Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Ο άνθρωπος του προέδρου


Έπαιξε μπάλα σε μια εποχή που υποτίθεται το ποδόσφαιρο ήταν πιο ρομαντικό απ' ό,τι είναι τώρα. Σε μια εποχή που η αγάπη για το ποδόσφαιρο, κυρίως, και για τη φανέλα, δευτερευόντως, υπερτερούσε απέναντι σε καθετί άλλο. Ειδικά αν αυτό το άλλο ήταν το χρήμα, πολύ απλά γιατί χρήμα πολύ δεν υπήρχε σ' αυτό το χώρο. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος, όμως, όχι μόνο δε θυμίζει σε τίποτα αυτήν την εποχή που τόσα ακούμε από τους παλιότερους, αλλά αντιθέτως είναι από τις περιπτώσεις που εύχεσαι να κάνει αυτά που κάνει, έχοντας προσωπικό συμφέρον, είτε αυτό είναι οικονομικό είτε οτιδήποτε άλλο. Γιατί αν σκεφτείς ότι μπορεί να πράττει με βάση την αγάπη του για την ομάδα, τότε υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα για το πώς μεταφράζεται τελικά η αγάπη του καθενός για την ομάδα του. Φυσικά μιλάω για τον Σάββα Θεοδωρίδη του Ολυμπιακού.
Σε συνέντευξη που έδωσε στο Εθνοσπόρ που κυκλοφόρησε σήμερα ο κ.Θεοδωρίδης υποστήριξε, μεταξύ άλλων, τα εξής(μιλώντας για τον πρόεδρο της ΠΑΕ, Σωκράτη Κόκκαλη):

«Oποιος τον αμφισβητεί, θα με βρει απέναντί του. Tον πρόεδρο θα πρέπει να παρακαλούν όλοι οι Oλυμπιακοί να τον έχει ο Θεός καλά και ας κάνει κάποια λάθη. Aυτό που θέλω εγώ είναι να γίνει ο παλιός Kόκκαλης, αυτός που τους φώναζε "λαγούς" και "κότες" και έτρεμαν, αλλά και να μην πιστεύει ποτέ στο φερ πλέι. Γιατί ο Oλυμπιακός τηρεί ό,τι πει, ενώ οι άλλοι δεν το τηρούν και προσπαθούν υπογείως να επωφεληθούν... Eγώ, ως οπαδός του Oλυμπιακού, είμαι υπόχρεος στον Σωκράτη Kόκκαλη. Tο μόνο που χρειάζεται είναι να διώξει από δίπλα του τους κακούς συμβουλάτορες, αυτούς που δεν έχουν καμιά σχέση με το ποδόσφαιρο και να αναλάβει μόνος του πρωτοβουλίες».


Επίσημο στέλεχος του Ολυμπιακού, νοσταλγεί τις εποχές Ριζούπολης στο 3-0 με τον Παναθηναϊκό! ! ! Προσωπικά, αυτές οι δηλώσεις μου προκαλούν αηδία ως φίλαθλο της ομάδας. Ειδικά το σημείο που λέει "και να μην πιστεύει ποτέ στο φερ πλέι", το διάβασα 10-15 φορές για να σιγουρευτώ πως έχω διαβάσει σωστά. Πολύ ωραίο παράδειγμα για ένα νέο παιδί που θέλει ν' ασχοληθεί με το χώρο και διαβάζει τη συνέντευξη. Του λες με λίγα λόγια πως ό,τι σου λένε οι άλλοι για ευ αγωνίζεσθαι και σεβασμό στον αντίπαλο δεν είναι τίποτα άλλο παρά μαλακίες(σχωρνάτε με). Του λες ότι για να κάνει πρωταθλητισμό στη χώρα του, πρέπει υποχρεωτικά να πατήσει επί πτωμάτων. Του λες ότι για να κερδίσεις τη συμπάθεια των οπαδών της ομάδας σου, πρέπει να κάνεις συνεχώς, όχι απλά επίθεση στο ήθος του αντιπάλου που μαθαίναμε στο σχολείο, αλλά χυδαίες προκλήσεις που εντείνουν το φανατισμό.
Μετά κύριε Θεοδωρίδη, μη διατυμπανίζετε πως είστε κατά των πράξεων βίας και μην καταδικάζετε τις πράξεις των οπαδών του Ολυμπιακού στην Καβαλά και οπουδήποτε αλλού. Γιατί θα είστε υποκριτής μέγιστου βαθμού. Κι αν αυτό περνάει σε κάποιους(τους ίδιους που πρωταγωνιστούν στα επεισόδια είτε άμεσα είτε έμμεσα), να είστε σίγουρος πως στους περισσότερους δεν περνάει. Μπορεί να μη φαίνεται, γιατί η πλειοψηφία δεν έχει την "τρέλα" των άλλων να στέλνει μηνύματα και να βγαίνει στον "αέρα" των αθλητικών σταθμών, αλλά πραγματικά είμαστε πλειοψηφία εμείς οι υπόλοιποι.
Και βεβαίως ένα μεγαλύτερο μπράβο στον κ.Κόκκαλη, όχι μόνο για τις τότε δηλώσεις του που θυμάται με συγκίνηση ο κυρ Σάββας, αλλά και για το γεγονός ότι δίνει επίσημο πόστο σε ανθρώπους σαν τον παλαίμαχο τερματοφύλακα του Ολυμπιακού. Το 'χω ξαναπεί και θα το ξαναπώ. Η γραφικότητα δεν πείραξε ποτέ κανέναν. Ίσα-ίσα δίνει μια ξεχωριστή γεύση στη βαρετή καθημερινότητα. Όταν, όμως, ένα σωματείο που θέλει να λέγεται σοβαρό, λειτουργεί κυρίως με βάση αυτήν, τότε θα προκαλεί δυσάρεστες καταστάσεις στους κύκλους της ίδιας της ομάδας και χλευασμό από τον αντίπαλο...
Αυτά...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου