Όχι όχι, δε δουλεύει έτσι. Για την ακρίβεια δε δουλεύει καθόλου έτσι. Για να πας στο Βιετνάμ πρέπει να το έχεις κανονίσει αρκετές βδομάδες πριν. Μετά πρέπει να έχεις φράγκα. Πολλά λεφτά. Ας πούμε να έχεις και ποδοασφαιρική ομάδα. Και αυτή η ποδοσφαιρική ομάδα να είναι πετυχημένη στη χώρα της τουλάχιστον. Η πιο πετυχημένη; Ακόμη καλύτερα. Και αφού το έχεις κανονίσει μέρες πριν, έχεις φράγκα πολλά, έχεις και μια ποδοσφαιρική ομάδα, τους παίρνεις όλους μαζί σου και πας για ένα ολιγοήμερο ταξιδάκι, να ξεσκάσεις βρε αδερφέ. Να κάνεις δημόσιες σχέσεις με σημαντικά πρόσωπα της χώρας, να κάνεις τις δουλειές σου, αλλά κυρίως να περάσεις καλά. Να δεις καινούρια πράγματα, αξιοθέατα της χώρας. Όπως ένα μαυσωλείο για παράδειγμα:
Βιετκόνγκ: "Και από δω κύριε Κόκκαλη είναι το μέρος που είναι θαμμένα τα σκάνδαλα για προδοσία, για την παράγκα και φυσικά η υπόθεση Βάλνερ...
Leonardo: "Τι είναι αυτά πρόεδρε;"
Κόκκαλης: "Σκάσε μικρέ..."
Τα πράγματα δεν πήγαν όπως ονειρεύοσουν. Καθόλου καλά δεν πήγαν δηλαδή. Ευτυχώς που υπήρχε και ο Αντωνάκης να ξεχαστείς:
Νικοπολίδης: "Όποιος κάνει κανένα αστείο με μένα και τα δέντρα, θα μπλέξει άσχημα..."
Κύριος με γραβάτα(όχι ο Κόκκαλης, ο άλλος): "Αντωνάκη πάρε το μπουκαλάκι ρε να ποτίσεις λίγο..."
Νικοπολίδης: "Χαχαχαχαχα... Δε γελάω..."
Μετά πας προπόνηση να δεις τι κάνουν τα παιδιά σου. Και καταλαβαίνεις ότι τα παιδιά σου μεγάλωσαν. Περνάν τα χρόνια... Δες τον Κυριάκο τον Παπαδόπουλο. Πόσο ήταν όταν τον έφερες στη μεγάλη οικογένεια του Ολυμπιακού; Ούτε τα 16 δεν είχε κλείσει. Και τώρα... Δες τον:
Δες τον πώς κοιτάζει τον πισινό της νεαράς. Πώς μένει με το στόμα ανοιχτό. Και ο Ζεβλάκοφ του εξηγεί ως μεγαλύτερος. Τον καθοδηγεί. Αυτό πάει να πει οικογένεια.
Όμως κάποια στιγμή όλοι το παρακάνουν. Ακόμη και μέσα στην οικογένεια δεν πρέπει να αφήνονται πάρα πολλές ελευθερίες. Κάποιος πρέπει να κάνει κουμάντο και να ρυθμίζει το λουρί. Όταν τα πράγματα ξεφεύγουν, ο άνθρωπος αυτός έχει την υποχρέωση να τα βάζει στη θέση του:
Βαλβέρδε: "Έλα ρε συγκεντρωθείτε! Ακόμα τον κώλο της μικρής κοιτάτε; Ώπααα... Ωραίο να ουμ'..."
Αυτά βλέπεις και γι' αυτό δεν ανανέωσες το συμβόλαιο του Ισπανού. Δεν είναι ο άνθρωπος που θέλεις. Που θα βάλει μυαλό σ' αυτά τα παιδιά:
Derbyshire: "Έρχεσαι στην Ελλάδα για 6 μήνες σου λένε στην αρχή και μετά να τι σε βάζουν να κάνεις..."
Diogo: "Ωραία φωτό! Θα τη στείλω στη μαμά στη Βραζιλία!"
Dudu: "1,8 το χρόνο; Μόνο Ασσιατικά καπελάκια; Και τούμπες κάνω άμα θέτε..."
Μετά από όλα αυτά σαφώς και δεν περίμενες να κερδίσει η ομάδα στο φιλικό με την εθνική ομάδα του Βιετνάμ. Αλλά έτσι κι αλλιώς αυτό ήταν το τελευταίο που ήθελες. Για να τους καλοπιάσεις...
Και τώρα πρέπει να ψάχνεις για προπονητή; Ποιος ψάχνει τώρα μωρέ; Ας αφήσουμε για λίγο καιρό τους δημοσιογράφους να γράφουν ονόματα και στο τέλος του μήνα, πάνω στον τελικό του Champions League, ανακοινώνεις Κετσπάγια. Βάζεις κάπου και τον Τζόλε, ίσως και τον Ντάρκο κι έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Έτσι κι αλλιώς τι να σου πουν; Αφεντικό είσαι παντού. Εδώ έκανες ευρωπαϊκές νίκες με Λεμονή. Αυτό θα τους πεις αν σου πουν τίποτα για τον Κετσπάγια. Και γιατί τον έδιωξες; Είπαμε, εσύ είσαι το αφεντικό...
ΥΓ.1: Να απαντήσουμε και στις απορίες του Πέτρου. Η πρώτη διπλή:
Απορία1: «Υπάρχει ποδοσφαιριστής που να χειρίζεται ο ίδιος τον λογαριασμό του στο facebook;
Απορία2: «Πόσα από τα προφίλ είναι αληθινά;»
Απάντηση1: Όχι βέβαια. Δεν έχεις ακούσει που λένε ότι οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους; Πάντα υπάρχει ένας καλός φίλος του ποδοσφαιριστή να χειριστεί το λογαριασμό του στο facebook...
Απάντηση2: Όσα μας συμφέρουν για να βγάλουμε ειδήσεις από εκεί...
ΥΓ.2: Πάμε και στην απορία που έχει στο πιο πρόσφατο άρθρο του:
Απορία: «Πόσοι από τους φιλάθλους του ΠΑΟ νοιάζονται για το ποιος έχει τα πιο μεγάλα... εκατομμύρια;»
Απάντηση: Δεν ξέρω. Γιατί δεν κάνουμε ένα συλλαλητήριο να μάθουμε όμως;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου