Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Τεν Κάτε, παρτ του(meros deutero)!

Δε θα μας αφήσει ν' αγιάσουμε. Κάναμε το λάθος ν' ασχοληθούμε με την πάρτη του μία φορά. Κάναμε την αρχή δηλαδή. Τώρα δεν μπορούμε να το αφήσουμε στη μέση. Πρέπει να ξανασχοληθούμε. Όλα αυτά τα λέω για να καταλάβετε ότι δεν το κάνουμε επειδή θέλουμε ούτε γιατί είναι προπονητής στον αιώνιο αντίπαλο της ομάδας που εξ απαλών ονύχων(τσσσσσσ...ς) υποστηρίζουμε. Το κάνουμε γιατί υποχρεούμαστε. Σίγουρα θα το 'χετε δει το βίνδεο γι' αυτό και το κύριο θέμα μας δε θα είναι να σας το παρουσιάσουμε απλά, αλλά να σας αποκαλύψουμε και τους ακριβείς διαλόγους, την ακριβή στιχομυθία αν προτιμάτε, μεταξύ του τεχνικού του ΠΑΟ και των τεχνικών των ΜΜΕ της Ρουμανίας. Για αρχή δείτε το περιστατικό και τι είπαν ότι ειπώθηκε(πόσο αφελείς είναι...) (α βάλτε το στο mute για καλό και για κακό για να πιστέψετε μόνο εμάς) (αυτά) (δεν έχει άλλη παρένθεση) (εντάξει άλλη μία) (αλλά τελευταία) (αυτή) ():
Ο Τεν Κάτε πλησιάζοντας την κάμερα τον ρώτησε για τα πλάνα που τραβούσε. "Μου ζήτησες άδεια για να τραβήξεις" ήταν η πρώτη κουβέντα του προπονητή του "τριφυλλιού", που απώθησε την κάμερα με το χέρι του.

Αυτά λένε οι αφελείς Έλληνες δημοσιογραφίσκοι. Η αλήθεια όμως βρίσκεται αλλού. Όχι μη φεύγετε, εδώ εννοώ. Το αλλού πήγαινε στο ότι δε βρίσκεται εκεί που λένε οι Έλληνες. Δημοσιογραφίσκοι. Ωραία σας τσάντισα λίγο, πάμε τώρα και στο ψητό:

Τεν Κάτε: "Από πού πήρες την κάμερα αδερφέ γιατί θέλω και γω μία να βιντεοσκοπώ τις σαβούρες μου, γιατί κάνουμε διαγωνισμό με τον Καραγκούνη. Για τράβα λίγο να δω πως τραβάει"
Καμεραμάν 1: "Εντάξει κανένα πρόβλημα. Για δείτε όμως και του συναδέλφου δίπλα..."
Τεν Κάτε(απευθυνόμενος στο δεύτερο καμεραμάν): "Το ίδιο ισχύει και για σένα, τράβα με"
Καμεραμάν 2: "Έγινε αφεντικό"
Τεν Κάτε(απευθυνόμενος στον πρώτo καμεραμάν): "Φύγε από μπροστά μου, θέλω χώρο για να πέσω.. Άχρηστε! Δεν είμαι και ο Ντιόγκο που μπορεί να πέσει ακόμα και σε ασανσέρ για 2 άτομα που στην πραγματικότητα χωράει ένας κι αυτός με το ζόρι... Ρουμάνοι..."


Έτσι έγιναν τα πράγματα. Αυτή είναι η αλήθεια. Πιστέψτε ό,τι θέλετε αλλά πιστέψτε κι εμάς ταυτόχρονα. Πιστέψτε και μη ερευνάτε. Το κάνουμε εμείς για σας κι εμείς για μας

The Hobbit Movie




Επιτέλους για εμάς τους φαν του Τόλκιν και του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών η συνέχεια ή μάλλον το παρελθόν της ιστορίας θα ξαναζωντανέψει στα σινεμά. Τα γυρίσματα επιτέλους θα αρχίσουν τον Μάιο του 2010 για την πρώτη ταινία καθώς θα είναι δύο. Η πρώτη θα είναι το κύριο μέρος του Χόμπιτ ενώ στη δεύτερη θα προσθέσουν και πολλά κομμάτια από κάποιες ιστορίες του Τόλκιν που ταιριάζουν χρονικά με το Χόμπιτ και τον Άρχοντα ώστε να διαδεχθεί αντίστροφα το Χόμπιτ τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Δύσκολο να το καταφέρουν καθώς οι οπαδοί του Τόλκιν και κυρίως οι μεγάλης ηλικίας θα έχουν αντίθετη άποψη και θα κριτικάρουν σίγουρα την προσπάθεια τους. Ελπίζω να μην τους ακούσουν και να προχωρήσουν όπως έκαναν και στην τριλογία και το αποτέλεσμα τους δικαίωσε. Ελπίζω να γίνει το ίδιο και τώρα.
Άλλωστε ο Peter Jackson απο την δουλειά που ρίχνει μάλλον δεν προλαβαίνει να τρώει καθώς έχασε πάρα πολλά κιλά.Ελπίζω να πετύχει η σκέψη που έχει στο μυαλό του ως παραγωγός και να την ζωντανέψει ο σκηνοθέτης Del Toro καθώς και αυτό θα είναι ένα στοίχημα για την ταινία Στην τριλογία ο Jackson ήταν σεναριογράφος (ουσιαστικά έβαλε σε τάξη το χάος της γραφής του Τόλκιν ώστε να γίνει ταινία) σκηνοθέτης και παραγωγός. Τα πάντα όλα ουσιαστικά γι'αυτό και αποθεώθηκε για αυτό που είχε στο μυαλό του αυτό βγήκε στην οθόνη από τα σκηνικά ως την τελευταία ατάκα του ηθοποιού. Πράγμα που δεν ξέρω σε πόσο μεγάλο βαθμό θα το καταφέρει στις δυο ταινίες του Χόμπιτ, καθώς θα έχει την ευθύνη του σεναρίου (ήδη της πρώτης ταινίας το τελείωσε μαζί με την Fran Walsh που ήταν και στον Άρχοντα) και της παραγωγής...ο ίδιος το επέλεξε, μαζί και τον Del Toro... εύχομαι να βγει αντάξιος το δικού μας El Toro , ή Bill Toro ...έλα μωρή αρρώστια!!!
Για να χορτάσει και το μάτι σας δείτε τα βίντεο του Peter Jackson αλλά και του Del Toro .


Για περισσότερες πληροφορίες κουνίστε το κουλό σας και πατήστε εδώ !! και μετά και εδώ !!!

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

Ποιος πριονίζει την καρέκλα του Τεν Κάτε;

Πόσα λογοπαίγνια μπορεί να γίνουν για μια τούμπα; Πόση κουβέντα μπορεί να γίνει για μια πτώση ενός προπονητή στη συνέντευξη τύπου; Πολλά. Πάρα πολλά. Δε θα πούμε τίποτα όμως. Δείτε:


Το νόημα που κάνει όταν σηκώνεται, η σοβαρότητα που έχει όταν πάει να καθίσει, το κούνημα των χεριών, όλα λατρεμένα...

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

Amarcord - Bane Prelevic



Όνομα: Μπράνισλαβ "Μπάνε" Πρέλεβιτς - Branislav "Bane" Prelević - Бранислав "Бане" Прелевић
Γεννηθείς: 19 Δεκεμβρίου 1966 στο Βελιγράδι
Εθνικότητα: Σέρβος (Πρώην Ενωμένη Γιουγκοσλαβία)
Υπηκοότητα: Σερβική - Ελληνική
Ύψος: 1.94
Θέση: Σούτινγκ Γκάρντ
Ομάδες: Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου (1984-88) - ΠΑΟΚ Θεσσαλονίκης (1988-96) - Βίρτους "Κίντερ" Μπολόνια (1996-97) - ΑΕΚ (1997-99) - ΠΑΟΚ Θεσσαλονίκης (1999-2000)

Διεθνής: Εθνική Γιουγκοσλαβίας/Σερβίας


Ο Μπάνε Πρέλεβιτς ξεκίνησε την καριέρα του από τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου, με τον οποίο κατέκτησε 1 πρωτάθλημα και 2 κύπελλα Γιουγκοσλαβίας, συμμετέχοντας σε όλα τα παιδικά και εφηβικά τμήματα, μέχρι και την ανδρική ομάδα.

Το 1988 ο ΠΑΟΚ που έστηνε την αυτοκρατορία του, αποφάσισε να τον φέρει στην Ελλάδα, προχωρώντας στην ελληνοποίηση του.

