άνθρωπος και όσοι είναι δίπλα του έχουν να μάθουν πολλά, πρώτα για την παιδεία τους ως άνθρωποι και μετά ως αθλητες. Αυτή είναι σειρά που τα βάζει και σας το επιβεβαιώνω και εγω καθώς υπήρξε δάσκαλός μου.
Το επίπεδό τους φάνηκε με την απίστευτη απόφαση του ο τελευταίος τελικος κυπέλου να γινει μόνο με μαθητες στις κερκίδες....και μαλιστα όχι σε ένα παιχνίδι μεταξυ δυο απλών ομάδων αλλα ΠΑΟ-ΟΣΦΠ. Αυτό δημιούργησε μια ατμόσφαιρα που εμένα με έκανε να ανατριχιάσω...όχι επειδή δεν έβλεπα ζωα να δέρνουν ο ένας τον άλλον,ούτε επειδη δεν άκουγα μαναδες να βρίζονται...αναρίχιασα γιατί άκουσα τις δηλώσεις των παικτών των δυο ομάδων που μόνο που δεν έκλαιγαν απο χαρά για αυτό που ένιωσαν. "Πανηγυρίζανε κάθε πόντο!" λεγανε όλοι οι παίκτες για τους φιλάθλους και καταλάβαινες τι ζημιά έχουν κάνει αυτά τα ζωα στον αθλητισμό...όταν κάνουν τους αθλητές να νιώθουν συγκλονισμένοι για τα αυτονόητα!
Εύχομαι τα πατριωτάκια μου και οι φίλοι του βόλλευ να ζήσουν και να ευχαριστηθούν την επόμενη μέρα του αθλήματος. Αν και σας ζηλεύω για αυτά που θα ζήσετε θα σας στηρίξω όσο μπορώ.