Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

"Μαζί τα φάγαμε"(;;;)

Μία φράση που θα μπορούσε κάλλιστα ν' αποτελεί όχι απλά τον τίτλο του παρόντος άρθρου, άλλα και της πολύ σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Τόσο σύγχρονη που γράφεται τώρα, χωρίς να έχουν αντιληφθεί πολλοί ότι αυτά που ζούμε θα τα διδασκόνται τα παιδιά μας ή τα παιδιά των παιδιών μας. Φυσικά όχι σαν ένδοξες μέρες, αλλά ως το τελειότερο παράδειγμα προς αποφυγή. Το αν θα διδάσκεται με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο και η αντίδραση μας σε όλα αυτά, είναι κάτι που θα το δούμε. Το σίγουρο είναι πως τέτοια ραγδαία εξέλιξη στην ιστορία μας, έχουμε να παρατηρήσουμε από τη δεκαετία του 70' και τη Μεταπολίτευση. Δεν είμαι ούτε ειδικός επί των οικονομικών θεμάτων, δεν είμαι ειδικός ούτε στην κοινωνική ανάλυση, αλλά ούτε και στην πολιτική. Αυτά που θα γράψω είναι κάποιες απλές σκέψεις ενός ανθρώπου που δεν έχει περάσει δύσκολα χρόνια έως τώρα στη σύντομη ζωή του, αλλά που έχει μάθει ν' αφουγκράζεται τα προβλήματα περασμένων ετών και να θέλει να μάθει από αυτά ώστε να μην τα βρει μπροστά του ο ίδιος.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 λοιπόν, όλοι, λίγο-πολύ, γνωρίζουμε τη μεταβατική φάση στην οποία βρεθήκαμε. Το τέλος της εποχής της δικτατορίας που γνώρισε η Ελλάδα, μάς είχε δώσει μια ανεπανάληπτη ευκαιρία να βάλουμε τις βάσεις πάνω στις οποίες, διδασκόμενοι από την πλούσια και πολυθεματική μας ιστορία, -με τα άπειρα καλά της και τα άλλα τόσα κακά της- θα μπορούσε να περπατήσει η νεότερη ελληνική κοινωνία. Η ευχή και η κατάρα που μας δόθηκε αποδείχθηκε μόνο ως κατάρα, δυστυχώς. Ο Έλληνας δεν μπορεί ν' αντεξεί τις αλήθεις που τον υποβιβάζουν. Ακόμα κι αν αυτές είναι κοινά αποδεκτές και βαθιά μέσα του το γνωρίζει και ο ίδιος, κλείνει τ' αυτιά του σε καθετί που αλλοιώνει τον "τέλειο χαρακτήρα" του. Μάλιστα, αυτό το κάνει και για όλους τους προγόνους του. Θεωρεί τη φυλή του ως ανώτερη όλων των υπολοίπων και δεν μπορεί, ή μάλλον δε θέλει, ν' αναγνωρίσει κανένα λάθος του. Άρα το να ζητάμε από έναν Έλληνα να διορθώσει τα λάθη που έχει κάνει με το πέρασμα των ετών, να κρατήσει μόνο τα καλά και να πατήσει πάνω σε αυτά για να φτιάξει για το μέλλον, είναι από τη βάση του άκυρο. Γιατί, προφανώς, για να βελτιώσεις ένα λάθος πρέπει πρώτα να αποδεχθείς ότι το έχεις κάνει.

Με βάση αυτήν ακριβώς τη νοοτροπία και τον τρόπο σκέψης μας, ήμασταν από την αρχή καταδικασμένοι σε αποτυχία. Από τους ανθρώπους που όλα αυτά τα χρόνια βρίσκονταν στην κυβέρνηση μέχρι και τον πιο απλό πολίτη, όλοι μας έχουμε ευθυνή για την κατάσταση την οποία ζούμε τώρα. Άλλοι έχουν μεγαλύτερη, άλλοι μικρότερη, άλλοι εκούσια και για ιδίων όφελος, άλλοι λόγω έλλειψης ικανοτήτων, κινήτρων και τεχνογνωσίας, φταίμε όλοι. Όσο το αρνούμαστε, τόσο πιο μακριά είμαστε στη συναίνεση και τη συσπείρωση, πράγματα απαραίτητα για να βγεί μία κοινωνία από την κρίση. Η πολιτεία και οι πολίτες είχαν, έχουν και θα έχουν μια αμφίδρομη σχέση μεταξύ τους. Τα ερεθίσματα που χρησιμοποιούν και οι δύο πλευρές είναι τα ίδια ακριβώς κι αν υπάρχει κάτι που τους ενώνει και μπορεί να αποδοθεί σχηματικά, τότε αυτό είναι ένας κύκλος. Από το πιο απλό που είναι το δικαίωμα ψήφου που έχει ο λαός(έστω κι αν η κυβέρνηση δεν εκλέγεται από την απόλυτη πλειοψηφία του λαού, κάτι που είναι, αδιαμφισβήτητα, άδικο), μέχρι και το γεγονός ότι οι πολιτικοί μας δεν ήρθαν ουρανοκατέβατοι στην πολιτική σκηνή. Από την κοινωνία μας προέρχονται κι αυτοί και βάσει αυτής και κρίνουν, αλλά και κρίνονται, φυσικά.