Για 10 συναπτά έτη ο Μπάνε Πρέλεβιτς κατέκτησε σχεδόν τα πάντα (του λείπει μόνο το Κύπελλο Πρωταθλητριών) με τη μεγάλη ομάδα του ΠΑΟΚ,ξεκινώντας από το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης το 1991 στη Γενεύη κόντρα στην ισπανική Σαραγόσα,όπου σημείωσε τους 31 από τους 76 πόντους του ΠΑΟΚ. Ένας αξέχαστος τελικός,το πρώτο ευρωπαικό κύπελλο μετά από 23 χρόνια για το ελληνικό μπάσκετ.



Ακολούθησε το πρωτάθλημα Ελλάδος το 1992 με ένα άνετο 4-1 νίκες στον τελικό των play-off απέναντι στον Ολυμπιακό, μια επιτυχία που εκτόξευσε τον ΠΑΟΚ στην κορυφή του ελληνικού μπάσκετ για πρώτη φορά μετά από το 1959.


Ο Μπάνε οδήγησε το Δικέφαλο και στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κόρατς το 1994 κόντρα στη Στεφανέλ Τριέστε (σημείωσε 30 πόντους στην Τεργέστη,στο ακόμη και σήμερα θεωρούμενο «τέλειο παιχνίδι» από τους ειδικούς),το πρώτο τρόπαιο Ελληνικής ομάδας στην εν λόγω διοργάνωση και το δεύτερο μέσα σε μια τριετία για τη νέα μεγάλη δύναμη του ευρωπαικού μπάσκετ.

Το 1995 κατακτά το Κύπελλο Ελλάδος στο final4 της Λαμίας,όπου αναδείχτηκε και MVP της διοργάνωσης. Ήταν το δεύτερο τρόπαιο μετά το 1984 για την ομάδα του ΠΑΟΚ στο επαγγελματικό μπάσκετ. Ο Πρέλεβιτς σημείωσε συνολικά 56 πόντους σε τελικό (27 πόντους στο 72-53 με τον Πανιώνιο του Ντούσαν Ίβκοβιτς) και ημιτελικό (29 πόντους στο 80-63 κόντρα στον «αιώνιο» αντίπαλο Άρη) και πήρε το Κύπελλο σχεδόν μόνος του...


Κατέχει μέχρι και σήμερα το ρεκόρ εύστοχων σουτ 3 πόντων στην ιστορία της Α1,με 10/14 τρίποντα, ενώ έχει αναδειχθεί κατ'επανάληψη πρώτος στις επί μέρους στατιστικές κατηγορίες της ελληνικής λίγκας, με επαναλαμβανόμενη παρουσία στην κορυφή των σουτ τριών πόντων,ποσοστού ευστοχίας σε βολές και τρίποντα, ασίστ και κλεψίματα.


Ρεκόρ καριέρας οι 58 πόντοι που πέτυχε σε ηλικία 19 ετών στην πρώην Γιουγκοσλαβία με τον Ερυθρό Αστέρα, ενώ με τη φανέλλα του ΠΑΟΚ έχει από 2 φορές σημειώσει 41 πόντους. Ο μέσος όρος του στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι λίγο κάτω από 20 πόντους, ενώ στην Ιταλία κυμάνθηκε σε χαμηλότερα επίπεδα (15πόντους μ.ο.) και θεωρείται ένας από τους καλύτερους Ευρωπαίους σουτέρ στην ιστορία του αθλήματος.

Με τη φανέλα του ΠΑΟΚ αγωνίστηκε επίσης,στο final4 του 1993 στην Αθήνα, σε μία χρονιά που ο ΠΑΟΚ ήταν κατά κοινή ομολογία η καλύτερη ομάδα στην ιστορία της διοργάνωσης, μετά την Jugoplastika Split. Ο Μπάνε είχε συμπαίκτες τους Κλιφ Λέβινγκστον, Κένεθ Μπάρλοου, Τζόν Κόρφα, Νίκο Μπουντούρη και Παναγιώτη Φασούλα, υπό τις οδηγίες του μεγάλου Ντούσαν Ίβκοβιτς σε μια ομάδα που θαύμαζε όλη η μπασκετική Ευρώπη και δεν κατέκτησε το τρόπαιο στις λεπτομέρειες και εξ αιτίας εχθρικής
διαιτησίας, χάνοντας από την Μπενετόν Τρεβίζο του Τόνι Κούκοτς με 79-77 στον ημιτελικό. Στο μικρό τελικό ο ΠΑΟΚ κατέκτησε την 3η θέση νικώντας τη Ρεάλ Μαδρίτης του Άρβιντας Σαμπόνις, επιτυχία πολύ μικρή μπροστά στην ποιότητα της ομάδας.

Ο Πρέλεβιτς με τη φανέλα του ΠΑΟΚ, έπαιξε έναν ημιτελικό Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1990 απέναντι στην Knorr Bologna και πρωτόβαλε το δικέφαλο στις μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες, αλλά και έναν ακόμη τελικό το 1992, όταν σε ένα συγκλονιστικό τελικό στη Νάντ έχασε 65-63 από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Στο παιχνίδι ο Μπάνε σημείωσε 29 πόντους και κρατούσε τον ΠΑΟΚ μόνος του. Χαρακτηριστική η εικόνα του να ισοφαρίζει σε 63-63 11 δεύτερα πριν τη λήξη με βόμβα τριών πόντων από τα 10
μέτρα και ενώ η μπάλα ζύγιζε...τόνους. Βαθειά χαραγμένο στη μνήμη όλων, το γοερό του κλάμα στο κέντρο του γηπέδου, όταν από τραγικό λάθος του Φασούλα, ο ΠΑΟΚ χάνει το τρόπαιο. Όπως δηλώνει αργότερα ο ίδιος, είναι το παιχνίδι που του άλλαξε τη ζωή και τον τρόπο να προσεγγίζει το μπάσκετ γενικότερα.

Ο τελευταίος του τελικός ως αρχηγός του ΠΑΟΚ, έγινε το 1996 στη Βιτόρια της Βασκονίας όπου ο ΠΑΟΚ ηττήθηκε από τη γηπεδούχο Baskonia Taugres με 88-81. Ο Μπάνε σημείωσε 34 πόντους και έκανε τα πάντα για να φέρει ένα ακόμη τρόπαιο στη Θεσσαλονίκη, με αποτέλεσμα οι Βάσκοι φίλαθλοι να αποθεώσουν τον ίδιο αλλά και την ομάδα του ΠΑΟΚ με τη λήξη του αγώνα.


Την επόμενη χρονιά και παρόλο που ο κόσμος τον ήθελε στην ομάδα, λόγω οικονομικών προβλημάτων της διοίκησης του ΠΑΟΚ,αλλά και εξαιτίας μιας αθέτησης συμφωνίας με τον τότε πρόεδρο Λάκη Αλεξόπουλο, ο Μπάνε Πρέλεβιτς μεταγράφηκε στην Virtus "Kinder" Bologna ως κοινοτικός (είχε και ελληνικό διαβατήριο) προκειμένου να αντικαταστήσει τον Σάσα Ντανίλοβιτς. Στην Ιταλία ο Μπάνε Πρέλεβιτς προσαρμόστηκε αργά,κάτι που δεν τον εμπόδισε όμως να αναδειχθεί MVP στον μοναδικό τίτλο που κατέκτησε η Βίρτους, το κύπελλο Ιταλίας στο final4 του 1997 στο Palamalaguti του Casalecchio di Reno.

Το καλοκαίρι του 1997,ο Πρέλεβιτς επιστρέφει στην Ελλάδα για λογαριασμό της ΑΕΚ, αλλά ξεκαθαρίζει στην παρουσίασή του ότι ξεχωριστά συναισθήματα έχει μόνο για τον ΠΑΟΚ, αν και σέβεται και το δικέφαλο της Αθήνας. Οδηγεί την ΑΕΚ στο final4 της Βαρκελώνης τον Απρίλιο του 1998,όπου με δικό του απίστευτο τρίποντο αποκλείει την Benetton Treviso του Zelimir Obradovic.


Πριν τον τελικό τσακώνεται με τον προπονητή της ΑΕΚ, Γιάννη Ιωαννίδη και μοιραία έρχεται η ήττα από την καλύτερη Kinder Bologna με 58-44.Ο Πρέλεβιτς μένει ενεργός ενάμιση χρόνο στην ομάδα της Αθήνας,με την οποία έπαιξε ακόμη έναν τελικό κυπέλλου Ελλάδος το 1998,ενώ συμμετείχε και στον τελικό της επόμενης σεζόν όπου έχασε τον τίτλο απέναντι στον αγαπημένο του ΠΑΟΚ στο ΣΕΦ. Η σεζόν του υπήρξε ελλιπής, αφού η ΑΕΚ λόγω διοικητικών και αγωνιστικών δυσχερειών, προχωρά σε ανανέωση της ομάδας στο μέσο της χρονιάς και ο Πρέλεβιτς ενώ ξεκινά πολύ δυνατά, βρίσκεται εκτός ομάδος επειδή δε δέχεται μείωση αποδοχών στο συμβόλαιο του.


Το 1999 έρχεται το πλήρωμα του χρόνου και η σημαία επιστρέφει στον ιστό της. Ο αγαπημένος Μπάνε των οπαδών του ΠΑΟΚ, επιστρέφει στην ομάδα που δοξάστηκε και δόξασε, για να κλείσει την καριέρα του σε ηλικία 34 ετών. Ήταν και παραμένει ο πιο εμβληματικός μπασκετμπολίστας που αγωνίστηκε με το Δικέφαλο στο στήθος, κυρίως διότι εκθρόνισε τον Άρη του Γκάλη από την κορυφή του Ελληνικού μπάσκετ και οδήγησε τον ΠΑΟΚ στην κορυφή του Ευρωπαικού μπάσκετ σε μία μαγική 6ετία για το σύλλογο.

Ήταν πάντα παρών και αγάπησε τον ΠΑΟΚ όσο λίγοι, δεν τον πρόδωσε ακόμα και όταν όλοι οι σημαντικοί παίκτες μεταγράφηκαν στην Αθήνα (όπου μετατοπίστηκε το οικονομικό βάρος) και δίκαια ο κόσμος του ΠΑΟΚ τον θεωρεί σημαία του συλλόγου. Μέσω του ΠΑΟΚ κλήθηκε και φόρεσε τη φανέλα της μεγάλης εθνικής Γιουγκοσλαβίας και θα συμμετείχε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992,αλλά τελευταία στιγμή η ΔΟΕ απέκλεισε τους Σέρβους λόγω του εμφύλιου πολέμου.


Συμμετείχε σε όλα τα All Star Game του Ελληνικού πρωταθλήματος, καθώς και στο μοναδικό που παρέστη στην Ιταλία.

Ο Μπάνε Πρέλεβιτς είναι παντρεμένος με την εφηβική του αγάπη Νένα Μαριάνοβιτς και έχει δύο κόρες, την Άννα και την Τέα (από το Θεσσαλονίκη) που βάπτισε έτσι λόγω της αγάπης του για την πόλη όπου έζησε τα καλύτερα χρόνια του ως μπασκετμπολίστας.


Στην ομάδα της Θεσσαλονίκης διετέλεσε και εργάστηκε και ως προπονητής (δις), team manager, ενώ αποπειράθηκε να αναλάβει το δύσκολο έργο να αναστήσει τον παρηκμασμένο σύλλογο καταθέτοντας διοικητική πρόταση το Μάιο του 2009, κατόπιν έκκλησης των ίδιων των παραγόντων του δικεφάλου.

Ο ερασιτέχνης ΠΑΟΚ αρνήθηκε την πρότασή του και έτσι ο Μπάνε επέστρεψε στη Σόφια όπου εργάζεται ως τεχνικός ηγέτης και γενικός διευθυντής της CSKA ανανεώνοντας το ραντεβού για όταν και όποτε ο ΠΑΟΚ τον χρειαστεί και τον καλέσει με πραγματικό ενδιαφέρον για να βοηθήσει.


Ακόμη και σήμερα,10 χρόνια μετά την αποχώρηση του από την ενεργό δράση, η ιαχή ''Ω Μπάνε Μπάνε" δονεί τις εξέδρες στο "Παλατάκι" και οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ δεν μπορούν να τον ξεχάσουν ανεξαρτήτως ηλικίας...



Το παρόν άρθρο έχει δημοσιευθεί και στην ιστοσελίδα superbasket.gr και είναι το πρώτο της κατηγορίας "Amarcord" η οποία θα αφορά παλίες μεγάλες δόξες του ελληνικού μπάσκετ.

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

το διπλο στοιχημα για Αεκ και Ντουσαν

Μετα τις παραινεσεις του δημιουργου της σελιδας λεγε με μπουφος αρθογραφω ξανα στη πολυαγαπημενη σελιδα μας. η Αεκ βρισκεται μπροστα σε ενα κρισιμο σταυροδρομι της φετινης χρονιας αφου τις προσεχεις 5 ημερες δινει δυο ματς που κατα την αποψη αρκετων θα κρινουν εν πολλοις το μελλον της για το υπολοιπο αυτης. Η ομαδα καλειται να ξεπερασει την γκελα των ιωαννινων και να επικεντρωθει στις μαχες με τους κατα τεκμηριο 2 κυριοτερους ανταγωνιστες της οσο δυσκολο και επιπονο φαινεται αυτο μεσα σε τοσο μικρο χρονικο διαστημα δεδομενης και της ψυχολογικης καταστασης που υπαρχει απο τις τελευταιες αποτυχιες τοσο σε Ελλαδα οσο και για Ευρωπη.Χθες ο Ντουσαν Μπαγεβιτς δηλωσε πως στο παιχνιδι με τον Ολυμπιακο οι παικτες του καλουνται να δειξουν τις πραγματικες τους ικανοτητες και να επικρατησουν του αντιπαλου τους στελνωντας παραλληλα μηνυμα οτι φετος θα ειναι μια ισοτιμη ανταγωνιστρια με τους αλλους διεκδικητες αυτο θεωρω πως ειναι και το μεγαλυτερο στοιχημα για τον Σερβοελληνα τεχνικο καθως αν επιτευχθει ο συγκεκριμενος στοχος στο νεο ντερμπι που θα ακολουθησει με τον Παναθηναικο η αεκ θα διεκδικει την μοναξια της κορυφης προερχομενη απο το πρωτο κρας τεστ της σεζον και πιθανοτατα σε θεση ισχυος δεδομενου οτι ο κοσμος της ομαδας θα εχει πειστει απο τη συγκεκριμενη εμφανιση και θα προσελθει αθροα στο ολυμπιακο σταδιο για αυτο το σκοπο. το συμπερασμα ολων των παραπανω λεει πως το 2 στα 2 για πολλους φιλους της ενωσης ειναι αυτοσκοπος γιατι αφενος θα τους δωσει την βεβαιοτητα πως η ομαδα παει για τιτλο και στο υπολοιπο της χρονιας θα την στηριξει μεχρι τελους . Οι απαντησεις ερχονται προσεχως ....... ΥΓ. πετραν ερχομαι αθηνα και μονιμα......

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

Τατάνα ζωή...

Σε μια χώρα που τίποτα δεν πάει σύμφωνα με το πρόγραμμα, σε μια χώρα που συνήθως δεν έχει καν πρόγραμμα, σε μια χώρα που τα πρόσωπα αλλάζουν με ρυθμούς πιο γρήγορους και από τη γιαγιά που τρέχει να προλάβει το λεωφορείο χτυπώντας με το μπαστούνι την πόρτα για ν' ανοίξει ο οδηγός, σ' αυτή τη χώρα που έχουμε την τύχη να ζούμε τέλος πάντων, ευτυχώς που υπάρχω εγώ. Όχι όχι αγαπητοί μου αναγνώστες και ακόμη πιο αγαπημένες αναγνώστριες, δεν υπερβάλλω καθόλου. Όχι όχι δεν περιαυτολογώ. Λέγω την αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ότι εγώ είμαι το μόνο πρόσωπο που σε κάνει να αισιοδοξείς. Είμαι εδώ για να επισημαίνω αυτό που σε πονάει, που σε εκνευρίζει, που σε τρελαίνει. Είμαι εδώ για να σε βγάλω από τη δύσκολη θέση να τα πεις. Γι' αυτό τα λέω εγώ. Εγώ που δε φοβάμαι κανέναν, που δεν τρομάζω από κανέναν, γιατί πολύ απλά κανένας δε μου δίνει σημασία.

Θέμα Κετσπάγια. Μην κλαις μικρέ μου καραφλέ Γεωργιανέ. Δε φταις εσύ 100% το 'πε και ο πρόεδρας Κόκκαλης και ο κάπτεν Νικοπολίδης. Και γιατί έδιωξαν εμένα, θα με ρωτήσεις. Μπορούσες εσύ να διώξεις τον Κόκκαλη; Εδώ δεν μπορούσες να διώξεις τον Νικοπολίδη που θεωρητικά ήταν και υφιστάμενος σου. Άλλωστε ο πρόεδρος σου έδωσε μια μεγάλη ευκαιρία όπως έχει δώσει σε τόσους νέους και φερέλπιδες ανθρώπους. Μια ευκαιρία να απολυθείς. Την άρπαξες και τώρα φεύγεις από το Ρέντη ακούγοντας την αγαπημένη σου μουσική:



















Τατάνα ζωή. Στο 'χε πει μάλιστα. Θα φύγεις φθίνοπωρο(autumn) όταν θα 'χει ακόμα ήλιο(sun) και δε θα 'χει χαλάσει πολύ ο καιρός. Ε ναι ρε Τιμούρ(ι) το Σεπτέμβρη εννοούσε...

Τώρα Ζίκο. Τα αστεία με το Χατζηχρήστο και τον "Μπακαλόγατο" δίνουν και παίρνουν. Λογικό. Να δούμε αν αυτός ο μεγάλος παίκτης, όταν ήταν ακόμα επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, θα κάνει δουλειά μπακάλη ή τελικά θα αποδειχθεί γάτος και δε θα καταφέρει να είναι ένας ακόμη που θα 'χει απολύσει ο Κόκκαλης. Μάλιστα ο νέος τεχνικός του Ολυμπιακού κέρδισε ήδη τις εντυπώσεις(τις δικές μου τουλάχιστον), αφού στις πρώτες του δηλώσεις είπε μεταξύ άλλων: "Θα προσπαθήσω να μείνω εδώ όσο πιο πολύ μπορώ. "
Μπήκε στο νόημα από τώρα ο Ζίκο...

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά(πριν λίγο Παναθηναϊκός και ΑΕΚ έχασαν με κάτω τα χέρια από Γαλατά και Έβερτον αντίστοιχα... έλα μωρή Ευρωθρυλάρα που κερδάς χωρίς φυσική κατάσταση και είσαι η μόνη ελληνική ομάδα που προσπαθείς να βγάζεις τον πρωταθλητή κατ' ευθείαν στους ομίλους του Τσου Λου για ευνόητους λόγους), έχουμε και προκήρυξη εκλογών.
Θέμα που μας δίνει τροφή να το διακωμωδήσουμε και αυτό αν και τα καταφέρνει πολύ καλά και από μόνο του. Παίρνοντας αφορμή λοιπόν από τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου θα προσπαθήσουμε να βάλουμε τους σωστούς ανθρώπους στις σωστές θέσεις. Ποιοι άνθρωποι από τον αθλητικό χώρο θα ΕΠΡΕΠΕ να είναι στα Υπουργεία της χώρας μας και γιατί; Να ποιοι:
1)Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων
Υπουργός: Φώτης Κηπουρός
Το επώνυμό του δε μας δίνει περιθώριο να αμφισβητήσουμε την επιλογή του πρωθυπουργού(θα αποκαλύψουμε το όνομα στο τέλος).
Υφυπουργός τοποθετείται ο Αντώνης Νικοπολίδης αλλά μετά από λίγο καιρό παραιτείται.

2)Υπουργείο Ανάπτυξης
Υπουργός: Λιονέλ Μέσι
Ο ποδοσφαιριστής, το θαύμα της φύσης, η απόδειξη του τι γίνεται όταν ο Θεός έχει κέφια, ο βιρτουόζος της μπάλας, ο επαγγελματίας, μα πάνω απ' όλα ο άνθρωπος Λιονέλ παίρνει επάξια αυτό το Υπουργείο αφού το σώμα του από πολύ μικρή ηλικία είχε απίστευτη ΑΝΑΠΤΥΞΗ λόγω μια γενετικής ανωμαλίας, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί αυτός ο γίγαντας που όλοι θαυμάζουμε στα γήπεδα.

3)Υπουργείο Απασχόλησης & Κοινωνικής Προστασίας
Υπουργός: Κριστιάνο Ρονάλντο
Ο Πορτογάλος ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ την ΚΕΝΩΝΙΑ(την τατάνα) μας, ενώ είναι τόσο αντιπαθητικός στον κόσμο με τις αντιδράσεις του, που σίγουρα σε λίγο καιρό για να κυκλοφορήσει θα θέλει ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ. Άρα συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία που χρειάζεται για τη συγκεκριμένη θέση.

4)Υπουργείο Δικαιοσύνης
Υπουργός: Ο Τάσος ο Κάκκος
Υπάρχει αντίρρηση; Υπάρχει έστω και μία αντίρρηση;
Υφυπουργός τοποθετείται ο Παναγιώτης Βαρούχας. Στην τελετή παράδοσης-παραλαβής της θέσης (στην Αθλητική Κυριακή μωρέ, ποιο Υπουργείο είστε καλά;), η Άννα Καραμανλή συγκινείται για πρώτη φόρα και αντί για το γέλιο που ακούμε συνήθως, την ακούμε να μυξοκλαίει. Σε γκάλοπ της εκπομπής την επόμενη Κυριακή, το 76% του κοινού έχει την άποψη ότι η Αννούλα είναι προτιμότερη όταν κλαίει παρά όταν χαζογελάει.

5)Υπουργείο Εθνικής Αμυνας
Υπουργός: Ότο Ρεχάγκελ
Και ΑΜΥΝΑ και ΕΘΝΙΚΗ. Μια χαρά
Υφυπουργός ο Τραϊανός Δέλλας πάλι για ευνόητους λόγους. Την επιλογή έκανε φυσικά ο Ρεχάγκελ. Η επιλογή φυσικά κατακρίθηκε.

6)Υπουργείο Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων
Υπουργός: Νίκος Κωστένογλου
35 σταυρουδάκια, 40 κομποσκίνια και 50 φυλαχτά στον πάγκο κάθε φορά που κοούτσαρε ένα παιχνίδι. Έχει υπάρξει και ΔΙΕΘΝΗΣ ενώ έχει θητεύσει και ως προπονητής ΠΑΙΔΙΚΩΝ τμημάτων.
Υφυπουργός, σε ρόλο βοηθού δηλαδή στον πάγκο, ο Άγγελος Αναστασιάδης που δηλώνει: "ο Θεός ήθελε να γίνω βοηθός του Κωστένογλου. Τι να κάνω; Ό,τι πει ο Θεός.."

7)Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου & Νησιωτικής Πολιτικής
Το συγκεκρίμενο Υπουργείο αποτελείται απο τριμελή επιτροπή. Χρειάστηκαν τρεις άνθρωποι για να καλυφθούν όλες οι απαιτήσεις. Ποια είναι αυτά; Για το πρώτο μέρος της ονομασίας του Υπουργείου(Εμπορικής Ναυτιλίας), επιλέγεται ένα ΕΜΠΟΡΙΚΟ όνομα που έχει πουλήσει αρκετές φανέλες, ενώ το ότι είναι εμπορικός πιστοποιεί και η υποδοχή που έτυχε το καλοκαίρι στο αεροδρόμιο "Μακεδονία" από τους οπαδούς του Άρεως. Το όνομα αυτού, Μεχντί ΝΑΦΤΙ(άρα μέτηρσε το Μεχντί). Τα άλλα 2 πρόσωπα επιλέγησαν γιατί με τις βουτιές που κάνουν κάθε Κυριακή στα εξαιρετικά γήπεδα της Σούπερλιγκ, καταφέρνουν και φέρνουν το ΑΙΓΑΙΟ και τα ΝΗΣΙΑ του, στο ποδόσφαιρο. Μετά τις βουτιές ακολουθούν την ΠΟΛΙΤΙΚΗ της γκρίνιας στους διαιτητές. Συγχαρητήρια στους Γιώργο Καραγκούνη και Ντιόγκο, στους Ντιόγκο και Γιώργο Καραγκούνη αν προτιμάτε.

8)Υπουργείο Εξωτερικών
Υπουργός: Άγγελος Φιλιππίδης
Ο παραγόντας που έμεινε στην ιστορία αφού μετά από κάθε επιτυχία του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη και την εποχή που διετελούσε πρόεδρος της αθηναϊκής ομάδας συνήθιζε να δηλώνει: "ο Παναθηναϊκός είναι η μόνη ομάδα που κρατάει την ελληνική σημαία ψηλά στην Ευρώπη".

9)Υπουργείο Εσωτερικών
Υπουργός: Σωκράτης Κόκκαλης
12 πρωταθλήματα τα τελευταία 13 χρόνια στην Ελλάδα. Πραγματικά στο ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ δεν έχει κανέναν απολύτως αντίπαλο.

10)Υπουργείο Μακεδονίας, Θράκης
Υπουργός: Πέτρος Μαυρογιαννίδης
Ο ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ αθλητικός δημοσιογράφος είναι ο καλύτερος για τη θέση. Η επικοινωνία που έχει καθημερινά με το λαό θα τον βοηθήσει ενώ φυσικά μόνο τυχαίο δεν είναι το πρόσφατο ταξίδι του στη ΘΡΑΚΗ, σε Αλεξανδρούπολη και Κομοτηνή.

11)Υπουργείο Μεταφορών & Επικοινωνιών
Υπουργός: Σεμπαστιάν Λέτο
Ο ποδοσφαιριστής που έχει την ικανότητα και τη δυνατότηα να ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ την μπάλα πιο πολύ απ' όλους τους άλλους στη χώρα μας, ενώ και η μεταγραφή του το καλοκαίρι στον Παναθηναϊκού χαρακτηρίστηκε ως μια πολύ καλή ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ κίνηση.

12)Υπουργείο Οικονομίας & Οικονομικών
Υπουργός: Θοδωρής Ζαγοράκης
Κατάφερε και ανέστησε ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ την ομάδα του ΠΑΟΚ. Αυτό από μόνο του φτάνει

13)Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας & Δημοσίων Έργων
Υπουργός: Άκης Στολτίδης
Έκπληξη προκαλεί η συγκεκριμένη κίνηση του Πρωθυπουργού αλλά υπάρχει λογική εξήγηση. Τα συνεχή φτυσίματα, τα χλεμπόνια που ρίχνει ο Στολτίδαρος σε κάθε παιχνίδι του Ολυμπιακού, βοηθάνε οικολογικά αφού έτσι το χορταράκι των γηπέδων ποτίζεται τακτικά και δεν ξεραίνεται, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται περισσότεροι ΧΩΡΟΙ πρασίνων. Δεν είναι αυτό ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΡΓΟ;

14)Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Υπουργός: Άρβιντας Ματσιγιάουσκας
Η πρώτη μεγάλη επένδυση επί ημερών αδελφών Αγγελοπούλου στην ΚΑΕ Ολυμπιακός. Είναι συνεχώς τραυματίας και όταν δεν είναι απλά πονάει. Το ότι προσπαθεί εδώ και ένα χρόνο να απεμπλακεί από το συμβόλαιό του με τον Ολυμπιακό θυμίζει τη γραφειοκρατεία που υπάρχει στα ασφαλιστικά ταμεία.

15)Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης
Υπουργός: Ραούλ Σανφέλιξ Μπράβο
Ο πιο ακριβοπληρωμένος ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ που είχε περάσει από τον Ολυμπιακό. Όλα αυτά μέχρι φέτος. Από το καλοκαίρι και μετά παρουσιάζει μία ΑΝΑΠΤΥΞΗ και παίζει κανά παιχνίδι

16)Υπουργείο Πολιτισμού
Υπουργός: Πάμπλο Γκαρσία
Στον ένα χρόνο που είναι στην Ελλάδα διδάσκει ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Βασίλης Γκαγκάτσης
Κάνει κουμάντο στο ποδόσφαιρό μας εδώ και χρόνια, έχει εμπειρία και διασυνδέσεις. Νάτος νάτος, ο Πρωθυπουργός!

Mare Dentro

Κάποιες μέρες δεν είναι ίδιες και η σημερινή είναι μία απ'αυτές.Γι'αυτό, επιτρέψτε μου να γράψω ένα προσωπικό άρθρο και μάλιστα στα ιταλικά.Συγνώμη από τους αναγνώστες του χώρου για το παράταιρο του άρθρου αυτού και για τη μή μετάφραση του ποιήματος.

.

Mare dentro - mare dentro, senza peso
nel fondo, dove si avvera il sogno: due volontà
che fanno vero un desiderio nell'incontro.

Un bacio accende la vita con il fragore luminoso di una
saetta, il mio corpo cambiato non è
più il mio corpo, è come penetrare al centro
dell'universo:

L'abbraccio più infantile, e il più puro dei
baci fino a vederci trasformati in
un unico desiderio

Il tuo sguardo il mio sguardo, come un'eco
che va ripetendo, senza parole: più dentro,
più dentro, fino al di là del tutto, attraverso
il sangue e il midollo.

Però sempre mi sveglio, mentre sempre io voglio
essere morto, perché io con la mia bocca
resti sempre dentro la rete dei tuoi capelli.

Ramòn Sampedro

 

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ












ηταν γνωστό στο παγκόσμιο στερέωμα ότι η συνεργασία μας θα τάραζε τα νερά του ίντερνετ..
το γνωρίζαμε και εμείς οι ίδιοι ότι ο πόλεμος θα ήταν συνεχόμενος..
ότι θα υπήρχαν άτομα τα οποία θα μας μισούσαν για την επιτυχία μας και θα μας ζήλευαν επίσης..
τα πυρά που δεχόμαστε τα αποκρούουμε με μεγάλη επιτυχία σαν τον Γκαλίνοβιτς ένα πράμα..
Η αλήθεια είναι ότι η ζήλια στα χαρακτηριστηκά ενός ανθρώπου είναι ότι πιο σιχαμερό μπορεί να έχει κάποιος..
Είναι προτιμότερο να προσπαθείς να φτάσεις τον άλλον παρά να τον μειώσεις ώστε να πέσει στο χαμηλό σου επίπεδο...
Ο μπούφος και εγώ,εγώ και ο μπούφος βρισκόμαστε στο στόχαστρο...
Δύο οπαδοί του Π.Α.Ο.Κ.,θεωριτικά δύο,πιθανόν να κρύβεται από πίσω τους ολόκληρη συμμορία,είναι αυτοί που προσπαθούν να πάρουν λίγο από την αίγλη μας,ποια αίγλη,τη δόξα μας καλύτερα...
Ο τρόπος που το κάνουν είναι το λιγότερο κωμικός,ο ένας εμφανίστηκε σε εκπομπή του metrosport ως ''μπουφος Gate 4'' και ο άλλος ο ακόμη πιο κωμικός δεν άλλαξε τίποτα.στο chat του οπαδικού site fcpaok.gr εμφανίζεται ως ''sardelas4''..
Κυρίες και κύριοι ο μπούφος και εγώ αποφασίσαμε να μη δώσουμε περαιτέρω διαστάσεις στο τεράστιο αυτό θέμα που απασχολεί τη χώρα μας,δε θα συνεχίσουμε αυτή τη φαρσοκωμωδία..Είμασταν-είμαστε και θα συνεχίσουμε να είμαστε εδώ δυνατοί και γνήσιοι,οι υπόλοιποι είναι απλά φτηνές και κακόγουστες απομοιμήσεις...

Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2009

Οι πειρατές της Παραλιακής


Ένας μεγάλος πολιτικός είπε πριν λίγες μέρες… «ωρίμασε η ώρα για να αλλάξει το πολιτικό σύστημα», μιλώντας για υποχρεωτική 4ετή θητεία της εκάστοτε κυβέρνησης. Μετάφραση τώρα…Δηλαδή δημόσιος υπάλληλος… σου λέει τώρα… εσένα του πολίτη σου δίνουμε το δικαίωμα να δώσεις ΑΣΕΠ να διοριστείς ,να φτιάξεις ένα πρόγραμμα στη ζωή σου ρε αδερφέ!!! Εγώ ο πολιτικός (σου λέει) να μην μπορώ; Κάνω τον αγώνα μου (ξέρεις… βόλτες σε μαγαζιά να κερνάς ποτά από τα ταμεία του κράτους … γκχ γκχ τα κομματικά ταμεία εννοούσα…) μπαίνω εντέλει στη βουλή, να μην ξέρω ότι ο,τι κι αν γίνει για 4 χρονάκια θα έχω τη θέση μου;; Να ξέρω ρε αδερφέ από ποιόν και πόσα λεφτά να πάρω προεκλογικά για τις καμπάνιες μου (γκχ γκχ δανεικά εννοείτε)… για να του τα επιστρέψω μετά… άτοκα φυσικά από τη τσέπη μου(χαχαχχαχα). Γιατί σου λέει….άλλο είναι από τη πρώτη μέρα να σε πιέζουν για νέες εκλογές και άλλο για 4 χρόνια να έχεις την ηρεμία σου… και οι φίλοι επιχειρηματίες θα σε «στηρίξουν» περισσότερο να βγείς…
Τα σοφά αυτά λόγια (σε μια κοινωνία ισορροπημένη θα ήταν όντως σοφά) τα είπε ο Δ.Αβραμόπουλος. Τώρα που κολλάει αυτό;;

