Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Απόψε φόρα τα καλά σου και για αγάπη ετοιμάσου!




Έτσι όπως είναι οι ομάδες μας φέτος δεν είσαι για τίποτα σίγουρος. Ο ΠΑΟ δεν μπορεί να πάρει τα ποδιά του και κερδίζει την φορμαρισμένη Roma. Ευρωπαϊκή φανέλα θα σου πει ο vazelos, αλλά αν το πει αυτό και παρά πέρα θα φάει ντομάτα στο μάτι....
Οπότε ότι πρόβλεψη κι αν γίνει για απόψε μάλλον έξω θα πέσω. Αν το δούμε σφαιρικά το πράμα...χωρίς συναισθηματισμούς ο Ολυμπιακός είναι σε μια από τις χειρότερες "φάσεις" του και παρόλα αυτά είναι στους 16 του τσου λου, κάτι που με την μανία μας για το πρωτάθλημα το ξεχάσαμε. Αν ο Θρύλος ήταν πρώτος και 1 βαθμό διαφορά μόνο, που στο φετινό πρωτάθλημα δεν είναι τίποτα, όλοι θα μιλάγανε για το ματς με τη Μπορντό. Τώρα ουδείς ασχολείστε. Θα ασχοληθεί μετά το ματς και πολύ φοβάμαι όχι θετικά. Με την εικόνα του Ολυμπιακού μετά το 60' θα πέσει γέλιο...αλλά μπορείς να είσαι σίγουρος; Εδώ στάθηκε όρθιος ο Αντώνης μέσα στο Emirates με την Αρσεναλ να διδάσκει πως μπορείς να διαλύσεις μια μικρομεσαία ομάδα. Το μονό σίγουρο στον Ολυμπιακό είναι ο Μελμπεργκ. Αλλά και αυτός δεν έχει κάνει φέτος κακό παιχνίδι ελπίζω να μην το κάνει ούτε τώρα. Αν και η ομάδα της Μπορντό δεν του ταιριάζει. Ούτε στον Όλοφ ούτε στον Ολυμπιακό. Έχουν ρυθμό και είναι αθλητικοί παίκτες, όπως λένε στο Μπασκετ. Ο Ολυμπιακός αν θέλει να ελπίζει σε πρόκριση θα πρέπει να βάλει ένα γκολ και να μη φάει. Αυτό δεν βλέπω πως θα γίνει. Δεν έχει εξτρεμ εκτός του Ντατολο. Δεν έχει άξονα. Δεν έχει επιθετικό που τη μισή ευκαιρία την κάνει Γκόλ. Για να κυνηγήσει το γκολ θα πρέπει να αφήσει χώρους πίσω που δεν νομίζω να μπορούν να καλύψουν Αβρααμ και Ολοφ.
Άρα θα πρέπει να παίξει σφιχτά για το 0-0. Που θα τον οδηγήσει στον επαναληπτικό στη Γαλλία να πρέπει να βάλει ένα γκολ σίγουρα και μάλιστα το πρώτο γιατί αλλιώς δεν έχει ελπίδες και ο εφιάλτης θα αρχίσει...
Επειδή όμως καμιά ομάδα δεν είναι σίγουρα χαμένη, αν δούμε τη Μπορντό είναι μια "μικρή" στο Τσου λου φανέλα με πολύ καλή ομάδα. Ότι χειρότερο. Όμως η εμπειρία των παικτών στα νοκ άουτ ματς παίζει τον πρώτο λόγω. Ο Ολυμπιακός έχει τέτοιους. Και φάνηκε στη φάση των ομίλων, οπού πέρασε καλύτερες ομάδες από αυτόν αλλά άπειρες.
Τώρα δεν είναι ανάλογα τα πράγματα όμως, καθώς η Μπορντό είναι πολύ καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό και γενικά είναι μια ανερχομένη δύναμη. Αλλά αν θες να βρεις ένα θετικό θα είναι αυτό. Ότι ο Θρύλος υπερτερεί σε εμπειρία και παραστάσεις. Όμως δεν φτάνει.
Βεβαία μπάλα είναι και γυρίζει. Αλλά αν γίνει κανένα κουλό και κερδίσει θα είναι η εξαίρεση όχι ο κανόνας...όπως βλέπεις την Μπαρτσα απο πέρσι να ριχνει 4αρες,5αρες ,6αρες....ε θα χάσει και ένα ματς! Έχασε με Ατλέτικο! Αυτό δεν κάνει την Ατλέτικο ομάδα...ούτε και τον Ολυμπιακό που από γκέλα σε γκέλα μπορεί να κάνει μια νίκη...καθαρά από τύχη.
Φοβάμαι ότι ο τίτλος του post μου θα είναι προφητικός...θα βάλει τα καλά του ο Ολυμπιακός και θα τον "αγαπήσει" η Μπορντό....αφού τον ζαλισει με γαλλικο κρασι.


ΥΣ. Το οποίο γαλλικό κρασί είναι απαίσιο. Έχω πιει εγώ και ξερώ. Ως μπάρμαν και πάνω απ'όλα ως άνθρωπος σας προτείνω....με θαλασσινά και κοτόπουλο, "Μαγικό Βουνό" Λαζαριδη. Όχι από σούπερ μάρκετ είναι μουφα. Από συγκεκριμένες κάβες βγάζει περιορισμένα κομμάτια κάθε χρόνο. Ή αλλιως "Σαμαροπετρα" του Κυρ-Γιάννη(πιο φτηνό αλλά καταπληκτικό)(Κυρ-Γιάννης είναι ο Γιάννης Μπουταρης αδερφός του ιδιοκτήτη της εταιρίας Boutari που βγάζει το Μοσχοφιλερο κλπ, αλλά τα σπάσανε γιατί ο ένας ήθελε ποσότητα και ο άλλος ποιότητα...). Και επειδή μιλάμε για λευκό κρασί, να είναι φετινό. Το 2008 δεν ήταν καλή χρονιά.

Όσο για την αγαπημένη μου ποικιλία του κόκκινου κρασιού προτείνω «Δυο Ελιές» Κυρ Γιάννη και «Κατώγι» Αβέρωφ (πιο φτηνό).
ΥΣ2. Τα κρασιά καταλαβαίνετε αν είναι ισορροπημένα , δηλαδή "καλά", όταν ανοίγετε ένα μπουκάλι και σας το σερβίρουν για να δοκιμάσετε...θα μυρίζετε το κρασί και θα πίνετε μια γουλιά. Αν το κρασί είναι καλό θα πρέπει η πρώτη εντύπωση που σας έδωσε η μυρωδιά να "μοιάζει" με την αίσθηση που σας έδωσε όταν το δοκιμάσατε(δηλαδή στη γλωσσά) και όταν το ήπιατε (ουρανίσκο). Μπορεί ένα κρασί να είναι καλό και να μην σας δώσει την ισορροπία που σας λέω γιατί τρωτέ πράγματα που δεν του ταιριάζουν. πχ Doritos με κρασί...(πλακά με κανείς;;) ψάρι με κοκκινο κρασι ή κρεας με λευκο κρασι, εκτος κι αν ειναι η ποικιλια που να το επιτρεπει. Έχω κάνει εγώ σεμινάρια πάνω στο κρασί και ξερώ....

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

με ενα ονειρο θα ζω και οσο ζω θα προσπαθω...


και οι μεγαλύτεροι άντρες αυτού του πλανήτη τελικά κλαίνε...αυτή η εικόνα δεν θέλει περαιτέρω σχόλια...ότι και να πω για τον Pablo είναι απλά λίγο...
ας ψωνιστώ λίγο με την αποθέωση Μούσλι που έκανα στο προηγούμενο κείμενο
και το ΑΛΑΝΙ με δικαίωσε με μία γκολάρα που λίγα φορ μπορούν να τα βάλουν...
για το γήπεδο,την ατμόσφαιρα
και τα όσα ζήσαμε εχθές δεν μπορώ να τα περιγράψω με λόγια...το ότι θα δάκρυζα μετά τα γκολ της ομάδας μας δεν το περίμενα...αλλά όλα ήταν απερίγραπτα ωραία...
ειλικρινά δεν έχω να πω τίποτα για το ματς,την νίκη και τα στόματα που βουλώνει η νίκη αυτή...ένα πράγμα έχω να πω στα αλάνια μας...
ΠΑΙΔΙΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΞΥΠΝΑΤΕ,ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΤΕ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ...

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Κάτι παραπάνω από ένα Κύπελλο...


Δεν ξέρω ποιος ήθελε παραπάνω το Κύπελλο στο χθεσινό τελικό. Ο Παναθηναϊκός που κάθε χρόνο παίρνει τα πάντα άλλα φέτος ο εγωισμός του έχει πληγωθεί τις περισσότερες φορές, ίσως, από ποτέ στα πολλά χρόνια παντοκρατορίας του ή ο Ολυμπιακός που δεν είχε πανηγυρίσει κανέναν τίτλο εδώ και 8 χρόνια; Η απάντηση έρχεται από το παιχνίδι. Ήταν η πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό που οι παίκτες του Παναθηναϊκού αντιμετώπιζαν τους αντίστοιχους του Ολυμπιακού κι είχαν πολύ άγχος. Η πρώτη φορά που σκέφτονταν πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο της ήττας. Χωρίς, δηλαδή, την πολύ μεγάλη, αδιαμφισβήτη και δικαιολογημένη, αν θέλετε, αυτοπεποίθηση που του είχαν δώσει οι τόσοι πολλοί τίτλοι.

Για να πάρει τον πρώτο κρίσιμο μεταξύ τους αγώνα μετά από πολλά χρόνια ο Ολυμπιακός, χρειάστηκε να συμβούν πολλά πράγματα. Άλλωστε για να καταφέρεις να πάρεις κάτι από κάποιον που οι συνεχόμενες επιτυχίες του έχουν δημιουργήσει την ψυχολογία ότι του ανήκει, δεν αρκεί να είσαι απλά καλύτερος. Πρέπει και να νιώθεις καλύτερος. Η γνώμη μου είναι πως φέτος το ρόστερ της ομάδας του Πειραιά είναι καλύτερο από αυτό του ΠΑΟ και όχι απλώς ισοδύναμο. Η συνηθώς τέλεια περιφέρεια του Παναθηναϊκού, αυτή τη στιγμή αποτελείται από τον ανέτοιμο Γιασικεβίτσιους, τον ντεφορμέ Σπανούλη, το θετικό Νίκολας,το Διαμαντίδη που δε χρειάζεται κανένα σχόλιο για την προσφορά του ακόμα και στην κακή του μέρα, το στάσιμο στην εξέλιξή του ταλέντου του Περπέρογλου και τους νέους ακόμα για τέτοια ματς Τέπιτς και Καλάθη. Κοντά στο καλάθι από την άλλη, ο μέτριος Φώτσης, οι σταθερές αξίες Μπατίστ και Πέκοβιτς(που όμως όταν πιεστούν σωστά από έναν αντίπαλο που έχει υπεροπλία και φορτωθούν με φάουλ, δεν υπάρχει άλλη λύση) και φυσικά ο πολύ συχνά τραυματίας Τσαρτσαρής, εμφανίζουν την ομάδα του τριφυλλιού λίγο πιο κάτω -ειδικά σε ποσότητα- απέναντι στον Ολυμπιακό.

Η δυνατότητα του Γιαννάκη να χρησιμοποιήσει για αρκετά λεπτά το Σχορτσανίτη μπορεί να μην του έδωσε αυτά που περίμενε στην επίθεση, αλλά στην άμυνα ήταν το κλειδί του παιχνιδιού. Ο διεθνής σέντερ εξουδετέρωσε άριστα το πικ εν ρολ των πρασίνων αφού, παρά τα κιλά του, προλάβαινε να ανεβαίνει στην κορυφή για να καλύψει τους χώρους και το πεδίο του περιφεριακού που είχε την μπάλα, αλλά με το που γύριζες το μάτι σου στη ρακέτα τον έβλεπες ήδη εκεί να μαρκάρει το αντίπαλο πεντάρι. Φυσικά αυτό μπορεί να το κάνει αρκετά καλά και ο Μπουρούσης έτσι κι αλλιώς, ενώ βοήθησε -πάντα στο συγκεκριμένο τομέα- και ο Μαυροκεφαλίδης, όσο έπαιξε. Η μόνιμη αχίλλειος πτέρνα σ' αυτήν την προσπάθεια ήταν βεβαίως ο Βούισιτς ο οποίος έκανε 3 ίδια ακριβώς φάουλ στο παιχνίδι, τα 2 μάλιστα σε συνεχόμενες άμυνες. Βγαίνοντας στην κορυφή για να ακολουθήσει τον αντίπαλο ψηλό που πάει για σκριν, δεν προλαβαίνει να στρίψει το σώμα του και να γυρίσει στη ρακέτα κι έτσι αναγκάζεται να σταματήσει με φάουλ τον παίκτη που έχει την μπάλα. Ο άστοχος(ακόμη και στα λέι απ), χθες, Τσίλντρες βοήθησε σε αρκετούς τομείς ενώ ο Παπαλουκάς ηρεμούσε όσο μπορούσε ένα παιχνίδι που έβγαινε κυρίως από ατομικές προσπάθεις των συμπαικτών του, κάτι που μαρτυρούν και τα πολλά τραβηγμένα από τα μαλλιά σουτ τριών πόντων που επιχειρήθηκαν. Ο Κλέιζα ανήκει στην κατηγορία των παικτών που προανέφερα, προσθέτοντας όμως ένα κρίσιμο τρίποντο στην τέταρτη περίοδο. Ο πολυτιμότατος Σκούνι Πεν παίρνοντας όπως πάντα λίγες προσπάθειες ήταν θετικότατος αφού πίεσε πάρα πολύ και την περιφέρεια του Παναθηναϊκού. Τέλος, ο ηγέτης, η προσωπικότητα, ο παίκτης που απ' ό,τι φαίνεται θα είναι για τα μεγάλα ματς, Μίλος Τεόντοσιτς. Από τα πρώτα λεπτά στα μπασίματα που επιχειρούσε στη ρακέτα φαινόταν να πατάει στο παρκέ με πολύ μεγάλη αποφασιστικότητα. Δεν κρύβω(τι δεν κρύβω που το αναφέρω επίτηδες δηλαδή...), ότι βλέποντας το παιχνίδι με δύο φιλαράκια μπασκετικούς, τους λέω βλέποντας το μάτι του Σέρβου: "αυτός θα μας το φέρει το κυπελλάκι"! Φυσικά δεν ήταν και η πρόβλεψη του αιώνα ούτε καν του Πιτ Παπαδάκου στο "Φως". Το παιδί φαίνεται πως έχει τα αρχίδια να παίρνει σουτ όταν οι άλλοι κρύβονται. Χαρακτηριστική μια φάση στο δεύτερο ημίχρονο που του πασάρει ο Παπαλουκάς και αν και μαρκαρισμένος σου δίνει την εντύπωση πως σουτάρει πριν ακόμα πάρει την μπάλα στα χέρια του.

Τώρα γενικά για το πως πήγε το παιχνίδι από άποψη ρυθμού, η γνώμη μου είναι πως από εκεί φάνηκε η ΤΕΡΑΣΤΙΑ φανέλα που έχει ο ΠΑΟ. Τα προηγούμενα χρόνια με την αυτοπεποίθηση που είχαν, οι πράσινοι, άνοιγαν το ρυθμό κι ο Ολυμπιακός, που φυσικά διέθετε κι αυτός πολύ καλή ομάδα, απλά ακολουθούσε και βλέπαμε ματσάρες με τρανότερο παράδειγμα όλων, τον περσινό ημιτελικό της Ευρωλίγα. Χθες, γνωρίζοντας πως αυτήν την εποχή είναι σε χειρότερη κατάσταση από τον αιώνιο "εχθρό" τους, πήγαν σε πολύ αργό τέμπο το παιχνίδι. Εκδήλωναν τις επιθέσεις τους όσο πιο αργά μπορούσαν στα 24 δευτερόλεπτα που διέθεταν κι έκλειναν τους χώρους για να αναγκαστεί να κάνει το ίδιο και η ομάδα του λιμανιού. Προς επίρρωση των όσων λέω είναι το σκορ που είχε διαμορφωθεί κάπου 17 λεπτά μετά την έναρξη του παιχνιδιού με τους δυο συλλόγους να έχουν σημειώσει μαζί, περίπου 50 πόντους. Από κει και πέρα η υπεροχή του Ολυμπιακού στις αθλητικές ικανότητες των παικτών του, του έδωσε το δικαίωμα να ανανεώσει πολλές μπάλες και μαζί με τα περισσότερα κλέψιματα να εκδηλώσει περισσότερες επιθέσεις από τον Παναθηναϊκό.

Για το τέλος άφησα τα σχόλια για τις δηλώσεις των πρωταγωνιστών. Με ικανοποιούν αφάνταστα αυτές, των ανθρώπων της ομάδας που υποστηρίζω. Κυρίως για το τι να περιμένουμε στο μέλλον. Το να δεις την κατάκτηση του Κυπέλλου ως την ευκαιρία να αρχίσεις να καταστρέφεις τη δυναστεία του αντιπάλου σου και ν' αρχίζεις μία δική σου είναι πολύ σωστό και θεμιτό. Το να βασίζεσαι μόνο σε έναν τίτλο και να πιστεύεις πως το έχεις καταφέρει ήδη είναι μια παγίδα που φαίνεται πως αποφευγούν οι του Ολυμπιακού. Αυτό βέβαια θα φανεί στο μέλλον, γιατί εδώ αντιμετωπίζεις την πιο πετυχημένη ελληνική ομάδα στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Κι ένα ακόμα τελευταίο(δεύτερο)(τώρα κάνω αυτό ακριβώς που κάνουν μερικοί όταν βγαίνουν και μιλάνε στο ραδιόφωνο, σε εκπομπές επικοινωνίας, που για να κερδίσουν την ανεκτικότητα του εκάστοτε παραγωγού, εκλιπαρούν συνεχώς για "κάτι τελευταίο" πριν από κάθε πρότασή τους σχεδόν), για τους διοικητικούς ηγέτες της ΚΑΕ Ολυμπιακός. Οι άνθρωποι εκτός από την αγάπη τους για την ομάδα που κουμαντάρουν, και το άθλημα, και τα χρήματα τα οποία κάθε χρόνο διαθέτουν, φαίνεται πως είναι απόλυτα συνειδητοποιημένοι, μαθαίνουν από τα λάθη τους και πάνω απ' όλα έχουν ήθος. Ειδικά για το τελευταίο και μόνο, θα πρέπει να προσέχουμε μην τους χάσουμε...

Αυτά! Είθε να είναι απλά το πρώτο...

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Μόνο στον Θρύλο αυτά!!




8 χρόνια πείνα... 8 χρόνια χωρίς κούπα, τα 3 τελευταία από τον μεγάλο του και αιώνιο αντίπαλο. Πέρσι δε έχασε όλους τους στόχους του από τον ΠΑΟ. Κύπελλο, πρωτάθλημα και Ευρωπαϊκό Φέτος η ομάδα έφερε παίκτες σπουδαίους. Μίλος και Τζος αναγεννήθηκαν ή απλά ο πρώτος σοβαρεύτηκε και ο δεύτερος εγκλιματίσθηκε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Έτσι η ομάδα ρόλαρε, ο Γιαννάκης βελτιώθηκε και μοίραζε μέσα στη χρονιά σωστά τους ρόλους. Ακόμα και έτσι η αποστολή ήταν δύσκολη. Αντίπαλος του ο ΠΑΟ των σπουδαίων παικτών και της πολύ κακής χρονιάς, όπου γέμιζε τον Θρύλο με άγχος αβάσταχτο ακόμα και για παίκτες σαν τον Κλέιζα ή τον Τεό, που έχουν παραστάσεις σπουδαίες εκτός Ελλάδος.

Ο ΠΑΟ λοιπόν είχε την ευκαιρία να γκρεμίσει τα σχέδια του Γιαννάκη με μια και μόνο νίκη. Ευτυχώς δεν τα κατάφερε. Το πάλεψε αλλά δεν μπορούσε. Αν έχασε ο ΠΑΟ με 4 πόντους διαφορά οφείλεται καθαρά στο άγχος του Ολυμπιακού. Απόλυτα φυσικό. Όποιος έχει ασχοληθεί με πρωταθλητισμό και όχι να παίζει μπάλα στα 5χ5 ή να παίζει μάνατζερ στο PC και να' χει άποψη, καταλαβαίνει γιατί είχε άγχος ο Θρύλος σε κάθε φάση που έπαιρνε διαφορά. Βέβαια παίζει και ο ΠΑΟ, αλλά χθες ο Ολυμπιακός δεν το έχανε το ματς έτσι όπως μπήκε.
Τα καλά και τα κακά για τους παίκτες των 2 ομάδων θα τα αφήσω σε άλλους με πιο τεχνικές γνώσεις στο μπάσκετ, για το ποιοι οδήγησαν στη νίκη τον Θρύλο και στην μετριότητα τον ΠΑΟ.Το μόνο που θέλω να πω είναι οτι αυτός ο Μίλος είναι μεγάλη παιχταρα! Αυτά!
Τώρα θέλω να πω γι' αυτό το μίασμα που κοσμεί την οικογένεια του Θρύλου. Αυτή τη ψύχωση για την κούπα στο ποδόσφαιρο. Ρε άμπαλοι, ηλίθιοι οπαδοί (δήθεν) του Θρύλου...η ομάδα σας σηκώνει κούπα και κάθεστε σαν κότες στο γήπεδο επειδή ο Εργοτέλης έβαλε γκολ στη Κρήτη;;; Δεν το περιμένατε; 3 χρόνια νίκη δεν έχει πάρει τοσο περιεργο ήταν ρε άμπαλοι;; Τι να κάνουμε τώρα έφερε χ στη Κρήτη και;; Ας κερδίσει όλα τα άλλα ματς και θα το σηκώσει!
Ρε άσχετοι! Είστε 750 μη πω τι.....και βλέπετε τις 2 από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης (χεστήκατε). Βλέπετε τους παίκτες του μπάσκετ να είναι τρελαμένοι από χαρά μετά από πόσα χρόνια (χεστήκατε...ακούγατε ΕΡΑ-ΣΠΟΡ....)! Βλέπατε έναν έναν τους παίκτες να ανεβαίνουν στο βάθρο του νικητή μετά από τόσο δύσκολο ματς απέναντι στο άγχος τους πρώτα και μετά απέναντι στον ΠΑΟ (χεστήκατε...θα κράζατε τον Μπάντοβιτς που έβγαλε Ντάτολο...ή δεν έβαλε Μήτρογλου και έβαλε τον Ντιογκο...ΖΩΑ!)! Έπρεπε να πάει ο Θοδωρής πριν να σηκώσει το κύπελλο και να καλέσει τους οπαδούς να ανέβουν! Όχι ρε αθλιοι, όχι ρε τσουτσέκια, οχι ρε ζώα! Εγώ αν ήμουν ο Θοδωρής θα έπαιρνα ην κούπα και θα την έκανα! Αυτο σας αξίζει ρε βολεμένα αμπάλα ζώα... γιατί αν χάσουμε το πρωτάθλημα στο ποδοσφαιρο εσείς θα είστε που θα τρέχετε σαν μη πω τι....στο ΣΕΦ να πάρουμε το μπάσκετ!
Α ρε πως κατάντησε έτσι ο κόσμος του Ολυμπιακού και η Ελλάδα....γιατί το ίδιο θα κάνανε όλοι! Αυτοί είστε και να σας χαίρονται όσοι ασχολούνται με τους "πύρινους κόσμους"....
Εσείς είστε που κράζατε τον Αγγελόπουλο, με το γάντι βέβαια, γιατί δεν σας θέλει ρε χουλιγκανια στο ΣΕΦ! Πόσο τον γουστάρω αυτόν τον άνθρωπο! Μακάρι να σας διώξει όλους από κει μέσα και απο τον Ολυμπιακό ολόκληρο! Ρε τι νούμερα είστε!
Όσο για το Εργοτέλης-Ολυμπιακός, εγώ δεν χαλιέμαι γιατί πιστεύω σε γκέλα του ΠΑΟ με ΠΑΟΚ, αν και έχω αμφιβολλίες....αλλά κυρίως δεν χαλιέμαι γιατί πιστεύω ότι δεν ξανά ακουστούν οι φωνές παραμονής του Μπάντοβιτς... αν και νίκη στο ντέρμπι και για ακόμα μια φορά ανάδειξη του Θρύλου ως πρωταθλητή, αλλάζει πολλά στην ομάδα μας αδέρφια Ολυμπιακοί!!

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

και αν νικησουμε? ? ? ?





κύριε Χαλκιά Κώστα
Κουτζαβασίλη Φώτη
Κρέσιτς Ντάριο
Μουν Μπράις (μα είναι δυνατόν?)
Τσιρίλο Μπρούνο
Κοντρέρας Πάμπλό
Μαλεζά Στέλιο
Λίνο Αλβες
Σνάουτσερ Μίροσλαβ
Σαβίνι Μίρκο
Αποστολόπουλε Αλέξανδρε
Αραμπατζή Νίκο
Γκαρσία Πάμπλο
Βιτόλο Βίκτορ
Σορλέν Ολιβιέ
Φωτάκη Γιώργο
Κουτσιανικούλη Βασίλη
Ιβιτς Βλάνταν
Βερόν Ρικάρντο Ματίας
Μοράες Κριστιάνο
Εντίνιο Ερλάντο
Παπάζογλου Θανάση
Φιλομένο Λούσιο
Βιερίνια Αντελίνο και για τέλος σε άφησα ρε αλάνι
Μουσλίμοβιτς Ζλάααααααααααααααααααααααααταν

μερικοί από εσάς δε θα παίξετε..άλλοι τραυματίες άλλοι τιμωρημένοι..πραγματικά δε με νοιάζει,και τροφική δηλητηρίαση να πάθετε όποιος και να παίξει έχετε ένα ραντεβού με την ιστορία αυτή την Κυριακή που όχι πολλοί,καμιά σαρανταριά χιλιάδες που θα μαστε μέσα περιμένουμε να σταθείτε στο ύψος των περιστάσεων και να κερδίσετε το παιχνίδι της 30ετίας όπως είπε και ο Μούσλι...
δεν έχω να πω τίποτα τσακαλάκια,περιμένω να ''τρώτε'' σίδερα,να μην πάρει ανάσα ο ΠΑΟ...
ραντεβού μέσα στο γήπεδο,εκεί γύρω στις 5...σας περιμένουμε..να σας αποθεώσουμε και να μας κάνετε περήφανους...

Υ.Γ.

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

Η αναγέννηση του πιο λαμπρου αστέρα




Η ιστορία του; Γνωστή. Ο ΠΑΟ ετοιμάζεται να κλείσει τον Σαρούνας και ο Ολυμπιακός έψαχνε να βρει μια ευκαιρία ώστε να μπορεί να "αμυνθεί" μέσω του κ.Ελληνιάδη, τότε, σε ερωτήσεις του στυλ, "τι έχετε να πείτε για την μεταγραφή Σαρούνας στον ΠΑΟ, μέσα από τα χέρια σας;" με απαντήσεις σαν.... "Είδαμε τι έγινε και με την υπόθεση Τεόντοσιτς!" magical staff! Και ήταν από τότε σωστή η "απάντηση" του Ολυμπιακού (έστω και κατά τύχη;), αν και ο Σάρας θα ταίριαζε γάντι στον Θρύλο του Γκέρσον, ο χρόνος δικαίωσε τον Ζότς που εκθείαζε το ταλέντο του Σέρβου...και αμφιβάλλω αν ήθελε τον Σάρας στον ΠΑΟ. Δεν χτυπώ τον Σάρας τώρα που είναι σε μια δύσκολη φάση, καθώς θα ήμουν άμπαλος αν το έκανα, γιατί σε όλες τις ομάδες χωράει το ταλέντο του, αλλά είναι αστέρι του ΝΒΑ έτσι ήρθε και έτσι είναι και δεν θα μπορούσε για πολύ να παίζει λίγα λεπτά, ακόμα και αν είναι σωστό, καθώς και τα χρόνια πέρασαν αλλά και τρύπα στην άμυνα του Ζότς είναι. Όπως και να'χει ο Σαρας είναι στο fall of fame των ευρωπαίων stars και κανένας δεν μπορεί να μειώσει την επιτυχία του ΠΑΟ να τον κλέψει απο τον Θρύλο, όπως και το αντίθετο βέβαια...την επιτυχία με την απόκτηση του Τεόντοσιτς.

Έτσι ήρθε ο Μίλος στην Ελλάδα με τον Γκέρσον στο πάγκο. Το ταλέντο του έβγαζε μάτια! Η απόδοσή του ανάλογη με τη φάση της ηλικίας του....μια στα πάνω του και μια στα κάτω του. Ο Γκέρσον τον στήριξε καθώς ήταν το στυλ του γκαρντ που ήθελε στην ομάδα. Όμως ήταν δύσκολο για έναν νεαρό αθλητή όσο μεγάλο ταλέντο κι αν είναι στα 19 του να παίζει για μια ομάδα με τις ιδιαιτερότητες του Ολυμπιακού, καθώς έχει χρόνια να σηκώσει κούπα μετά την αποχώρηση Κόκκαλη. Ήρθε ως ένας απο τα σημαντικά γρανάζια της ομάδας που θα έφτιαχνε ο Αγγελόπουλος για να γκρεμίσει απο τον θρόνο του τον ΠΑΟ. Φυσικά δεν είναι εύκολο ούτε και τώρα ακόμα, πόσο μάλλον τότε. Κόντρα σε κάθε λογική μια ομάδα με Άκερ, Μίλος, Πεν στα γκάρντ κοντράρει τον ΠΑΟ των ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ γκαρντ και χάνει το πρωτάθλημα σε μια αμφιλεγόμενη φάση. Τη δεύερη χρονία του ήρθε ένας παίκτης...περίεργος....που όμως σαν δίδυμο με τον Μίλος τον λάτρεψα και ανάγκασε ακόμα και τους οπαδούς του ΠΑΟ (υγιείς) στο ΟΑΚΑ να χειροκροτήσουν μια από τα μικρά σόου Μίλος-Γούντς...πάσσα απίστευτη αλα Τεόντοσιτς (το' χει ο μικρός) και άλμα στο Θεό του Γούντς και κάρφωμα. Κάτι που το βλέπουμε φέτος συχνά πια με Τσίλντρες και Κλέιζα να κάνουν πάρτυ με τις ασσίστ που Τεοντοσιτς.

Για να φτάσει να τα κάνει αυτά όμως δεν ήταν όλα εύκολα. Ευτυχώς είναι πολύ μεγάλη παιχτούρα και δεν "κάηκε", θα ήταν πολύ εύκολο, γιατί τα λεφτά που παίρνει είναι καλά, τα λόγια που είπανε πολλά και η απόδοση του τότε δεν ήταν αντάξια, λογικό καθώς αυτά που ακούστηκαν ήταν υπερβολικά και κυρίως η σύγκριση με Σάρας! Ευτυχώς έμεινε όρθιος μέχρι που ήρθε ο Γιαννάκης. Ο χρόνος του μειώθηκε και με τον ερχομό του Θοδωρή Παπαλουκά ακόμα περισσότερο, αν και για μένα ήταν ότι χρειαζόταν ο Μίλος και εξηγήσω πιο κάτω. Έφτασε να είναι ένα βήμα από τη έξοδο της ομάδας πέρυσι Από κει και πέρα η ιστορία γνωστή, ο Ιβκοβιτς τον στηρίζει και το άστρο του λάμπει στο Ευρωμπάσκετ...με φόρα ξαναμπαίνει στην ομάδα του Ολυμπιακού με τον Γιαννάκη να βλέπει τις ικανότητες του και τον Παπαλουκά να του μαθαίνει τα μυστικά....
Όλοι λένε υπεύθυνο για την άνοδο του, τον Ιβκοβιτς και είναι σωστό, αλλά για μένα υπάρχει και ο Θοδωρής που βλέπει στον Μίλος έναν εξελιγμένο Παπαλουκά, καθώς και οι δυο είναι πλει μεικερ πασσέρ και όχι σκόρερ,είναι καλοί στην άμυνα και έχουν ύψος.Ο Μίλος έχει καλύτερο σουτ, ενώ ο Θοδωρής εμπειρία και μυαλό που λίγοι έχουν την 10ετία αυτή στην Ευρώπη.
Οπότε αν βελτιώσει το σουτ του και αποκτήσει εμπειρία απο μεγάλες διοργανώσεις ο Μίλος θα αφήσει εποχή στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ....α ρε Ζότς πανάθεμα σε πάντα μέσα πέφτεις!
....εντάξει εντάξει εκτός του Λάκοβιτς!

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Ενα βήμα μπροστά και πολλά πίσω...


Είναι γνωστό ότι το φίλαθλο πνεύμα στη χώρα που ζούμε δεν είναι και πολύ....ανεπτυγμένο, αυτό οφείλεται σε διάφορους παράγοντες....στους "παράγοντες", στις οικογένειες, στο κράτος, στους νόμους.... και στα σχολεία. Στα σχολεία που θα είχανε την ευκαιρία όχι μόνο να γεμίσουν τις εξέδρες του ελληνικού, αλλά γέμιζαν και εμάς με ελπίδες καθώς τα παιδιά που θα πήγαιναν τώρα στο γήπεδο για να δουν πως είναι να είναι ένα παιχνίδι και όχι για να πλακωθούν στο ξύλο, ίσως σε 10 χρόνια που θα είναι η ηλικία τους τέτοια που θα είναι ενεργοί οπαδοί να έχουν μια παιδεία πιο φίλαθλη.Πρώτο φάουλ. Λυπάμαι που άλλαξαν την απόφασή τους οι "ειδικοί" χρησιμοποιώντας ως άλλοθι την δικαιολογία των διαρκείας. Μας είπανε δηλαδή ότι αφού έχουν κάποιοι διαρκείας πρέπει να πάνε. Πλάκα με κάνεις;; Τελικός κυπέλλου και θα πάνε τα διαρκείας σε ουδέτερο γήπεδο;; Δεύτερο φάουλ!
Τρίτο φάουλ, 600 και 600... αφού τα εισιτήρια θα πάνε σε κατόχους ακριβών διαρκείας γιατί τόσοι λίγοι;; Τέταρτο φάουλ...όλοι ξέρουμε ότι τα εισιτήρια θα πάνε στα καλόπαιδα πραγματικά "ονομαστικά" (όπως λέει και η απόφαση)... δηλαδή...
-Πώς σε λένε;;
-Μπάμπη Σουγιά...
-εεε...ΟΚ μπές!

-Εσένα πώς σε λένε;
-Τάκη Πεταλούδα...
-....Πεταλούδα ε; ...καλά θα περάσουμε... έμπα και συ!

...κάπως έτσι είναι τα ονομαστικά εισιτήρια!

Δυστυχώς τα καλόπαιδα θα βριστούν, θα χαλάσουν τον ρυθμό του μάτς, οι παίκτες(στολίδια) θα ξενερώσουν και θα πάει άλλος ένας τελικός χαμένος για τον κόσμο που πραγματικά θέλει να απολαύσει θέαμα,ένταση,αγωνία και μπάσκετ σε ανώτατο επίπεδο και από τις δυο ομάδες.
Το θέαμα μπορεί να το απολαύσουμε και τώρα, όχι στον βαθμό που μπορούν οι παίκτες όμως, καθώς είναι και θέμα ρυθμού του ματς και όπως είπα το ρυθμό θα τον δίνουν οι οπαδοί, όχι με τύμπανα και τραγούδια...εννοώ πότε θα γίνεται μάτς και πότε όχι...
...άρα θέαμα εν μέρη...ένταση πολύ από τις εξέδρες σίγουρα και κάποια λίγα μέσα στο ματς. Γιατί δεν είναι και εύκολο να βάλεις 3ποντο, να κάνεις μια τάπα στα ίσια ή να κάνεις ένα κάρφωμα κόντρα σε 3 αντιπάλους και να πανηγυρίσεις όπως θέλεις πραγματικά....γιατί κάποιοι που σου βρίζουν μανάδες και οικογένειες από την κερκίδα θα προσβληθούν...
....το μόνο που θα έχει σίγουρα θα είναι αγωνία. Αγωνία για το τι ματς θα δούμε και μετά για το νικητή.

Οπότε αδέρφια αν από τα 2-3 πράγματα που έχει ένα μάτς ΠΑΟ-ΟΣΦΠ και ειδικά όταν είναι τελικός μπορούμε να απολαύσουμε τα μισά απο αυτά τότε σίγουρα χάνουμε...χάνουμε εμείς που υποστηρίζουμε μια απο τις δυο ομάδες, χάνουνε οι φίλοι του αθλήματος σε Ελλάδα και Ευρώπη (όλοι θα το δουν αυτό το μάτς)....όλοι χάνουμε! Μισογεμάτο γήπεδο από κοπρόσκυλα που θα βρίζουν και θα καταστρέφουν το ματς για όλους μας!
Και αυτό είναι το πέμπτο φάουλ...και αποβολή δυστυχώς για τους μόνους που δεν φταίνε...
...καλά να περάσουνε οι παίκτες και εμείς μαζί τους!!

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Ηπειρώτικα κλαριναααααα.........


δεν είναι ένα το ψέμα-δύο η αδιαφορία-τρία τα νεύρα-τέσσερα ειρωνεία........
είναι 1 ο Πάτρικ-2-ο Κούσας-3 ο Σνάουτσερ-4 ο Ντιμπαλάς......
ένα κλαρίνο άνευ προηγουμένου στο Ζωσιμάδες sports arena από τα δεύτερα του ΠΑΣ Γιάννενα απέναντι στις...πριμαντόνες της Κλεάνθους...μία ομάδα που πρώτη φορά αυτή η εντεκάδα έπαιξε μαζί εκείνη την μέρα,μερικοί παίκτες όπως ο Ρόβας δεν ήξεραν τα ονόματα των συμπαικτών τους κατάφεραν να συντρίψουν τον ΠΑΟΚ των 8 γκολ και να τον φιλοδορίσουν με 4 τέρματα...ένα μπράβο στον αλενατόρε (νομίζω) και στα παιδιά των Ιωαννίνων για την εμφάνιση και το αποτέλεσμα...
Υ.Γ.Χρυσοχοίδη πάρε το ΜΠΟΥΛΟ ρε,εσύ και μερικοί λακαμάδες ακόμη....
Υ.Γ.είμαστε αλάνια και έχουμε τον ΠΑΟΚ για θρησκεία και δεν μας τρομάζει η πουτ@ν@ η αστυνομία...

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Ο άνθρωπος του προέδρου


Έπαιξε μπάλα σε μια εποχή που υποτίθεται το ποδόσφαιρο ήταν πιο ρομαντικό απ' ό,τι είναι τώρα. Σε μια εποχή που η αγάπη για το ποδόσφαιρο, κυρίως, και για τη φανέλα, δευτερευόντως, υπερτερούσε απέναντι σε καθετί άλλο. Ειδικά αν αυτό το άλλο ήταν το χρήμα, πολύ απλά γιατί χρήμα πολύ δεν υπήρχε σ' αυτό το χώρο. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος, όμως, όχι μόνο δε θυμίζει σε τίποτα αυτήν την εποχή που τόσα ακούμε από τους παλιότερους, αλλά αντιθέτως είναι από τις περιπτώσεις που εύχεσαι να κάνει αυτά που κάνει, έχοντας προσωπικό συμφέρον, είτε αυτό είναι οικονομικό είτε οτιδήποτε άλλο. Γιατί αν σκεφτείς ότι μπορεί να πράττει με βάση την αγάπη του για την ομάδα, τότε υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα για το πώς μεταφράζεται τελικά η αγάπη του καθενός για την ομάδα του. Φυσικά μιλάω για τον Σάββα Θεοδωρίδη του Ολυμπιακού.
Σε συνέντευξη που έδωσε στο Εθνοσπόρ που κυκλοφόρησε σήμερα ο κ.Θεοδωρίδης υποστήριξε, μεταξύ άλλων, τα εξής(μιλώντας για τον πρόεδρο της ΠΑΕ, Σωκράτη Κόκκαλη):

«Oποιος τον αμφισβητεί, θα με βρει απέναντί του. Tον πρόεδρο θα πρέπει να παρακαλούν όλοι οι Oλυμπιακοί να τον έχει ο Θεός καλά και ας κάνει κάποια λάθη. Aυτό που θέλω εγώ είναι να γίνει ο παλιός Kόκκαλης, αυτός που τους φώναζε "λαγούς" και "κότες" και έτρεμαν, αλλά και να μην πιστεύει ποτέ στο φερ πλέι. Γιατί ο Oλυμπιακός τηρεί ό,τι πει, ενώ οι άλλοι δεν το τηρούν και προσπαθούν υπογείως να επωφεληθούν... Eγώ, ως οπαδός του Oλυμπιακού, είμαι υπόχρεος στον Σωκράτη Kόκκαλη. Tο μόνο που χρειάζεται είναι να διώξει από δίπλα του τους κακούς συμβουλάτορες, αυτούς που δεν έχουν καμιά σχέση με το ποδόσφαιρο και να αναλάβει μόνος του πρωτοβουλίες».


Επίσημο στέλεχος του Ολυμπιακού, νοσταλγεί τις εποχές Ριζούπολης στο 3-0 με τον Παναθηναϊκό! ! ! Προσωπικά, αυτές οι δηλώσεις μου προκαλούν αηδία ως φίλαθλο της ομάδας. Ειδικά το σημείο που λέει "και να μην πιστεύει ποτέ στο φερ πλέι", το διάβασα 10-15 φορές για να σιγουρευτώ πως έχω διαβάσει σωστά. Πολύ ωραίο παράδειγμα για ένα νέο παιδί που θέλει ν' ασχοληθεί με το χώρο και διαβάζει τη συνέντευξη. Του λες με λίγα λόγια πως ό,τι σου λένε οι άλλοι για ευ αγωνίζεσθαι και σεβασμό στον αντίπαλο δεν είναι τίποτα άλλο παρά μαλακίες(σχωρνάτε με). Του λες ότι για να κάνει πρωταθλητισμό στη χώρα του, πρέπει υποχρεωτικά να πατήσει επί πτωμάτων. Του λες ότι για να κερδίσεις τη συμπάθεια των οπαδών της ομάδας σου, πρέπει να κάνεις συνεχώς, όχι απλά επίθεση στο ήθος του αντιπάλου που μαθαίναμε στο σχολείο, αλλά χυδαίες προκλήσεις που εντείνουν το φανατισμό.
Μετά κύριε Θεοδωρίδη, μη διατυμπανίζετε πως είστε κατά των πράξεων βίας και μην καταδικάζετε τις πράξεις των οπαδών του Ολυμπιακού στην Καβαλά και οπουδήποτε αλλού. Γιατί θα είστε υποκριτής μέγιστου βαθμού. Κι αν αυτό περνάει σε κάποιους(τους ίδιους που πρωταγωνιστούν στα επεισόδια είτε άμεσα είτε έμμεσα), να είστε σίγουρος πως στους περισσότερους δεν περνάει. Μπορεί να μη φαίνεται, γιατί η πλειοψηφία δεν έχει την "τρέλα" των άλλων να στέλνει μηνύματα και να βγαίνει στον "αέρα" των αθλητικών σταθμών, αλλά πραγματικά είμαστε πλειοψηφία εμείς οι υπόλοιποι.
Και βεβαίως ένα μεγαλύτερο μπράβο στον κ.Κόκκαλη, όχι μόνο για τις τότε δηλώσεις του που θυμάται με συγκίνηση ο κυρ Σάββας, αλλά και για το γεγονός ότι δίνει επίσημο πόστο σε ανθρώπους σαν τον παλαίμαχο τερματοφύλακα του Ολυμπιακού. Το 'χω ξαναπεί και θα το ξαναπώ. Η γραφικότητα δεν πείραξε ποτέ κανέναν. Ίσα-ίσα δίνει μια ξεχωριστή γεύση στη βαρετή καθημερινότητα. Όταν, όμως, ένα σωματείο που θέλει να λέγεται σοβαρό, λειτουργεί κυρίως με βάση αυτήν, τότε θα προκαλεί δυσάρεστες καταστάσεις στους κύκλους της ίδιας της ομάδας και χλευασμό από τον αντίπαλο...
Αυτά...