Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Κάτι παραπάνω από ένα Κύπελλο...


Δεν ξέρω ποιος ήθελε παραπάνω το Κύπελλο στο χθεσινό τελικό. Ο Παναθηναϊκός που κάθε χρόνο παίρνει τα πάντα άλλα φέτος ο εγωισμός του έχει πληγωθεί τις περισσότερες φορές, ίσως, από ποτέ στα πολλά χρόνια παντοκρατορίας του ή ο Ολυμπιακός που δεν είχε πανηγυρίσει κανέναν τίτλο εδώ και 8 χρόνια; Η απάντηση έρχεται από το παιχνίδι. Ήταν η πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό που οι παίκτες του Παναθηναϊκού αντιμετώπιζαν τους αντίστοιχους του Ολυμπιακού κι είχαν πολύ άγχος. Η πρώτη φορά που σκέφτονταν πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο της ήττας. Χωρίς, δηλαδή, την πολύ μεγάλη, αδιαμφισβήτη και δικαιολογημένη, αν θέλετε, αυτοπεποίθηση που του είχαν δώσει οι τόσοι πολλοί τίτλοι.

Για να πάρει τον πρώτο κρίσιμο μεταξύ τους αγώνα μετά από πολλά χρόνια ο Ολυμπιακός, χρειάστηκε να συμβούν πολλά πράγματα. Άλλωστε για να καταφέρεις να πάρεις κάτι από κάποιον που οι συνεχόμενες επιτυχίες του έχουν δημιουργήσει την ψυχολογία ότι του ανήκει, δεν αρκεί να είσαι απλά καλύτερος. Πρέπει και να νιώθεις καλύτερος. Η γνώμη μου είναι πως φέτος το ρόστερ της ομάδας του Πειραιά είναι καλύτερο από αυτό του ΠΑΟ και όχι απλώς ισοδύναμο. Η συνηθώς τέλεια περιφέρεια του Παναθηναϊκού, αυτή τη στιγμή αποτελείται από τον ανέτοιμο Γιασικεβίτσιους, τον ντεφορμέ Σπανούλη, το θετικό Νίκολας,το Διαμαντίδη που δε χρειάζεται κανένα σχόλιο για την προσφορά του ακόμα και στην κακή του μέρα, το στάσιμο στην εξέλιξή του ταλέντου του Περπέρογλου και τους νέους ακόμα για τέτοια ματς Τέπιτς και Καλάθη. Κοντά στο καλάθι από την άλλη, ο μέτριος Φώτσης, οι σταθερές αξίες Μπατίστ και Πέκοβιτς(που όμως όταν πιεστούν σωστά από έναν αντίπαλο που έχει υπεροπλία και φορτωθούν με φάουλ, δεν υπάρχει άλλη λύση) και φυσικά ο πολύ συχνά τραυματίας Τσαρτσαρής, εμφανίζουν την ομάδα του τριφυλλιού λίγο πιο κάτω -ειδικά σε ποσότητα- απέναντι στον Ολυμπιακό.

Η δυνατότητα του Γιαννάκη να χρησιμοποιήσει για αρκετά λεπτά το Σχορτσανίτη μπορεί να μην του έδωσε αυτά που περίμενε στην επίθεση, αλλά στην άμυνα ήταν το κλειδί του παιχνιδιού. Ο διεθνής σέντερ εξουδετέρωσε άριστα το πικ εν ρολ των πρασίνων αφού, παρά τα κιλά του, προλάβαινε να ανεβαίνει στην κορυφή για να καλύψει τους χώρους και το πεδίο του περιφεριακού που είχε την μπάλα, αλλά με το που γύριζες το μάτι σου στη ρακέτα τον έβλεπες ήδη εκεί να μαρκάρει το αντίπαλο πεντάρι. Φυσικά αυτό μπορεί να το κάνει αρκετά καλά και ο Μπουρούσης έτσι κι αλλιώς, ενώ βοήθησε -πάντα στο συγκεκριμένο τομέα- και ο Μαυροκεφαλίδης, όσο έπαιξε. Η μόνιμη αχίλλειος πτέρνα σ' αυτήν την προσπάθεια ήταν βεβαίως ο Βούισιτς ο οποίος έκανε 3 ίδια ακριβώς φάουλ στο παιχνίδι, τα 2 μάλιστα σε συνεχόμενες άμυνες. Βγαίνοντας στην κορυφή για να ακολουθήσει τον αντίπαλο ψηλό που πάει για σκριν, δεν προλαβαίνει να στρίψει το σώμα του και να γυρίσει στη ρακέτα κι έτσι αναγκάζεται να σταματήσει με φάουλ τον παίκτη που έχει την μπάλα. Ο άστοχος(ακόμη και στα λέι απ), χθες, Τσίλντρες βοήθησε σε αρκετούς τομείς ενώ ο Παπαλουκάς ηρεμούσε όσο μπορούσε ένα παιχνίδι που έβγαινε κυρίως από ατομικές προσπάθεις των συμπαικτών του, κάτι που μαρτυρούν και τα πολλά τραβηγμένα από τα μαλλιά σουτ τριών πόντων που επιχειρήθηκαν. Ο Κλέιζα ανήκει στην κατηγορία των παικτών που προανέφερα, προσθέτοντας όμως ένα κρίσιμο τρίποντο στην τέταρτη περίοδο. Ο πολυτιμότατος Σκούνι Πεν παίρνοντας όπως πάντα λίγες προσπάθειες ήταν θετικότατος αφού πίεσε πάρα πολύ και την περιφέρεια του Παναθηναϊκού. Τέλος, ο ηγέτης, η προσωπικότητα, ο παίκτης που απ' ό,τι φαίνεται θα είναι για τα μεγάλα ματς, Μίλος Τεόντοσιτς. Από τα πρώτα λεπτά στα μπασίματα που επιχειρούσε στη ρακέτα φαινόταν να πατάει στο παρκέ με πολύ μεγάλη αποφασιστικότητα. Δεν κρύβω(τι δεν κρύβω που το αναφέρω επίτηδες δηλαδή...), ότι βλέποντας το παιχνίδι με δύο φιλαράκια μπασκετικούς, τους λέω βλέποντας το μάτι του Σέρβου: "αυτός θα μας το φέρει το κυπελλάκι"! Φυσικά δεν ήταν και η πρόβλεψη του αιώνα ούτε καν του Πιτ Παπαδάκου στο "Φως". Το παιδί φαίνεται πως έχει τα αρχίδια να παίρνει σουτ όταν οι άλλοι κρύβονται. Χαρακτηριστική μια φάση στο δεύτερο ημίχρονο που του πασάρει ο Παπαλουκάς και αν και μαρκαρισμένος σου δίνει την εντύπωση πως σουτάρει πριν ακόμα πάρει την μπάλα στα χέρια του.

Τώρα γενικά για το πως πήγε το παιχνίδι από άποψη ρυθμού, η γνώμη μου είναι πως από εκεί φάνηκε η ΤΕΡΑΣΤΙΑ φανέλα που έχει ο ΠΑΟ. Τα προηγούμενα χρόνια με την αυτοπεποίθηση που είχαν, οι πράσινοι, άνοιγαν το ρυθμό κι ο Ολυμπιακός, που φυσικά διέθετε κι αυτός πολύ καλή ομάδα, απλά ακολουθούσε και βλέπαμε ματσάρες με τρανότερο παράδειγμα όλων, τον περσινό ημιτελικό της Ευρωλίγα. Χθες, γνωρίζοντας πως αυτήν την εποχή είναι σε χειρότερη κατάσταση από τον αιώνιο "εχθρό" τους, πήγαν σε πολύ αργό τέμπο το παιχνίδι. Εκδήλωναν τις επιθέσεις τους όσο πιο αργά μπορούσαν στα 24 δευτερόλεπτα που διέθεταν κι έκλειναν τους χώρους για να αναγκαστεί να κάνει το ίδιο και η ομάδα του λιμανιού. Προς επίρρωση των όσων λέω είναι το σκορ που είχε διαμορφωθεί κάπου 17 λεπτά μετά την έναρξη του παιχνιδιού με τους δυο συλλόγους να έχουν σημειώσει μαζί, περίπου 50 πόντους. Από κει και πέρα η υπεροχή του Ολυμπιακού στις αθλητικές ικανότητες των παικτών του, του έδωσε το δικαίωμα να ανανεώσει πολλές μπάλες και μαζί με τα περισσότερα κλέψιματα να εκδηλώσει περισσότερες επιθέσεις από τον Παναθηναϊκό.