Κάτι τέτοιο πρέπει να πιστεύει και ο Όττο Ρεχάγκελ προφανώς για τους παίκτες του. Μάλλον θέλει να τους έχει ότι κι αν κάνουν μέσα στην ομάδα. Δημόσιοι υπάλληλοι… Ακόμα και αν ο Γκέκας θέλει 5 φορές να κοντρολάρει το τόπι θα παίξει βασικός… (ο Σάλπι πάγκο), ο….. Χαριστέας (δεξί εξτρέμ χαχαχαχα) που πρέπει να του σταλεί μήνυση από τον Λάρα Γκαρσία Ντάνι για διακωμώδηση του αθλήματος… βασικός ,και αυτός ,με τη Μολδαβία με μια εκπληκτική σέντρα στο παιχνίδι όπου ανάγκασε τους ντόπιους να πιστέψουν ότι οι δικές τους σέντρες είναι καλύτερες…των ντόπιων οπαδών εννοώ (καταλάβατε σαν εκείνες της κοπελίτσες που κοιμόντουσαν στις κερκίδες…) … την μπάλα ακόμα τη ψάχνουν… όσο κι αν προσπαθούσε ο Ρεχάγκελ να δικαιολογήσει τον αέρινο Σερραίο κοντοχωριανό μου, οι ενέργειες του και πόσο μάλλον η θέση που παίζει τον προδίδει…. (παρά ταύτα ο Νίνης… εκτός αποστολής…) , Αμανατίδης… ίσως από τους πιο ποιοτικούς παίκτες μας που χαραμίζεται στο να μαρκάρει από άκρη σε άκρη του γηπέδου… και δεν παίζει ως επιθετικός ή ως δεύτερος φορ που έχει καταξιωθεί στην Φρανκφούρτη… αρχηγός της μέχρι πρόσφατα… ελπίζω να δούμε τους νέους στην Εθνική μας μαζί με τον προπονητή τους Νίκο Νόμπλια. Μαζί επιτέλους με ένα αριστερό χαφ όπως ο Αρης Σοιλέδης θα φτιάξουμε μια ομάδα που δεν θα πάρει ευρωπαικό(ίσως) δεν θα πάρει μουντιάλ(ίσως) δεν θα παίξει την καλύτερη μπαλάρα(ίσως)… αλλά αν μείνουμε ως έχουμε; Θα νικάμε με το ζόρι(σίγουρα) δεν θα παίζουμε μπάλα(σίγουρα) και θα μας ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι κάθε φορά που θα βλέπουμε την εθνική , χωρίς πλάνο, χωρίς χαρακτήρα, χωρίς να μπορεί να αλλάξει μια πάσσα. Συγνώμη Όττο αλλά η ομάδα μας μου θύμησε την Μπάρτσα… μια ομάδα χωρίς θέσεις που να μοιάζει ανοργάνωτη αλλά αντί να βγαίνουν οι αμυντικοί ως κρυφοί φορ όπως στη Μπάρτσα… ο επιθετικός γίνεται κρυφός αμυντικός… μάλλον μπερδέψαμε τα σπόρ. Όποιος τα βάλει κερδίζει, όχι όποιος δεν φάει….
…και να τα τρώμε από τον Χίτσβελτ…πάει στο…μη πω…αλλά να μη κερδάμε μια ομάδα που έχει χορηγό τον Τεν Κάτε… αδερφός ξε-αδερφός… η ρετσινιά έμεινε τώρα!!!

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

Nouvelle cuisine - Παρακαλώ περάστε στο Bouf-έ *part2


Μετά την απίστευτη επιτυχία του πρώτου άρθρου μας,η πορεία προς το τέλειο δείπνο συνεχίζεται... Αυτή τη φορά μεταφερόμεθα στη μονοκατοικία του sardelas4 για το πρώτο πιάτο:

Primo Piatto: Pennette al Granchio

Υλικά:


600γρ. Πέννες μικρές «ριγωτές»

300γρ. Καβουρόψυχα

250γρ. υγρή κρέμα γάλακτος

2 κρεμμύδια

1 χαμηλό ποτήρι Cognàc

1 φύλλο Δάφνη

1 ματσακι μα'ι'ντανό

4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο

αλατοπίπερο


'Ακου sardela... Το ξέρω ότι είναι ντροπή για αυτά τα χέρια που πλένεις με ουδέτερο PH, αλλά κάνε την καρδιά σου πέτρα και καθάρισε τα κρεμμύδια (φόρα γαντάκι αν σιχαίνεσαι) και κόψε τα σε λεπτές ροδέλες.Πάρε το εκπληκτικό πυρίμαχο σκεύος της μεταμοντέρνας κουζίνας σου και ρόδισέ τα για ένα δεκάλεπτο σε πολύ χαμηλή φωτιά, ανακατεύοντας συνέχεια για να μην κολλήσουνε.

Ανακατεύεις λοιπόν με την παροιμοιώδη σου υπομονή και κατόπιν περιχέεις την κρέμα γάλακτος και προσθέτεις το Cognàc.Αφήνεις το μείγμα να δέσει και στο μεταξύ φροντίζεις να κόψεις την καβουρόψυχα σε μικρά κομμάτια (σε μέγεθος ζαριού αν θέλεις και ακριβή περιγραφή) ΄Οταν δείς ότι το μείγμα σου έπηξε, τότες ρίχνεις την καβουρόψυχα στο σκεύος και καπάκι και τη δάφνη - την οποία όμως θα αφαιρέσεις στο τέλος της προπαρασκευής.Η δάφνη χρησιμεύει για να «σπάσει» το άρωμα και να πάρει μια πιο ελαφριά γεύση το πιάτο μας.Μετά από 2 λεπτά προσθέτεις και τον μα'ι'ντανό, αλατοπιπερώνεις με μέτρο (και με περισσότερη βάση στο πιπέρι) και αφήνεις για 10 λεπτά το μείγμα σου να καλιάσει.

Στο μεταξύ παίρνεις τις πέννες σου και τις βράζεις al dente  με σκοπό το γάμο.Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για το πιάτο σου να επιλέξεις τι ριγέ «μισές» πέννες και όχι τις συνηθισμένες που βρίσκεις στα delicatessen που συχνάζεις.

Συνεπώς πολυχρονεμένε και πολυθρύλητε sardela  θα βγάλεις την pasta από τη φωτιά τουλάχιστον 1 λεπτό πρίν το χρόνο που αναγράφεται στη συσκευασία. Είσαι πολύ κοντά στην ολοκλήρωση της γευστικής πανδαισίας που με τόσο κόπο ετοίμασες και το επόμενο βήμα είναι ότι το γκόλ για το Λουίς Ντιόγο: Η Νέμεcιc σου!

Απλώνεις την πάστα σε μια καυτή πορσελάνινη πιατέλα από τις φτηνές που διατηρείς στη μονοκατοικία σου και με τη μαεστρία που σε διακρίνει, περιχέεις την εκπληκτική σάλτσα που ετοίμασες, προσέχοντας να καλυφθεί όλο το πιάτο. Το final touch είναι να «μαυρίσεις» το φαγητό τρίβοντας μαύρο πιπέρι και να το αφήσεις να «ξε'ι'δρώσει» για μάξιμουμ 5 λεπτά προτού προχωρήσεις στο σερβίρισμα εσύ ή ο Ινδός Μπάτλερ σου...

To πρώτο πιάτο τελείωσε και είναι ώρα να περάσουμε στο κυρίως πιάτο...Ήδη στο ελικοδρόμιο της μονοκατοικίας του sardela μας περιμένει το ελικόπτερο του Δόκτωρος elf  για να μας μεταφέρει στην καμπάνα του σε γνωστό παράκτιο συγκρότημα του Dubai, όπου θα παρασκευαστεί το κυρίως πιάτο για τους υψηλούς προσκεκλημένους του, δηλαδή σύσσωμη τη δωδεκάδα των φιναλίστ του brand Victoria's Secret...


*to be continued


Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009

Έκτακτο δελτίο: Ο Εφιάλτης στο δρόμο με τις....μπάλες??



Υπήρξαν αναρίθμητοι στην ιστορία. Κάποιοι βαφτίστηκαν για το «κοινό» καλό και άλλοι δικαίως χαρακτηρίστηκαν έτσι. Άλλοι το κάνανε προς όφελος τους, όποιο κι αν ήταν, και άλλοι για κάποιο ανώτερο σκοπό που μόνο αυτοί βλέπανε…

Το ποδόσφαιρο είναι ένα κοινωνικό γεγονός που προσελκύει μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας άρα αποτελεί και καθρέφτης της.


Έτσι προδότες υπήρξαν πολλοί και στα ποδοσφαιρικά χρονικά. Δεν είμαι ικανός να κάνω ένα ρετρό με τους μεγαλύτερους προδότες καθώς είμαι νινί ακόμα…ίσως όταν μεγαλώσω και γίνω σοφός οσάν τον Πέτρο τον Μαυρογιαννίδη ή τον κ.κ. Μπούφο (hallo boss) ή τον αγαπημένο και φινετσάτο Zastro Mamalachi (Μαμαλάκης εκ Ιταλίας) ή τον τιτανομεγιστοτεράστιο σοφό του blog μας όνομα και μη χωριό… (έλα μωρέ κοπέλι!! Να ζήσει η λεντογεννα Κρήτση ωρέ!)…

…μιας και είμαι πιπινάκι και τεκνακι ακόμα θα μιλήσω για τους φρέσκους…

Ξεκινώ χρονικά… προς αποφυγής παρεξηγήσεων…


No6. Luis Figo

Παιχτάρα από τις λίγες. Ντρίπλα, σέντρα, γκολ, ταχύτητα και το κυριότερο…ήταν στυλ παίκτη που ξεσηκώνει την κερκίδα…και αυτή αυτόν…πράγμα που τον κάνει αγαπητό ή μισητό όταν φεύγει…δυστυχώς. Ζήσαμε εικόνες άπειρου κάλλους στο πρώτο μάτς του στο Κάμπ Νού….



No5. Αντωνάκης Νικοπολίδης

Τι να λέμε τώρα ο βράχος της άμυνας μας. Ο λόγος που πλέον ξεπεράσαμε τα τελευταία χρόνια εμείς οι Ολυμπιακοί τα χτυποκάρδια σε κάθε σέντρα που πλησιάζει την περιοχή μας. Κάτι που διαφέρει από τον παραπάνω προδότη, είναι ότι μετά την μεταγραφή του βελτιώθηκε και αγαπήθηκε όσο λίγοι στη νέα του ομάδα.



No4 Ανδρέας Ανδρεάδης

Προσωπικός μου φίλος, δωμάτιό μαζί σε αρκετές αποστολές του Εθνικού Αλεξ/πόλης οπότε δεν θα ήθελα να πω κάτι για την καριέρα του. Θα ήθελα μόνο να τον καλωσορίσω στην οικογένεια του Ολυμπιακού, όχι ότι έλειψε και ποτέ από αυτήν…και ο νοών νοείτω.



No3 Κώστας Χριστοφιδέλης

Επί σειρά ετών αρχηγός του Ολυμπιακού, ακραίος με υποδοχή που θα ζήλευε και λίμπερο ,πράγμα που του έδωσε την ευκαιρία να παίξει και σε αυτή τη θέση όταν τον χρειάστηκε η ομάδα του. Με αυτά τα χαρακτηριστικά θα μπορούσε να είναι ένας ακραίος φούλ έξτρα, με τα πάντα όλα, παιχτάρα ανελέητη…..αλλά του λείπει η τεχνική στη χαλασμένη μπάλα, κάτι που ξεχωρίζει τον ΠΑΙΚΤΗ από τον παίκτη. Παρόλα αυτά για την Ελλάδα ήταν εξαιρετικός αλλά δυστυχώς όχι καλά δουλεμένος. Θα μπορούσε να γίνει πολύ μεγαλύτερο όνομα και από τον άλλο προδότη και επίσης μέτριο τεχνίτη τον Μάριο Γκιούρδα. Καλή τύχη αρχηγέ και respect.




Νο2 Μιχαλάκης (όχι ο Κύπριος βέβαια…)

Παιδί θαύμα, λατρεύτηκε όσο λίγοι και για να βρούν άξιο του πέρασαν χρόνια πολλά. Ο λόγος για μας, τους φίλους της Liverpool, και για τον Μχαλάκη Owen…τι να θυμηθούμε; Το γκόλ στην Αργεντινή στο μουντιάλ του ’98 στη Γαλλία; Τα όργια που έκανε με Paul Ince, Robbie Fowler και Steve Mcmanaman στη Liverpool; Μέχρι που, πρώτα τον Steve και μετά τον Μιχαλάκη μας τους πήρε η ακατανόμαστη… αλλά θα έρθει και φέτος στο νησί και θα μάθει τι εστί This is Anfield….




No1 Last but not least….Sebastian Leto

Ρε παλιο**&^$#%#%6$%^$%^$^$^@&&**(%&$^#%%#%%%#^Ρε παλιο**&^$#%#%6$%^$%^$^$^@&&**(%&$^#%%#%%%#^Ρε παλιο**&^$#%#%6$%^$%^$^$^@&&**(%&$^#%%#%%%#^Ρε παλιο**&^$#%#%6$%^$%^$^$^@&&**(%&$^#%%#%%%#^$&%^&%^#%@$!$!$#%$@@@$$%%%^^&^*^)()&*%^$^#%@%$$#%^&%^^%@%@$@%#$^$%$&&&$^#%@%@%%^ amp;%^&%^#%@$!$!$#%$@@@$%%%^^&^*^)()&*%^$^#%@%$#%^&%^^%@%@$@%#$^$%Ρε παλιο**&^$#%#%6$%^$%^$^$^@&&**(%&$^#%%#%%%#^Ρε παλιο**&^$#%#%6$%^$%^$^$^@&&**(%&$^#%%#%%%#^$&%^&%^#%@$!$!$#%$@@@$$%%%^^&^*^)()&*%^$^#%@%$$#%^&%^^%@%@$@%#$^$%$&&&$^#%@%@%%^ amp;&&$^#%@%@%%^ amp;%^&%^#%@$!$!$#%$@@@$%%%^^&^*^)()&*%^$^#%@%$#%^&%^^%@%@$@%#$^$%Ρε παλιο**&^$#%#%6$%^$%^$^$^@&&**(%&$^#%%#%%%#^amp;%^&%^#%@$!$!$#%$@@@$%%%^^&^*^)()&*%^$^#%@%$#%^&%^^%@%@$@%#$^$%Ρε παλιο**&^$#%#%6$%^$%^$^$^@&&**(%&$^#%%#%%%#^$&%^&%^#%@$!$!$#%$@@@$$%%%^^&^*^)()&*%^$^#%@%$$#%^&%^^%@%@$@%#$^$%$&&&$^#%@%@%%^ amp;%^&%^#%@$!$!$#%$@@@$%%%^^&^*^)()&*%^$^#%@%$#%^&%^^%@%@$@%#$^$%amp;%^&%^#%@$!$!$#%$@@@$%%%^^&^*^)()&*%^$^#%@%$#%^&%^^%@%@$@%#$^$%Ρε παλιο**&^$#%#%6$%^$%^$^$^@&&**(%&$^#%%#%%%#^$&%^&%^#%@$!$!$#%$@@@$$%%%^^&^*^)()&*%^$^#%@%$$#%^&%^^%@%@$@%#$^$%$&&&$^#%@%@%%^ amp;&&$^#%@%@%%^ amp;&&$^#%@%@%%^

που να σου καεί το βίντεο. Αυτά….

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

Ξανανοίξαμε(καιρός ήταν)!

Θα ξεκινήσω όπως θα έκανε ο νέος μου αγαπημένος ακροατής της εκπομπής του Πέτρου Μαυρογιαννίδη, ο φίλος που υπογράφει ως Blanco. Πέρασαν ακριβώς 1 μήνας, 27 ημέρες, 6 ώρες και 3 λεπτά από την τελευταία μου δημοσίευση στο blog. Είχα σκοπό ν' αφήσω τους φίλους μου, πάνω απ' όλα, αλλά και συνεργάτες να μεγαλουργήσουν τους δύσκολους καλοκαιρινούς μήνες, κάτι που όμως δεν έγινε σε μεγάλο βαθμό. Τον έναν τον έτρωγε τι κάνει ο συμπολίτης, ο άλλος προανήγγειλε την επιστροφή του και μας έβαλε όλους να μετράμε αντίστροφα μέχρι τις 20 του μήνα, ο τρίτος άρχισε να γράφει για ρομαντικά δείπνα και σικ συμβουλές προς ναυτιλομένους(εγώ είμαι αυτός;) για το πώς θα περάσει ο έρωτας από το στομάχι και το τελευταίο μέλος της παρέας αφού πρώτα αυτοκαλωσορίστηκε στο blog, έπειτα μάς έδωσε(χωρίς τόνους) τις εντυπώσεις του από τις ομάδες όπως τις έβλεπε τότε στην προετοιμασία.
Επιτρέψτε μου να μείνω λίγο παραπάνω στον τελευταίο και να τον καλωσορίσω και 'γω με τη σειρά μου ως σωστό αφεντικό, προϊστάμενος, διευθυντής, πρόεδρος και ό,τι άλλο είμαι τέλος πάντων, τούτου εδώ του ιστολογίου. Κύριες, δεσποινίδες, κύριοι, μικρά και μεγαλύτερα παιδιά, παλιοί και νέοι(που ήρθατε στην παρέα μας μόνο και μόνο για τον περί ου ο λόγος) αναγνώστες μας, σηκωθείτε όλοι όρθιοι και χειροκροτήστε για 10", τον Πέτρο από την Κρήτη. Τον άνθρωπο που όταν υπόγραψε το συμβολαίο του, έδωσε μια υπόσχεση που ήδη έχει αθετήσει. "Θα γράφω όλο το καλοκαίρι που θα χω και πολύ χρόνο", είχε πει. Τον άνθρωπο που έχει αναγκάσει όλους εμάς να υποκλιθούμε στο ταλέντο του και τον συνονόματό του κ.Μαυρογιαννίδη να πει περισσότερες φορές από ποτέ τη λέξη ντεφορμέ. Τον άνθρωπο που όλοι θέλουμε να δούμε από κόντα έστω μία(αλλά συνάμα να προσευχόμαστε να είναι και μοναδική) φορά. Τον μοναδικό άνθρωπο στον πλανήτη Γη που μπορεί να αυτοαποθεώνεται περισσότερο και από μένα. Πέτρο, περιμένω μεγάλα πράγματα από σένα.

Όμορφα, πάει αυτό. Πάμε στο επόμενο. Αθλητικά η σοβαρά; Και γω αθλητικά λέω. Ποδόσφαιρο. Ξεκινάμε απο Εθνική. Παίζουμε αύριο. Με Ελβετία. Εκτός. Δύσκολο. Κι όχι δύσκολο επειδή η Ελβετία είναι καλή ομάδα. Άλλωστε, το συγκρότημα του Ρεχάγκελ έχει αποδείξει αρκετές φορές ότι τα παιχνίδια με ομάδες, σχεδόν, του επιπέδου της όπως είναι η Ελβετία και μάλιστα εκτός έδρας, τα πηγαίνει ακριβώς εκεί που θέλει και παίρνει αυτό που χρειάζεται. Εκείνο που φοβάμαι περισσότερο από ποτέ είναι το δικό μας ρόστερ. Παίκτες όπως ο Κατσουράνης και ο Καραγκούνης δεν αναπληρώνονται, δυστυχώς ή ευτυχώς. Τολμώ να πω και παίκτες όπως ο Μπασινάς της Εθνικής. Χωρίς Κατσουράνη κάναμε το διπλό στην Τουρκία, με Άντζα στο ρόλο του Πατρινού μεσοαμυντικού, να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε αύριο χωρίς Καραγκούνη. Νίνη δε βλέπω να δούμε, Πάτσα θα δούμε... Άντε να δούμε...

Να πούμε και δυο πράγματα για Ολυμπιακό; Να πούμε. Αριστερό χαφ... Δυο λέξεις, άπειρες καλοκαιρινές ιστορίες. Χωρίς νόημα. Ο Ζαϊρί είχε επιλέξει το 11 από αρχή Ιουλίου. Ο νέος Τζόλε είχε ήδη βρεθεί. Τέλος!
Για Λεονάρντο που θα τραβήξει πολύ κουπί και πολύ γκρίνια όπως φαίνεται, χωρίς να φταίει κιόλας το παιδί, να πω ότι το καλό του στοιχείο είναι η κίνηση χωρίς την μπάλα, κάτι που θα τον βοηθήσει να βρεθεί αρκετές φορές σε θέση βολής, αλλά μέχρι εκεί. Δεν είναι αριστερό χαφ και ούτε πρόκειται να γίνει ποτέ. Δεν μπορεί να κουβαλήσει μπάλα. Μια ζωή ερχόταν από πίσω και υποδεχόταν την μπάλα στα τελευταία μέτρα της αριστερής πτέρυγας και τώρα του ζητείται να κάνει το ακριβώς αντίστροφο.

Και τώρα μπασκετάκι. Δευτέρα αρχίζει το Ευρωμπάσκετ. Η Εθνική έχει απουσίες. Δεδομένο αυτό. Αλλά δεν είναι η μόνη. Οι περισσότερες ομάδες έχουν πολύ σημαντικές απουσίες. Εμάς ίσως να μας κακοφάνηκε γιατί είναι η πρώτη φορά που τα αστέρια μας επέλεξαν την ξεκούραση από την επιβάρυνση άλλης μία πολύ σημαντικής διοργάνωσης. Κάτι που σε άλλες εθνικές, συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια. Οι Διαμαντίδης και Παπαλουκάς(ο Βασιλόπουλος είναι διαφορετική περίπτωση γιατί έχει μακροχρόνιο τραυματισμό στη μέση και τώρα προσπαθεί να επανέλθει, ακόμα και ο Διαμαντίδης πρόερχεται απο εγχείρηση), έχουν αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια ότι αγαπάνε και πονάνε τη γαλανόλευκη φανέλα. Και τώρα βάλλονται από πολλούς γιατί δε συμμετέχουν στο τουρνουά της Πολωνίας. Οι ίδιοι πολλοί που στα μέσα της σεζόν παρατηρούν τους δύο παίκτες έτοιμους να σκάσουν, το Διαμαντίδη φέτος να κάνει ακόμα και εγχείρηση και να χάνει παιχνίδια μετά από πολλά χρόνια και τον Παπαλουκά ειδικά πέρσι να φαίνεται ότι του λείπουν πολλές ανάσες. Τα παιδιά είναι επαγγελματίες και για να μείνουν στο υψηλότερο επίπεδο χρειάζονται και ξεκούραση γιατί κάποια στιγμή ο οργανισμός δεν αντέχει. Εγώ τους εμπιστεύομαι πλήρως και για να λένε ότι δεν μπορούν να συμμετάσχουν, το εννοούν 100% και δεν κάνουν καμία είδους "κοπάνα".
Αρκετά με τις απουσίες. Τώρα τα βλέμματα είναι σ' αυτούς που πήγαν Πολώνια. Ξεχάστε τη σταθερή ομάδα του Γιαννάκη. Με τα θετικά της και τ' αρνητικά της. Προσοχή δε λέω ότι η καινούρια ομάδα του Καζλάουσκας, τον οποίο θεωρώ και πολύ καλό προπονητή μάλιστα, δε θα έχει αρχές στο παίχνιδι της. Η θέληση για καλή άμυνα παραμένει αλλά το νεαρό της ηλικίας αρκετών παικτών μας κάνει να περιμένουμε πιο απρόβλεπτα παιχνίδια. Πιο γρήγορο μπάσκετ μεν, περισσότερα λάθη δε. Δεν είναι τυχαίο που ο προπονητής επέλεξε περισσότερους ψηλούς από κοντούς στο ρόστερ. Θα μου πείτε ίσως να μην είχε κι άλλη επιλογή. Εγώ λέω πως ίσως και να σκέφτηκε ότι έτσι θα καλμάρει περισσότερο το έτσι κι αλλιώς λίγο άναρχο παιχνίδι του Καλάθη κυρίως, και λιγότερο του νέου ηγέτη, κατά τη γνώμη μου, της ομάδας, Βασίλη Σκουντή... εεε συγγνώμη.. Σπανούλη. Να κάνει τεχνιέντως λίγο πιο αργή την ομάδα για να αποφευχθούν τα λάθη της βιασύνης. Όλοι θέλουν το γρήγορο μπάσκετ, αλλά επειδή είναι και δύσκολος αυτός ο τρόπος παιχνιδιού πρέπει κάπως να ελεγχθεί. Αυτά τα λίγα. Προβλέπω απο 2η έως 4η θέση πάντως γιατί η ομάδα έχει χτιστεί για να είναι ψηλά σε όλα τα τουρνουά. Και το ταλέντο δε λείπει. Η ελλειψη εμπειρίας είναι πολύ σημαντική και δεν είναι τυχαίο ότι στέκονται σ' αυτό αρκετοί παίκτες.

Για το τέλος μια έρωτηση έχω να κάνω. Ποιος παράγοντας κορυφαίας ελληνικής ποδοσφαιρικής ομάδας θα ήθελε να είναι στη θέση της Τσέλσι με την απαγόρευση μεταγραφών για τις επόμενες 2 μεταγραφικές περιόδους; Έλα μου ντε... Τουλάχιστον επιτρέπεται η πώληση παικτών ε; Όσκαρ(Γκονζάλες) τύχης...
Καλό χειμώνα και μάλλον θα τα λέμε πιο συχνά πλέον. Και χουμοριστικά αλλά και πιο σοβαρά...