Είναι πολύ εύκολο να σιχτιρίζουμε τους προφανείς αυτουργούς. Εκείνους που κάθε μέρα, όλη μέρα είναι -και δίκαια είναι- στο προσκήνιο, δεχόμενοι σκληρή κριτική αλλά ταυτόχρονα και πολλές ψήφους(;)... Το δύσκολο και η υπέρβαση που πρέπει να γίνει ώστε ν' αλλάξουμε νοοτροπία είναι να κοιτάξουμε και λίγο το καβούκι μας. Αν το κάνουμε αυτό, θα μπορέσουμε να πάμε ακόμα και την κριτική μας σ' ένα άλλο πολύ πιο εποικοδομητικό επίπεδο. Επειδή προηγουμένως μίλησα για κύκλο, έχω την άποψη πως το σημείο στο οποίο ακουμπάμε το μολύβι μας κι αρχίζουμε να τον χαράζουμε είναι η παιδεία που παίρνουμε τόσο από την οικογένεια μας αλλά και από το σχολείο. Πολιτισμός μιας χώρας δεν είναι άλλος από το επίπεδο της πνευματικής, αλλά για εμένα, ακόμα περισσότερο της ηθικής μόρφωσης των ανθρώπων της. Το κράτος, για να δημιουργήσει και στη συνέχεια να διατηρήσει μια κοινωνική συνοχή, οφείλει να ρίξει πολύ μεγάλο βάρος στη διαμόρφωση του συστήματος παιδείας. Όταν τα παιδιά που πάνε στο σχολείο θ' αρχίσουν να σέβονται την κάθε διδακτική ώρα που έχουν, όχι γιατί πρέπει, αλλά γιατί θα το αισθάνονται πραγματικά, τότε θα μιλάμε για μια σωστή κατεύθυνση. Συνδέοντας αυτό που λέω με το πιο ειδικό θέμα της σωστής συμπεριφοράς των πολιτών απέναντι στο κράτος είναι ο τρόπος διδασκαλίας ενός πολύ σημαντικού μαθήματος όπως η "εισαγωγή στο δίκαιο και στους πολιτικούς θεσμούς". Επειδή δεν πάνε και πολλά χρονιά από την αποφοίτηση μου από το λύκειο, το μάθημα όχι απλώς σνομπάρεται από τους μαθητές, αλλά διακωμωδείται. Μιλάμε για το μάθημα που μας διδάσκει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις μας από και προς το κράτος. Κι αν ακόμα μπορούμε να θεωρήσουμε ως ένα σημείο λογικό(σε ένα γενικότερο κλίμα απαξίωσης) την απροθυμία να μάθουμε τις υποχρεώσεις μας, τότε γιατί γίνεται το ίδιο ακόμα και όταν ακούμε για τα δικαίωματα μας; Δε μας ενδιαφέρει; Μας έχουν κάνει να μη μας ενδιαφέρει; Μήπως αν και μας ενδιαφέρει, θεωρούμε πως στην πραγματική ζωή στη χώρα που λέγετα Ελλάδα, δικαιώματα και υποχρεώσεις καταστρατηγούνται με την ίδια ευκολία και άρα δεν υπάρχει λόγος να μαθαίνουμε γι' αυτά;

Μεγαλώνοντας, αφού έχουμε περάσει από ένα τέτοιο σύστημα παιδείας και μπαίνοντας στην αγορά εργασίας, προσπαθούμε να βρούμε κάπου να "βολευτούμε". Εμείς να είμαστε καλά κι ας κοροϊδεύουμε και το κράτος και τους συμπολίτες μας. Με τρανότερο παράδειγμα των όσων λέω, το δημόσιο. Δεν μπορεί να είναι τυχαία η κατακραυγή των υπαλλήλων των δημόσιων υπηρεσιών τόσα χρόνια. Δε μας ενδιαφέρει το σύνολο, δε λειτουργούμε σχεδόν ποτέ για το σύνολο, παρά μόνο για τον ευατό μας. Είναι πραγματικά γελοίο να γίνεται αυτό και ταυτόχρονα, ακριβώς επειδή δε θεωρούμε τον εαυτό μας ενταγμένο μέσα σ' ένα κοινωνικό χώρο, να ψάχνουμε να βρούμε ομάδες και "στρατόπεδα" δευτερεούσης σημασίας ώστε να γίνουμε μέλοι και να νιώσουμε αυτή τη βασική ανάγκη του ανθρώπινου είδους. Πολιτικές παρατάξεις, αθλητικές ομάδες, εθνικιστές και ακροαριστεροί είναι παραδείγματα τέτοιων ομάδων. Ομάδων που δεν τους ενώνει τόσο μια κοινή ιδεολογική γραμμή, αλλά πρωτίστως τους ενδιαφέρει η σύγκρουση με τον αντίπαλο, όποιος κι αν είναι αυτός. Κι αν δεν υπάρχει τέτοιος, δημιουργούμε εμείς. Μόνο και μόνο για να συγκρουστούμε. Όχι μόνοι μας όμως, αλλά μέσα από μια όμαδα για να νιώσουμε ταυτόχρονα και την ασφάλεια, αλλά, όπως είπαμε, και την κοινωνικότητα.

Και τώρα ας φανταστούμε μια τέλεια ελληνική κοινωνία. Ή μάλλον μια κοινωνία με όλη την καλή διάθεση να προσπαθήσει να συμπεριφερθεί τέλεια. Αυτή ακριβώς η κοινωνία για να δημιουργηθεί πρέπει να παίρνει τα κατάλληλα κίνητρα από την Πολιτεία(πάλι ο κύκλος). Πρέπει να της δημιουργηθεί αυξημένο αίσθημα εμπιστοσύνης ώστε να τηρεί τις υποχρεώσεις της ξέροντας πως το κάνει για το καλό όλου του τόπου κι όχι για το συμφέρον λίγων. Φυσικά δε μιλάμε για ένα καθεστώς που όλοι θα είναι νομοταγείς και αδιάβλητοι. Αυτό, προφανώς και δε γίνεται. Άλλα όσοι διαπιστώνεται ότι έχουν κάνει παραβάσεις χρησιμοποιώντας είτε δημόσιο χρήμα, είτε γενικά δημόσια μέσα, να τιμωρούνται παραδειγματικά και φανερά ώστε να ικανοποιείται το κοινό περί δικαίου αίσθημα.

Δεν μπορεί κανένας να κρύψει, ακόμα κι αν το θέλει, το τι έχουν κάνει οι κυβερνήσεις στη χώρα μας. Τα σκανδάλα σκάνε το ένα μετά το άλλο και είναι σα να μη συμβαίνει απολύτως τίποτα. Το πολιτικό σύστημα που βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια σε μια εκούσια αναρχία, οδηγεί σ' αυτήν και τους πολίτες της. Και όχι μόνο δεν κάνει τίποτα για να την αποτρέψει, αλλά αντίθετα δρα ώστε να οξυνθεί. Κάποιοι πληρώνουν για τα λάθη τους τόσα χρόνια, αλλά εκείνοι που ευεργετήθηκαν περισσότερο τότε, τώρα αντί να πληρώσουν κι αυτοί, ευεργετούνται ακόμα περισσότερο. Αν θέλουν να λέγονται ηγέτες, έχουν την υποχρέωση να εμπνεύσουν για κάτι καλό το λαό. Κι αν ο λαός δε θέλει να λέγετα διεφθαρμένος και να βράζει στο ίδιο καζάνι με αυτούς που κατηγορεί, πρέπει ν' αλλάξει τον τρόπο που συμπεριφέρεται τόσα χρόνια.

Με λίγα λόγια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι η Πολιτεία κατά βάση τη διαμορφώνουμε εμείς, όπως ακριβώς κι εκείνη διαμορφώνει εμάς. Κι όπως πολύ σωστά ρίχνουμε τα πυρά μας στους πολιτικούς, άλλο τόσο πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε και τα δικά τους πυρά. Στην ουσία και οι δύο πλευρές προσπαθώντας να επιρρίψουν αλλού τις ευθύνες τους, αυτές επιστρέφουν στους ίδιους.

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Ερντογάν? Μέρκελ? Ομπάμα? Θέμος? ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ!!!

μετά από χρόνια και ζαμάνια ας ξαναγράψουμε μετά από απαίτηση του εργοδότη...
ο λόγος?? η κινηματογραφική χολυγουντιανή ταινία που ζήσαμε στην Τούμπα ''save Κλαρινάκης'',ουπς λάθος...''save Μαρινάκης"...
πως να ξεκινήσω άραγε..από την αρχή βασικά..εκεί κατά τις 15 30 που έφτασα στα μπατσοκατεχόμενα της Τούμπας...δρόμοι κλειστοί,μπάτσοι και αστυνομικοί παντού...οι κλούβες περισσότερες από τις μαλαματίνες που ήπιαμε...το ελικόπτερο που είχαμε μία κρυφη ελπίδα να πέσει σε κανά δυο άτομα δεν ήταν,κρίμα..μας επισκέφθηκε στην προπόνηση μόνο,μας τσέκαρε μήπως κλέβαμε τίποτα από το γήπεδο...το χειρότερο όλων...τα αρχ@@ της ομάδας ΔΕΛΤΑ..θα αναφερθούμε παρακάτω μην χάσουμε την σειρά...
το πιο χιουμοριστικό σημείο της βραδιάς είναι ο τρόπος με τον οποίο ήρθαν τα πράγματα του Ολυμπιακού στο γήπεδο,εκτελούνται μεταφορές ''ο Κυριάκος''..άνοιξε η πόρτα του φορτηγού και εμφανίστηκε ο φίλτατος Τσιρώνης και ο αξιολάτρεφτος Μητρόπουλος μαζι με διάφορους φροντηστές..
είπαμε σα ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ πολίτες του κράτους αυτού να κάνουμε το γύρω του γηπέδου..μέχρι και σε κάτι στενά με μπαχτσέδες υπήρχαν διάφοροι ματατζήδες που προστάτευαν τις ντοματούλες και τα αγγουράκια της γιαγιάς!!περνάμε έναν δρόμο με λίγο κόσμο και πετάγεται ενας αστυνομικός και λέει ''πάρτε τον κόσμο,έρχεται η αποστολή"..
περιμέναμε να δούμε και εμείς,να ρίξουμε το μπινελίκι μας στα παιδιά του Πειραιά..ξαφνικά εμφανίζονται τα ζώα της ΔΕΛΤΑ με μηχανάκια μπροστά,κλούβες με ματ,τζιπάκια και ασφαλίτικα στην μέση δύο πούλμαν με τα μελη του ΟΣΦΠ και από πίσω τα ίδια...μόνο αυτοί τους συνόδευαν..
ξαναπάμε προς τα πάνω και εκεί που τρώμε κανά λουκάνικο λάιτ εμφανίζεται μία μερσεντές και πάει να περάσει από τους μπάτσους..οδηγός?ο μεγάλος Μάκης Ψωμιάδης..ούτε αυτόν αφησαν να περάσει..με ρώτησε ένας ποιος είναι,τον είπα ο Ψωμιάδης,πάει να κράξει,αλλά μόλις τον είπα οχι ο νομάρχης,της Καβάλας,δαγκώθηκε και ήρθε πίσω..
έφτασε η ώρα πάμε σε ένα καφέ έξω από την 7 και βλέπουμε το ματς αγκαλιά με 8 ματατζήδες..στο ημίχρονο πάει ένας κύριος και λέει σε ένα ματατζη ''μετά το ματς,θα σε δείρω,θα με δείρεις..μπορεί να μη σε ξέρω,αλλά τα εχω με αυτούς που σε έστειλαν εδώ πανω"..απλή σημείωση ότι οι μπάτσοι πρώτης γραμμής ήταν όλοι από Αθήνα..
τελειώνει το μάτς εκεί στις χαρές,κάποιοι από την πολύ χαρά τους άρχισαν να πετάνε τα μπουκάλια μπυρας,ρετσίνας στα ματ τα οποία απάντησαν με δακρυγόνα...μία τριάδα που βλέπαμε το παιχνίδι παρέα φεύγουμε από κει να γλιτώσουμε τα δάκρυα..μετά από κόπο φτάνουμε στην Λαμπράκη,στον δρόμο που θα έπαιρνα εγω αστικό και οι φίλοι μου σπίτι τους..έκει είχαν την ατυχία να μένουν..εκεί με το που φτάνουμε καμιά 15 άτομα ανταλάσουν αγκαλιές με κάτι ΜΑΤ..σκεφτόμαστε τα δακρυγόνα που έπεσαν και λέμε να πάμε από το στενάκι και να κάνουμε το γυρω να μην έχουμε πρόβλημα..που να ξέραμε οι αγλαοί..καθώς περπατάμε,βλέπουμε φάρους της ΔΕΛΤΑ και παιδιά να τρέχουν πίσω και να φωναζουν να φύγουμε..τα καταφέραμε και οι 3 και κρυφτηκαμε σε μία πυλωτή όπου κάτσαμε μισή ωρίτσα και μετά αναχωρήσαμε...έτσι περίπου τελείωσε η νύχτα στην πόλη της Βουλγαρίας που έκαναν κουμάντο Ελληνες μπάτσοι...
ας πούμε τα γεγονότα που έχουν το ζουμι που λέμε μωρε...
-το πιο ωραίο από όλα έγινε στο αστυνομικό μέγαρο Θεσσαλονίκης..εκεί ήταν ο κύριος Μάνταλος για να πάει με ασφαλίτικο στο γήπεδο..κάποιοι της ΔΕΛΤΑ τον είπαν ''σφύριξε καλά τον ολυμπιακό και εμείς εδώ είμαστε,μην φοβάσαι''..δεν ήταν μόνοι τους εκεί όμως..υπήρχαν και άτομα της ομάδας ΔΙΑΣ όπου απάντησαν άκρως ΠΑΟΚτσήδικα στα ΔΕΛΤΑκια μέχρι που ήρθε κάποιος ανώτερος να τους χωρίσει..
-ενας καημένος άνθρωπος καθως περπατούσε να πάει σπίτι του 4 ώρες πριν το ματς,με το σάκο της δουλειάς δέχτηκε έλεγχο από μπάτσους στην πόρτα του σπιτιού του...
-ένας άλλος καημένος πήγαινε σε ένα ψυλικατζίδικο και εκείνη την ώρα πέρασε η ΔΕΛΤΑ και θεώρησε σκόπιμο να σταματήσει και να αρχίσει να χτυπάει την γυναίκα που είχε το κατάστημα,πήγε ο ''καημένος'' να την βοηθήσει,τις άρπαξε και αυτός και όλα καλα...
-άνθρωπος συνελήφθει επειδή περπατούσε στο δρόμο έξω από το γήπεδο..ντροπή του..εδώ στη Βουλγαρία απαγορεύεται να περπατάς την νύχτα...
-το ότι χτυπούσαν οι ΔΕΛΤΑ με τα γκλοπ ανάποδα να το αναφέρω?οχι μωρε δεδομένα είναι αυτα...
θα κλείσω κάπου εδώ διότι πολλά έγραψα με 2 μηνύματα ενός αστυνομικού σε ραδιοφωνική εκπομπή..
μήνυμα 1 πριν το ματς :ναι,για όλα φταίμε εμείς οι αστυνομικοί..κάψτε μας αν είναι να νιώσετε ευχαρίστηση...
μηνυμα 2 μετά το ματς : σήμερα ντρέπομαι για την Ελληνική αστυνομία,κάναμε πολλά για να σταματήσουμε τους Αθηναίους συναδέλφους μας..
Υ.Γ.1 νομίζω ότι όλοι θέλουμε στο παιχνίδι πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό να ξαναανεβεί η ομάδα ΔΕΛΤΑ,αν έχουν τα κάκαλα βέβαια..
Υ.Γ.2 είμαι σίγουρος ότι κανείς δε τα γνωρίζει αυτά..τι να κάνουμε,εδώ στη Βουλγαρία δύσκολη η ενημέρωση...

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Περί λαμογιάς και στημένων





Κανένας δεν ανακαλύπτει την Αμερική λέγοντας ότι υπάρχει αναξιοκρατία, απατεωνιά, έλλειψη δικαιοσύνης και "πατήμα επί πτωμάτων" στο ποδόσφαιρο. Αυτό που με την πάροδο των χρόνων συνηθίσαμε να αποκαλούμε "λαμογιά", δηλαδή. Και φυσικά, κανένας δεν μπορεί να το παίζει έκπληκτος με αυτά που συμβαίνουν στο χώρο. Ποιος ο λόγος να μη συμβαίνουν στο ποδοσφαίρο; Σε ποιον άλλον τομέα είναι όλα καθαρά και αδιάβλητα; Το ερώτημα που δημιουργείται, λοιπόν, είναι γιατί όλοι εμείς που δεν αποκομίζουμε κάποιο όφελος, συνεχίζουμε να ασχολούμαστε, να παρακολουθούμε κάθε αγωνιστική τα πάντα και να σχολιάζουμε κιόλας όποτε μας δίνεται η ευκαιρία(καλή ώρα).