Για το τέλος άφησα τα σχόλια για τις δηλώσεις των πρωταγωνιστών. Με ικανοποιούν αφάνταστα αυτές, των ανθρώπων της ομάδας που υποστηρίζω. Κυρίως για το τι να περιμένουμε στο μέλλον. Το να δεις την κατάκτηση του Κυπέλλου ως την ευκαιρία να αρχίσεις να καταστρέφεις τη δυναστεία του αντιπάλου σου και ν' αρχίζεις μία δική σου είναι πολύ σωστό και θεμιτό. Το να βασίζεσαι μόνο σε έναν τίτλο και να πιστεύεις πως το έχεις καταφέρει ήδη είναι μια παγίδα που φαίνεται πως αποφευγούν οι του Ολυμπιακού. Αυτό βέβαια θα φανεί στο μέλλον, γιατί εδώ αντιμετωπίζεις την πιο πετυχημένη ελληνική ομάδα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Κι ένα ακόμα τελευταίο(δεύτερο)(τώρα κάνω αυτό ακριβώς που κάνουν μερικοί όταν βγαίνουν και μιλάνε στο ραδιόφωνο, σε εκπομπές επικοινωνίας, που για να κερδίσουν την ανεκτικότητα του εκάστοτε παραγωγού, εκλιπαρούν συνεχώς για "κάτι τελευταίο" πριν από κάθε πρότασή τους σχεδόν), για τους διοικητικούς ηγέτες της ΚΑΕ Ολυμπιακός. Οι άνθρωποι εκτός από την αγάπη τους για την ομάδα που κουμαντάρουν, και το άθλημα, και τα χρήματα τα οποία κάθε χρόνο διαθέτουν, φαίνεται πως είναι απόλυτα συνειδητοποιημένοι, μαθαίνουν από τα λάθη τους και πάνω απ' όλα έχουν ήθος. Ειδικά για το τελευταίο και μόνο, θα πρέπει να προσέχουμε μην τους χάσουμε...

Αυτά! Είθε να είναι απλά το πρώτο...

1 σχόλιο:

  1. Mprabo stous afous Aggelopoulous.To aksizan auto to tropaio.K euxomai na kataktisoun k tin eurwligka an k ekei h Barcelona duskola to xanei.

    To paixnidi eprepe na kleisei sto +15 gia ton Olumpiako alla eixan fanero agxos.O Giannakis sigoura prepei na eugnwmonei ton Panagiwti Aggelopoulo pou ton empodise na diwksei ton Teodosic.Einai megalos paiktis o Serbos k dipla ston Papalouka ginetai kaluteros.

    Monodiastatos o PAO,to exei ma8ei olh h koinwnia to pick'n'roll pleon.Polu kaki xronia o Fwtsis,o Li8ouanos dhmiourgise problimata sti xhmeia tis omadas.La8os h paramonh tou.To problima stous psilous den to 8ewrw problima dioti aneka8en o Zots "den eixe ena psilo".Sumptwsi epanalambanomeni pauei na einai sumptwsi.

    y.g. symfwnw me to boufo gia tous "basketikous" pou bre8ikan sto elliniko.Eleos epitelous...

    ΑπάντησηΔιαγραφή