Να σας πω την αλήθεια, όσες λέξεις κι αν γράψω, όσο κι αν προσπαθήσω ν' αναλύσω το θέμα από τη δική μου σκοπιά πάντα, απάντηση στο τελευταίο ερώτημα, είμαι σίγουρος πως δε θα βρω. Είναι λες και υπάρχει μια αόρατη δύναμη που μας ωθεί, πάντα, να εμπλεκόμαστε με θέματα που ξέρουμε ότι, εκ των προτέρων, θα μας εκνευρίσουν. Ή μπορεί να είναι και η επιθυμία κάποιων να καταπολέμησουν τα κόμπλεξ τους. 'Άλλοι ανωτερότητας, υποστηρίζοντας πράξεις ομάδων που χρησιμοποιούν τη δύναμή τους με αθέμιτα μέσα, γιατί απλά μπορούν κι άλλοι κατωτερότητας γκρινιάζοντας συνεχώς ότι η ομάδα τους "σφαγιάζεται" και "αδικείται" σε όλα τα επίπεδα. Και μπορώ να συνεχίσω με πάρα πολλά "η" διαζευκτικά ακόμα. Άλλα άκρη δεν πρόκειται να βρεθεί.

Το ενδιαφέρον είναι όταν πάει ένας λογικός άνθρωπος να τα παρακολουθήσει όλα αυτά. Να προσδιορίσω το "λογικός" για να μην παρεξηγηθώ. Εννοώ, ένας άνθρωπος που δεν κρίνει με βάση την οπαδική του προτίμηση και κυρίως χωρίς προκαταλήψεις σε πρόσωπα και καταστάσεις. Το πιο πιθανό είναι να σταματήσουν να είναι λογικοί κι αυτοί μετά από λίγο καιρό. Διότι είναι πολύ δύσκολο να παρακολουθείς οτιδήποτε συμβαίνει αποστασιοποιημένος και δίχως ν' αναπτύξεις εμπάθειες. Όμως, έτσι το μόνο που καταφέρνεις είναι να μεγαλώνεις μύθους ή να δημιουργείς ακόμα και καινουριούς, επιλεκτικά. Αφήνοντας τους υπόλοιπους που θέλουν να κάνουν τις δικές τους "λαμογιές" στη σκιά του ενός και μοναδικού που τρώει όλη τη λάσπη. Χειρότερο και από το κάθε "λαμόγιο" είναι η υποκρισία οποιουδήποτε κατηγορεί, βρισκόμενος έξω από το χώρο, άλλα όταν του δοθεί η ευκαιρία να δράσει από μέσα, κάνει τα ίδια σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Κι αυτό γιατί δε γίνεται αλλιώς. Δε γίνεται να μπεις μέσα στο ελληνικό ποδόσφαιρο και να κάνεις πράγματα "καθαρά". Αν επιχειρήσεις να το κάνεις ή η ομάδα σου θα πέσει σε ανυποληψία ή θα φύγεις νύχτα.

Για μένα δεν έχει σημασία ο βαθμός της οποιαδήποτε "λαμογιάς". Δολοφόνος λέγεται και αυτός που κάνει 30 φόνους, αλλά κι αυτός που κάνει μόνο έναν. Το θέμα είναι οι ευκαιρίες που έχεις για να κάνεις κάτι αθέμιτο. Και φυσικά η πρόθεση. Αν κάποιος, αποκτώντας μεγάλη δύναμη, έχει την ευκαιρία να "σκοτώνει" συνεχώς και το κάνει, μπορεί να φτάσει σε σημείο στο τέλος να έχει κάνει τους 30 φόνους. Άλλα κι αυτός που έχει κάνει μόνο τον έναν μπορεί απλά να μην είχε τις ευκαιρίες να διαπράξει κι άλλους. Και χειρότερο είδος ανθρώπου δεν είναι αυτός που εμφανώς σκοτώνει και συγκεντρώνει(δίκαια) την κατακραυγή όλου του κόσμου, αλλά αυτός που ανήκει στη δεύτερη κατηγορία και είναι ο πρώτος που βάζει το λίθο στο λιθοβολισμό του δολοφόνου με τους 30 φόνους.

Άλλη μια παράμετρος, που πρέπει να προσμετρηθεί, είναι το ποια γεγονότα επιλέγονται να βγαίνουν προς τα έξω για να εξυψώσουν ή να θάψουν κάποιον. Η αλήθεια, τις περισσότερες φορές, βρίσκεται σε αυτά που, επιμλώς, αποκρύπτονται. Και όποιο συμπέρασμα βγει, θα υποβόσκει ο κίνδυνος να είναι αβάσιμο, γιατί οι ενδείξεις μπορούν πολύ εύκολα να σε αποπροσανατολίσουν και να σε κάνουν να τα βλέπεις όλα ύποπτα. Αυτό ακριβώς είναι το σημείο, δηλαδή, που εμφανίζεται η προκατάληψη σε όλες τις μελλοντικές κινήσεις. Οι οποίες κινήσεις φαίνονται ΟΛΕΣ ως ενδείξεις "λαμογιάς".

Το θέμα είναι πως για όλους αυτούς τους ανθρώπους δε θα αποδειχτεί ποτέ τόσο η ενοχή τους σε μερικά θέματα όσο και η αθωότητα τους σε άλλα που κατηγορούνται. Και δεν τους φταίει κανένας για το δεύτερο σκέλος παρά μόνο το πρώτο. Οι τέλειες μέθοδοι, που χρησιμοποιούν, έχουν κάνει κάποια απλά πράγματα να φαίνονται ύποπτα και κάποια άλλα, που αν τα παρατηρήσεις λίγο προσεκτικά είναι σίγουρα ύποπτα, να περνούν χωρίς να ενδιαφέρεται κανένας να τα σχολιάσει και ακόμα περισσότερο να τα ερευνήσει. Με άλλα λόγια αν κάτσεις ν' ασχοληθείς το μόνο που θα καταφέρεις είναι να χάσεις τον καιρό σου καταλήγοντας σε συμπεράσματα που δεν ξέρεις με κανέναν τρόπο αν είναι λογικά ή όχι. Δεν υπάρχει λογική στη "λαμογιά". Δεν υπάρχει λογική στο ποδόσφαιρο. Υπάρχει μόνο μια αναρχία που συμφέρει τους πάντες και γι' αυτό θα συνεχίζει να υπάρχει στους επόμενους αιώνες.

"Στημένο" μπορεί να είναι το οτιδήποτε. "Αθώο" μπορεί επίσης να είναι το οτιδήποτε. Αν θες να συνεχίσεις να παρακολουθείς, πρέπει να το κάνεις συνειδητοποιώντας πρώτα αυτό και να βαυκαλίζεσαι ότι ψυχαγωγείσαι με κάτι που μπορεί να είναι και "στημένο". Ή μπορεί και όχι. Η μήπως ναι...;

Σάββατο 1 Μαΐου 2010

κουκουρουκου...

τον παιζουμε κανονικα και με το νομο σε αυτο το μπλογκ εδω και αρκετες ημερες...και αντε εγω δικαιολογουμαι,ειμαι ΠΑΟΚ...οι υπολοιποι ψευτοπρωταθλητες (καλησπερα σας κυριε ζαστρο),οι πρωταθλητεες ευρωπης (κυριε μπουφε καλα?) και οι πρωταθλητες εουροπα λιγκ (κυριε ελφ σας πηρε τηλεφωνο ο φορλαν?) ειναι ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΙ...
αρχιζει σε λιγο το ματς των γατιων της ψευτοκαταλονιας με την αρμαδα του ερνεστο (λεμε τωρα)...τι να το παιξουμε ωρε...αντε παμε με τον ασσο διοτι ο κουτσια της μπαρτσα τα ξυνει τωρα τελευταια,και οπως ακουσα απο διπλανη παρεα στο ραχατι,''ποιος μεσι?''...
για την σφαγη στην Κυψελη δε μιλαω,ΠΑΟΚ ειμαι θα κανω το 1-2 την Πεμπτη και μοκο,βαζελια ετοιμαστητε...
εχουμε και χαντμπολ αυριο με τα αρχιγατια της πριγκιπισσας,θα ανταποδοσουμε την φιλοξενια ''''''''''''''κυριε''''''''''''' χατζηχρηστο...ΠΑΟΚ γερα πρωταθλημα ξανα...
μετα εχει και ΠΑΟΚ-αρης...μετα απο 2,5 χρονια δε θα παω τουμπα,στους υπολοιπους καλα να περασετε και καλη διασκεδαση...
δε λεω αλλα,εβρασαν οι πατατες,η σαρδελα ετοιμη,κυριε ζαστρο οριστε για ενα τσιπουρακι...

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Όρεξη να' χουμε να δούμε μπάλα σήμερα!!




















Η Κυριακή λένε είναι για μπάλα και σουβλάκια. Και η σημερινή μέρα είναι η απόδειξης του αληθούς.

Σήμερα το ματς δεν βλέπω πως θα ξεκολλήσει από τον άσσο. Το κέντρο του Ολυμπιακού είναι αδύναμο μπροστά στου ΠΑΟ όπως είναι τα πράγματα φέτος. Ο Γιάννης Παπαδόπουλος που έπρεπε σε πολλά παιχνίδια να ξεκινήσει βασικός, ξεκινά σε αυτό. Είναι δύσκολα τα πράγματα για τον μικρό, αλλά και πέρσι με την ΑΕΚ έδειξε ότι έχει τσαμπουκά για να σταθεί στην ομάδα...μπορεί όμως και σε ένα ΟΑΚΑ που θα κοχλάζει από 60.000 παναθηναϊκούς που θα θέλουν νίκη με κάθε τρόπο;



Η ομάδα του ΠΑΟ πλέον νομίζω πως έχει ωριμάσει και σήμερα θα μπορέσει σε ένα ματς κόντρα στον Ολυμπιακό, που σάρωσε τα πάντα αυτή τη 10ετία, να διαψεύσει την αυτοκρατορία του και να τον γκρεμίσει από τον θρόνο που επαναπαύθηκε φέτος είναι η αλήθεια. Δεν ξέρω αν οι οπαδοί του ΠΑΟ έχουν παρόμοια ωριμότητα με την ομάδα τους, καθώς αν το ματς ξεφύγει από τα χέρια τους νομίζω θα είναι ευθύνη τους. Καθώς οι οπαδοί μπορεί να μην "παίζουν" μπάλα, αλλά επηρεάζουν μια ατμόσφαιρα, ειδικά σε ματς σαν το σημερινό. Αν ο ΠΑΟ υποτιμήσει τον Ολυμπιακό, αν μπορεί να γίνει αυτό, θα το πληρώσει. Η αλήθεια είναι ότι οι άνθρωποι του ΠΑΟ, όχι μόνο παράγοντες αλλά και δημοσιογράφοι, κρατούν χαμηλά την μπάλα. Αυτό δείχνει ότι έφτασε η ώρα αυτής της ομάδας να σηκώσει κούπες πραγματικά και όχι στα λόγια. Οι οπαδοί του ΠΑΟ έχουν πέσει στην παγίδα, σε μια πιθανή νίκη τους που είναι το πιο αναμενόμενο, να διαγράψουν αυτό που ήταν ο Ολυμπιακός τα 10 τελευταία χρόνια.
Η ομάδα μου έχει πολλά να χάσει σήμερα. Και αυτό που πολύ φοβάμαι ότι θα χάσει θα είναι τον Όλοφ. Ο Σουηδός έχει πρόβλημα στο αχίλλειο τένοντα. Ελπίζω το ιατρικό τιμ του Ολυμπιακού να έχει "υπογράψει" για την ετοιμότητα του, πρώτον γιατί αν τον ζόρισαν για να παίξει δεν θα τον χάσουμε μόνο για τα play offs αλλά και από την επόμενη χρονιά. Και ελπίζω να έχουν υπογράψει οι γιατροί του Ολυμπιακού για να ξέρουμε ποιόν να κυνηγάμε μετά.
Νομίζω θα δούμε πολλά γκολ σήμερα. Ελπίζω όχι μόνο από έναν. Ο Ολυμπιακός αν θέλει να φύγει με ψηλά το κεφάλι πρέπει να βάλει τουλάχιστο ένα γκολ, καθώς πιστεύω πως ο ΠΑΟ θα βάλει σίγουρα 1-2 γκολ. Τέτοια ματς δύσκολα μένουν στο 0-0. Δεν είναι μέσα στη χρονιά για να παίζουν κύριο ρόλο η τακτική, από την άλλη όμως είχαν δυο ευρωπαϊκά ματς. Ο Ολυμπιακός αρκετά έντονο μέχρι το 90' ενώ ο ΠΑΟ αδιάφορο. Νομίζω θα παίξει τον ρόλο του αυτό.
Όσο για το άλλο ντέρμπι πιο απ'όλα;
Σφαγή σήμερα...ΠΑΟ-ΟΣΦΠ, ΠΑΟΚ-ΑΕΚ, ΜΑΡΣΕΙΓ-ΛΥΟΝ, ΜΠΕΝΦΙΚΑ-ΠΟΡΤΟ, ΜΠΟΚΑ-ΡΙΒΕΡ....μα φυσικά μιλάω για το καμάρι του νησιού....το μεγάλο λιμάνι....η αρμάδα του κοκκινομαγουλάκια....η ομάδα των κωλοαμερικάνων (ουστ!) ....η πιο βαριά φανέλα του νησιού...οι Reds....η ομάδα που γύρισε έναν τελικό τσου λου σε ένα ημίχρονο ενω ήταν 3 πίσω....η μεγάλη Liverpool! Κόντρα στην ομάδα που ούτε στην πόλη της την υποστηρίζουν, στην ομάδα της διαφήμισης και τον Γιαπωνέζων οπαδών, η πρώην ομάδα του κλαψιάρη-κωλοπαιδαρά-αλητάκου-τέντυ μπόι-γαρύφαλλο στ'αφτί-"Πήγα και γω με την Παρις Χίλτον"-μούφα Ρονάλντο...κόντρα στην ομάδα ενός προπονητή που αν ο Όττο έχει άστρο αυτός έχει Super Nova.....με άλλα λόγια την Man utd....βλέπω μεγάλο διπλό γιατί είναι κρίμα να δυσαρεστείς τον καλύτερο πελάτη...και μάλιστα μες το σπίτι του!


Όρεξη να'χουμε να δούμε μπάλα!

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Ήρθε η ώρα Ερνέστο να γυρίσεις....








Άλλη μια γκέλα του Ολυμπιακού που οφείλεται ξεκάθαρα στην απειθαρχία της ομάδας. Δεν μπορεί οι άνθρωποι του Ολυμπιακού να μιλάνε για ατυχία και για φυσική κατάσταση. Το μόνο που είναι προς συζήτηση είναι ότι η ομάδα από την προηγούμενη σεζόν έχασε τον έλεγχο στα αποδυτήρια, με προπονητές "λίγους" πήγε να το διορθώσει. Δεν μπορώ να ακούω ότι φταίει ο Κετσπάγια για την κακή προετοιμασία με αποτέλεσμα τους τραυματισμούς μέσα στη χρονιά. Ο Ραούλ Μπράβο, που είναι πολύ ευπαθής στους τραυματισμούς φέτος δεν έχει χάσει παιχνίδι! Γιατί; Γιατί έκανε αυτά που έπρεπε στη προετοιμασία, καθώς λήγει το συμβόλαιο του και σίγουρα δεν θα πέρασε καλά πέρυσι ως δανεικός. Ανάθεμα αν θα γινόταν αυτό σε περίπτωση που δεν υπήρχε στην ομάδα ο Ερνέστο. Οπότε η δικαιολογία της κακής προετοιμασίας δεν είναι λόγω Κετσπάγια, αλλά λόγο παικτών. Πέρσι όλοι τους δήλωναν ξεκάθαρα υπέρ της παραμονής Βαλβέρδε και η διοίκηση τους κρέμασε. Ήρθε ο Κετσπάγια, οι παίκτες τον έδιωξαν, ήρθε ο Ζίκο, αλλά ήταν αργά πια για να δουλέψουν μαζί του καθώς ήδη είχαν "απεργήσει" το καλοκαίρι. Ο Ζίκο στο πιο κρίσιμο σημείο του πρωταθλήματος και μετά απο μια ήττα καθαρή απο τον Άρη, που έδειξε το τεράστιο πρόβλημα του Ολυμπιακού με ομάδες που έχουν ρυθμό, ο Ζίκο έδωσε 10 μέρες ρεπό σε παίκτες αγύμναστους...οι οποίοι τραυματίστηκαν κι όλας (Ντουντού)! Το τελικό χτύπημα για την ομάδα ήρθε με την απόλυσή του. Εκεί η ομάδα έχασε εκτός από το πρεστίζ της και τους Μαρέσκα-Ντουντού που είναι οι πιο ποιοτικοί παίκτες στο κέντρο του Ολυμπιακού.
Ήρθε ο Μπάντοβιτς που όπως ήταν φυσικό δεν κατάφερε να κάνει τίποτα στην ομάδα. Οι παίκτες κάνουν ότι θέλουν. Στα τελευταία μάτς παιχνίδι φτιάχνουν οι Αβραάμ και Μέλμπεργκ...και οι μέσοι τους κοιτάνε. Πως να κάνουν όμως κάτι διαφορετικό όταν στην προπόνηση δεν το κάνουν πως θα γίνει στο γήπεδο;
Δυστυχώς κάηκε ο Μπάντοβιτς από τον Ολυμπιακό και ίσως θα είναι καλύτερο να φύγει γενικά από τον σύλλογο γιατί δεν ξέρω πως θα είναι η αντίδραση του στα καθήκοντα τη νέα σεζόν.
Η πίεση ψηλά που έκανε ο Ολυμπιακός πέρυσι φέτος δεν υπάρχει και δεν υπάρχει γιατί δεν έχουν την ψυχολογία να το κάνουν. Πέρυσι ο Ερνέστο αυτό τους έμαθε. Τους "έδωσε" την ψυχολογία νικητή,ώστε να πιέζουν ψηλά. Είχε τα αποδυτήρια δικά του και τους παίκτες να τον κάνουν μάγκα. Έδωσε μια άλλη σκέψη στην ομάδα που την κρατούσε στα ματς της Ελλάδας και της Ευρώπης. Πράγμα που πλήρωσε με τη Σεν Ντε Τιεν. Ήταν φυσικό καθώς οι Γάλλοι ήταν ομάδα με ρυθμό και δυνατούς παίκτες στο 1 με 1. Αυτό πλήρωσε ο Ολυμπιακός την αδυναμία του στις διεκδικήσεις, πράγμα που δεν γίνεται απο τη μια μέρα στην άλλη. Κάτι που θα δούλευε ο Ερνέστο και αν έμενε θα το βλέπαμε φέτος. Θα δούλευε με μια ομάδα που ήξερε πια. Και μια ομάδα χωρίς βεντέτες και ξεκάθαρα με τη νοοτροπία τυ Ισπανού
Ελπίζω να γυρίσει μόνο αν μείνει για 2 χρόνια. Ακόμα κι αν του χρόνου ο Θρύλος δεν πάει καλά, αρκεί να δείξει ομάδα που δουλεύει.

Αν έρθει ο Ισπανός ελπίζω φέτος να τερματίσει ο Ολυμπιακός 3ος στο πρωτάθλημα για να έχει τον χρόνο να δουλέψει την ομάδα και κάποιους απείθαρχους παίκτες σαν τον Λουα Λουα ώστε να δώσουν αυτά που μπορούνε στο γήπεδο και διάολε είναι πολλά!
Αντίθετα με όσα λένε πολλοί πως υπάρχουν προπονητές σε όλο τον κόσμο, η μόνη ελπίδα είναι ο Ερνέστο. Γιατί θα κάνει τους παίκτες του Ολυμπιακού να σκιστουν για αυτόν, γιατί αυτοί τους διώξανε τους Κετσπάγιες και το φέρανε πίσω!
Και πιστέψτε με ότι αν οι παίκτες του Ολυμπιακού δουλέψουν όπως πρέπει και βγάλουν αυτά που μπορεί ο καθένας, διάολε οι αντίπαλοι πρέπει να τρέξουν σαν τον Γκαλέτι και τον Λουα για να τους φτάσουν!

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

welcome to Elladistan...

Μου λέγανε καλό παιδί να γίνω,
δικαίωμα κανένα να μην δίνω.
Κι αν μ'ενοχλούνε διάφορα,
να τα περνώ αδιάφορα.
Σε όλα τα παράλογα,
τα μάτια μου να κλείνω.
Κι αν μ'ενοχλούνε διάφορα,
να τα περνώ αδιάφορα.
Σε όλα τα παράλογα,
τα μάτια μου να κλείνω.

Μα εγώ ζητάω απ'την ζωή,
το κάτι παραπάνω και δεν υποχωρώ.
Ας με περνάνε για τρελλό,
συμβιβασμούς δεν κάνω.
Μα εγώ ζητάω απ'την ζωή,
το κάτι παραπάνω και δεν υποχωρώ.
Σ'ότι πιστεύω κι αγαπώ,
στοιχηματίζω πάνω.

Μου λέγανε ν'αλλάζω το κομμάτι,
άν θέλω στην ζωή να κάνω κάτι.
Κι αν βλέπω γύρω κρίματα,
να κάνω πίσω βήματα.
Τους θύτες και τα θύματα,
να δω με ίδιο μάτι.
Κι αν βλέπω γύρω κρίματα,
να κάνω πίσω βήματα.
Τους θύτες και τα θύματα,
να δω με ίδιο μάτι.

Μα εγώ ζητάω απ'την ζωή,
το κάτι παραπάνω και δεν υποχωρώ.
Ας με περνάνε για τρελλό,
συμβιβασμούς δεν κάνω.
Μα εγώ ζητάω απ'την ζωή,
το κάτι παραπάνω και δεν υποχωρώ.
Σ'ότι πιστεύω κι αγαπώ,
στοιχηματίζω πάνω..

ωραιο τραγουδι ρε Νοτι...που να το αφιερώσουμε...