Ο Τύπος και ο ΕΥΡΩΘΡΥΛΟΣ

Ξεκινάμε με αυτό. Γίναμε πρωτοσέλιδο! Τι δε μας πιστεύετε; Τι δυσκολόπιστοι που είστε... Άπιστοι Θωμάδες... Για δείτε την εφημερίδα κάτω αριστερά στο κόκκινο πλαίσιο:

Πατήστε πάνω στην εφημερίδα να μεγαλώσει να δείτε καλύτερα μην ντρέπεστε.
Χα! Είδατε τώρα; ΩΡΑ μας ήταν... Βέβαια εντάξει η εφημερίδα μπερδεύτηκε και μας έβαλε με τους Λουζιτανούς. Να πούμε στην "ΩΡΑ των σπορ" ότι είμαστε με τους άλλους κόκκινους. Αυτούς με τις ρίγες. Τους λευκούς χθες έστω. Συγχωρούμε γιατί ήταν πρώτη φορά(και μάλλον τελευταία αλλά δεν έχει σημασία). Όπως λένε και οι φίλοι μου οι stars διαφήμιση να 'ναι κι ας είναι κι αρνητική.

Αρκετά όμως με μένα. Κάναμε post για το συμπαθή κατά τ' άλλα αιώνιο, δε θα κάναμε για τον ΕΥΡΩΘΡΥΛΟ; Μια ελληνική βδομάδα ιδανική για Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό που έκαναν την Ευρώπη να παραμιλάει... Και τους Έλληνες να κάνουν κωλοτούμπες:
"Ο Φίλαθλος" 10/11/2008(το κόκκινο πλαίσιο παρακαλώ):


Και "Ο Φίλαθλος" χθες 27 και σήμερα 28/11/2008:

Βρε βρε βρε πώς αλλάζουν τα πράγματα...


5 γκολ λοιπόν... Όπως φαντάζομαι θα διαβάσατε σήμερα τα ωραία: "5 σφαίρες στα φτερά των αετών", "οι αετοί δεν πέταξαν γιατί καρφώθηκαν στη γη με πέντε καρφιά", "οι αετοί και οι πέντε αετονύχηδες", "εμπρος αετέ, δικέφαλε", "ο αετός πεθαίνει στον αέρα" και άλλα τέτοια γραφικά κι αγαπημένα...
Θα εστιάσουμε για ακόμη μια φορά στο Φάληρο και πως πανηγύρισαν τη μεγάλη(σε έκταση) αυτή νίκη οι του Ολυμπιακού:

"Ποιος είναι αετός τώρα εεε;; Ποιος πετάει;; Who's your daddy??"(παρεκτράπηκε τον κόβω κάπου εδώ)


Πατσατζόγλου: "Ποιο απ' όλα πανηγυρίζουμε τώρα;"
Άντζας: "Νομίζω το δικό σου..."
Πατσατζόγλου: "Αλήθεια ρε συ Βούλη, θα βάλω γκολ;"


"Κάτσε να σουτάρω μπορεί να 'χει δίκιο ο Παρασκευάς..."



"Ρε συ Ντομί τι όνειρο είδε ο Άντζας; Κράτα με γιατί θα πάω να τον φιλήσω και θα εκτεθώ"



"Ωχ έπεσε αστέρι! Κλείνω τα μάτια μου κι εύχομαι αυτό το σουτ να καταλήξει στα δίχτυα..."


Ο Ντιόγκο έχει όλα τα φόντα να γίνει μεγάλος παίχτης αλλά ακόμα είναι παιδί και δεν το κρύβει:

"¨Ωραία έβαλα κανά-δυο γκολάκια. Τώρα πρέπει να βρω ένα κορόιδο να μου κοπανήσει τα μάγουλα να πεταχτεί όλο το νερό στα μούτρα του. Μα πού είναι ο Τάσος;;;"


Diogo: "Α ρε Αβραάμ σου το 'πα ότι ο Πάντος θα την πατήσει μη βάλεις στοίχημα. Πέσε τώρα τα 20 ευρώ..."

Κάποιος στο Φάληρο είχε φάει από χθες κόλλημα(δες χθεσινό post φωτό με Βλβέρδε να δείχνει κάτι στην προπόνηση) και έψαχνε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο:

"Ο Τοροσίδης που είναι;;;"



Αυτά τα ολίγα.. Κουράστηκα και θέλω 2-3 μέρες ρεπό. Να 'ναι καλά οι ΕΥΡΩΑΙΩΝΙΟΙ που μας έδωσαν ευχάριστο υλικό ν' ασχοληθούμε. Και εις ανώτερα


edit: Τώρα μόλις είδα το παρακάτω στο gossip του sport.gr:
Ο Παρασκευάς Αντζας πείραζε διαρκώς τον Πατσατζόγλου για το αριστερό σουτ που έστειλε στα... περιστέρια στο παιχνίδι με τη Μπενφίκα. Λίγα λεπτά αργότερα, ο "Πάτσα" πήρε την... εκδίκηση του με το υπέροχο γκολ που πέτυχε με το αριστερό του πόδι. "Είδες το καλό το αριστερό;", έλεγε με γέλια μετά στον Παρασκευά

Μα να επιβεβαιώνομαστε συνεχώς; Τι γίνεται...

Διπλό στο Μιλάνο, εγκεφαλικό στον Πειραιά...

Έλα μωρη Πανάθα!!! Έλα μωρη ΕΥΡΩ-Πανάθα!!! Το κάνες πάλι το θαύμα σου. Ο μάστορας των ευρωπαϊκών διπλών στην Ελλάδα έκανε χθες ένα από τα μεγαλύτερα όλων. Η ομάδα που με έκανε να μεγαλώσω με παιδικά τραύματα τέλη δεκαετίας του '90 και αρχές της νέας χιλιετίας, κάνοντας συνεχώς καλές ευρωπαϊκές πορείες. "Γιατί αυτοί κι όχι η ομάδα μου", αναρωτιόμουν αλλά η απάντηση που έπαιρνα ήταν: "μην ασχολείσαι, αφού στην Ελλάδα είμαστε κυρίαρχοι"...
Και το χθεσινό μού ξύπνησε τέτοιες αναμνήσεις. Βέβαια, μεγαλώνοντας έμαθα να μη φθονώ αυτά που κάνει ο αιώνιος αλλά να τα επιδοκιμάζω και γιατί όχι να παρακαλάω να τον μιμηθεί και ο Ολυμπιακός. Αφού έχουμε το παράδειγμα στη χώρα μας, μόνο να κερδίσουμε μπορούμε απ' αυτό. Έτσι σκέφτομαι τώρα.
Αλλά μη νομίζετε και μέσα στον Ολυμπιακό το βλέπουν πλέον διαφορετικά. Χαίρονται για τη μεγάλη νίκη του ΠΑΟ και δεν το κρύβουν. Δε με πιστεύετε; Για δείτε:



"Ναι, καλά... Έλα πείτε τώρα αλήθεια πόσο ήρθε ο Παναθηναϊκός... Σε λίγο θα μου πείτε ότι σκόραρε ο Σαριέγκι και μάλιστα στο σωστό τέρμα..."


"Αλήθεια είναι;;;!!! Μη μιλάς, μα μαααάσα πρώτα... 11880"


Όπως καταλαβαίνετε ο Ερνέστο μετά στην πρόπονηση ήταν λίγο διαφορετικός:

"Ποιος έβαλε το αυτογκόλ στην Κύπρο με την Ανόρθωση; Τοροσίδης; Βασίλη, άσε το ατομικό. Όχι μόνο παίζεις, αλλά θα παίξεις εκεί μπροστά. Έχω έμπνευση..."


Αλλά και ο πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός ήταν κάπως διαφορετικός:

"Όταν είπα το καλοκαίρι στον Χρυσικόπουλο να πάρει Ten Cate, δεν εννοούσα τεντόπανα... Και όταν είπα να πάρει Βάσκο, αυτός πήρε τον Βαλβέρδε αντί να μου φέρει τον Σαριέγκι. Μήπως ήρθε η ώρα να κάνω καμιά απολυσούλα; Μου 'φτιάξα το κέφι μ' αυτό το τελευταίο..."


ΥΓ.: Όποιος βλέποντας τις άνωθεν φωτογραφίες, παρατηρήσει κάτι για τη φόρμα του Βαλβέρδε ή τη γραβάτα του Σωκράτη, εγώ τα παρατάω όλα και πάω να μονάσω στο Βατοπαίδι...

Τι παίζουμε;

Ντέρμπυ αιωνίων χθες στο μπάσκετ και αυτά που είδαμε στο ΟΑΚΑ πικραίνουν πρώτα απ΄όλα όλους τους φίλους του μπάκετ για τα αντικείμενα που έπεσαν και δευτερευόντως όλους εμάς τους Ολυμπιακούς για το χάλι που παρουσίασε η ομάδα μας. Όπως καταλαβαίνετε, δε θ' ασχοληθούμε και πολύ με το αγωνιστικό(δε με συμφέρει και πολύ και αν γράψω αυτά που θέλω για την ομάδα μου θα γίνω πολύ κακός και δε το θέλω). Θα προσπαθήσουμε να δούμε το παιχνίδι μέσα από μια άλλη σκοπιά λίγο πιο εύθυμη για να φτιάξουμε πρώτα απ' όλα τη δική μου διάθεση. Θα μας βοηθήσουν κάποιες φωτογραφίες που τράβηξαν επαγγελματίες φωτογράφοι από το κλειστό των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων. Πραγματικά δεν έχω καταλάβει γιατί γράφω στο πρώτο πληθυντικό πρόσωπο εφόσον είμαι ένας αλλά δεν πειράζει... Οι παίκτες του Ολυμπιακού σα να μην ξέρανε ποιο παιχνίδι έπαιζαν χθες...


Παπαλουκάς(ελληνικής καταγωγής): "Λοιπόν, όποιος είναι χειρότερος απόψε θα κάνει το τραπέζι στους υπόλοιπους..."
Χαλπερίν(εβραϊκής καταγωγής): "Σωστός ο captain. 20 ποντάκια στο νερό θα βάλω σήμερα..."




Βύντρα: "Έχει να φάει απόψε βρισίδι ο Χατζηβρέττας... Να βγάλω και γω το άχτι μου! Ελπίζω να τον βάλει ο Ομπράντοβιτς..."




Μπουρούσης: "Αντώνη τι λες να είναι;"
Φώτσης: "Τελευταία φορά που στο λέω. Μπάλα είναι!"





Διαμαντίδης: "Τι έχουν γράψει πάνω στην μπάλα; Δε βλέπω... Κάτσε ρε Θοδωρή να δω... Φαίω εγώ μετά να στην κλέψω;"




Παπαλουκάς: "Και μετά βάζεις το αριστερό χέρι στον κόκκινο κύκλο και το δεξί πόδι...εεε..."
Batiste: "Teo, it's baksetball! That's the game we 're playing right now..."
Παπαλουκάς: "Σοβαρά;"




"Όχι ρε γαμώτο!!! Πόσα μήλα έχω τώρα;"




"Εεεεεεεεεεεεεεε"(δεν είχα καθόλου έμπνευση γι' αυτή τη φωτογραφία αλλά ήθελα να βάλω και μία του Ζοτς)




Batiste: "O Halperin γιατί πανηγυρίζει εκεί μόνος του;"
Τσαρτσαρής: "Γλίτωσε το κέρασμα...."

Old news

Δε μας αρέσει να ευλογούμε τα γένια μας. Ίσως γιατί δεν έχουμε γένια. Αλλά και να είχαμε πάλι δε θα τα ευλογούσαμε. Γιατί; Γιατί δε μας αρέσει. Αλλά. Ναι, υπάρχει ένα αλλά στην υπόθεση. Όταν βλέπεις δύο εφημερίδες να αυτοαποθεώνονται επειδή επιβεβαιώθηκε ένα ρεπορτάζ τους που είχαν κάνει 2-3 μέρες πριν, σε τρώει λίγο. Golanews και Sportday το κανάνε. Για το θέμα της επιστροφής του Ντούσαν Ντούσαν Ντούσαν στην ΑΕΚ. Και πανηγυρίζουν επειδή το είχαν σα θέμα και 2-3 μέρες πριν επιβεβαιωθεί. Την ίδια μέρα η Γάτα που όπως πάντα είναι στον κόσμο της (ξανα)αποκαλύπτει ένα υποτιθέμενο θεματάκι που έχουν Γκέκας και Ολυμπιακός. Το είχε ξανακάνει στις 30/10 και μας το υπενθυμίζει. Βέβαια αυτό το θέμα ούτε καν έχει επιβεβαιωθεί οπότε... τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;(άσχετο αλλά ήθελα να πω το πω γιατί ταιριάζει με την ονομασία της εφημερίδας)
Κύριε Δημάτε που κάνετε ένα άλφα κουμάντο στο Goalnews, κύριε Χελάκη που κάνετε κανονικότατο κουμάντο στην Sportday, κύριε αφεντικό της Γάτας, το αληθινό ρεπορτάζ βρίσκεται σε τούτο εδώ το blog. Αφήνω τους προλόγους, την επίθεση στο ήθος του αντιπάλου και πάω στο κυρίως θέμα.
Χθες η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου έδινε ένα φιλικό παιχνίδι με την αντίστοιχη της Ιταλίας. Σήμερα στο σύνολο του ελληνικού αθλητικού τύπου είχε την εξής φωτογραφία από το γήπεδο "Καραϊσκάκης":

Ένα πολύ έξυπνο πανό που αναρτήθηκε χθες το βράδυ από έναν ακόμη πιο έξυπνο Θεσσαλονικιό(τι άλλο;) Έλληνα φίλαθλο. Ένα πανό που όμως πρώτοι(ή τέλος πάντων σχεδόν πρώτοι) εμείς είχαμε αποκλύψει πριν ακόμη κρεμαστεί σε κάποιο γήπεδο. Δείτε εδώ το post του Ιουλίου(ναι, καλά διαβάσετε Ιουλίου) και διαβάστε το πρώτο υστερόγραφο.
4 ολόκληρους μήνες μετά το είδατε στις εφημερίδες. Άλλη μια δικαίωση για τούτο το blog που ξέρει να κάνει ρεπορτάζ. Και θ' ακολουθήσουν κι άλλες...

Έγινε μόδα η... παντόφλα

Αφού το έκανε αυτός:


γιατί να μην το κάνει κι αυτός;


Μια νέα μόδα έχει εμφανιστεί στις συνεντεύξεις τύπου στο ποδόσφαιρο. Κι όταν αυτή η μόδα προέρχεται από το Μιλάνο ποιοι είμαστε εμείς να μην ακολουθήσουμε; Όχι ποιο είμαστε εμείς να κρίνουμε; Πείτε μου ντε... Περιμένω... Έτσι μπράβο...
Είσαι ποδοσφαιριστής ή προπονητής. Όχι εσύ που διαβάζεις τώρα αυτές τις γραμμές. Μιλάω υποθετικά. Πες ότι είσαι ειδικά ποδοσφαιριστής γιατί πρέπι να δικαιολογήσουμε τον παίκτη του Άρεως, Βίτολο-Βιτόλο. Ο Μουρίνιο ξέρει καλά να υπερασπίζεται τις αποφάσεις του. Είσαι αναγκασμένος να φοράς κάθε μέρα στην προπόνηση και τα Σαββατοκύριακα στους αγώνες κάτι παπούτσα με κάτι τάπες θες να τις πεις, καρφιά θες να τα πεις, από κάτω. Ε δεν είναι ότι καλύτερο για τα πόδια σου. Περιμένεις πως και πως να τελειώσει το βασανιστήριο για να βάλεις κάτι πιο άνετο. Κάτι που θα σε κάνει να νιώσεις άνετα. Σκεφτείτε λίγο. Ξέρω ζητάω κάτι δύσκολο τώρα, αλλά επιμένω, σκεφτείτε λίγο. Ποιο είναι ή έστω ήταν το αντρικό πρότυπο; Γυρίζει ο άντρας από τη δουλειά κουρασμένος, ταλαιπωρημένος, απλώνει την αρίδα του στην πολυθρόνα και ποιο είναι το πρώτο πράγμα που φωνάζει στη σύζυγό του μετά την ερώτηση κόλαφος της τελευταίας "Γύρισες αγάπη μου"; Ε ποιο είναι;

• "Γυναίκααααα γύρισα!!! Φιλάκι;"
• "Γυναίκαααααα γύρισα!!! Πάρε τα λουλούδια που σου έφερα και βάλ' τα σ' ένα βάζο. Όχι αυτό που μας έφερε η μάνα σου στην επέτειο μας... το έσπασα...εεεε.... κατα λάθος αγάπη μου..."
• "Γυναίκαααααα γύρισα; Τι θέλει ο κουμπάρος γυμνός στον καναπέ μας;"

Όχι, βέβαια! Τίποτα απ' όλα αυτά! Αυτό που φωνάζει είναι το εξής:
"Γυναίκααααα γύρισα! Τις παντούφλες μου γρήγορα!!!"
Εντάξει οι εποχές έχουν αλλάξει λίγο και η αντίδραση της συζύγου είναι ναι μεν να φέρει τις παντόφλες, αλλά στο κεφάλι του άντρα της... Δε βαριέσαι, σημασία έχει ότι ακόμη τις φέρνει.

Σα να ξεφύγαμε λίγο("Όχι ρε μπούφο τι είναι αυτά που λες; Έλα τώρα σιγά..."). Όσοι έχετε μείνει ακόμη στην ανάγνωση, εσύ ο ένας έστω, θα καταλάβετε(εντάξει ένας είσαι, αλλά σου μιλάω στον πληθυντικό να σε καλοπιάσω, μη μου φύγεις κι εσύ...) γιατί τα έλεγα όλα αυτά. Όχι, δεν κουράστηκες χωρίς λόγο. Θα σου πω ντε... Ε! Ε! Ε! Ε! μη βρίζεις... μη βρίζεις! ΜΗ ΒΡΙΖΕΙΣ!!!
Ε τώρα γιατί βρίζεις; Τι θα πει σου 'χω σπάσει τα νεύρα που δε λέω αυτό που είναι να πω να τελειώνουμε; Έλα λίγο στη θέση μου. Κερδίζω λίγο χρόνο για να θυμηθώ και γω αυτό που ήθελα να πω. Ε ναι, το παραδέχομαι με τις μαλα...γανιές μου το ξέχασα κι εγώ.
Έλα άντε θα σου πω. Τι έφυγες κι εσύ; Δεν πειράζει εγώ θα το πω για την πάρτη μου μόνο. Όλο αυτό με τους συζύγους τα ανέφερα, θέλωντας να καταδείξω τη σημασία που έχουμε προσδώσει στις παντόφλες για τη χαλάρωση και την ξεκούραση του κουρασμένου και ταλαιπωρημένου αντρός και κατ' επέκτασιν να δικαιολογήσω τον Βίτολο-Βιτόλο που εμφανίστηκε μπροστά στις κάμερες όπως τον βλέπετε στη φωτογραφία. Ναι, αυτό. Δεν έχει άλλο.

ΥΓ.1: Η φωτογραφία του μέσου της ομάδας του Άρεως(τρεις γενικές πτώσεις συνεχόμενα, έχω περάσει σε άλλο επίπεδο) αποτελεί ρεπορτάζ του άγνωστης οπαδικής ταυτότητας 27χρονου Μακεδόνα "άσσου", πρώην ΠΑΟΚτσή και νυν Αντιολυμπιακού με τον κωδικό-όνομα Traganistos(μην ξεχνιόμαστε)

ΥΓ.2: Θα μπορούσα να κάνω χίλια λογοπαίγνια με τις παντόφλες που φοράει ο ποδοσφαιριστής αλλά αποφάσισα να μην κάνω, σεβόμενος ότι ο Άρης είναι η μόνη ελληνική ομάδα που έχει κερδίσει φέτος την ομάδα μου, τον Ολυμπιακό. Άντε και η Ανόρθωση που νομίζω έχει περισσότερους Έλληνες παίκτες από τον Άρη. Και βέβαια γιατί σέβομαι εσάς που βαριέστε να διαβάσετε κι άλλο. Αλήθεια είχα πολλά. Λογοπαίγνια. Πολλά. Αλλά δεν τα γράφω. Αλήθεια...

ΥΓ.3: Υπόσχομαι να προσπαθήσω να μη σας ξανακουράσω τόσο. Πέρασα μια εύκολη μέρα και είχα όρεξη σήμερα. Ζητώ τη συγχώρεση και την κατανόηση σας.

ΥΓ.4: Αν υπάρχει έστω κι ένας που κατάφερε να φτάσει μέχρι αυτό το υστερόγραφο κι έχοντας βάλει το χέρι στην καρδιά, παραδεχτεί ότι δεν έκανε ούτε μία κακή(κακιά είναι το σωστό αλλά είπα να το γράψω λάθος μια φορά) σκέψη για μένα, να επικοινώνησει μαζί μου. Έχει κερδίσει ήδη μια θέση στην καρδιά μου κι άλλη μία κάπου αλλού. Δεν ακούστηκε καλό το τελευταίο όταν το ξαναδιάβασα. Μπορεί να πάει σε διάφορα το μυαλό σας. Το παίρνω πίσω. Ωχχχ... ούτε αυτό ακούστηκε καλό, για μένα αυτή τη φορά. Σταματάω εδώ γιατί αν συνεχίσω μπορώ να γράφω μέχρι να έρθει η 24/12/2012 που αναγκαστικά θα διακόψω γιατί τότε λένε ότι θα γίνει η συντέλεια. Το 'χετε ακούσει έτσι; Καλάαααα... σταματάω κάπου εδώ. Τέλος. The End. Le fin. Πάω να φορέσω τις παντόφλες μου.

Μια φορά κι έναν καιρό...

...πήγε η γάτα στο χωρό και δε χόρευε καλά και της κόψαν την ουρά. Μια άλλη φορά, τον ίδιο καιρό πάνω κάτω, στη μακρινή Σούπα Λιγκ ήταν ένας έφηβος που τα τελευταία χρόνια κυριαρχούσε στην περιοχή. Μόνο μια χρονιά αμφισβητήθηκε την τελευταία δωδεκαετία. Την χρονιά εκείνη που άνθισε το τριφύλλι, με Δούρειους τρόπους, όπως υποστηρίζει ο ίδιο ο έφηβος. Βέβαια όλα αυτά τα χρόνια κι αυτός έκανε τα πάντα για να παραμείνει κυρίαρχος. Την περασμένη χρονιά, ο αετός με τα δυο κεφάλια έφτασε πολύ κοντά στο να τον ανατρέψει, αλλά ο έφηβος μας, εκμεταλλεύτηκε ένα λάθος του θεού των Καλαμαριών και διατήρησε την κυριαρχία του, στους... πάπυρους, βέβαια. Μάλιστα ο ίδιος, θέλωντας να αυτοαποθεωθεί έχει βάλει ένα στεφάνι από δάφνη(αυτή που βάζουμε στις φακές) στο κεφάλι του και κυκλοφορεί παντού έτσι. Και σα να μην έφτανε αυτό, συστήνεται στους άλλους ως "Θρύλος".

Φέτος, ένας άλλος αετός θέλει να τα βάλει μαζί του. Έχει και αυτός δύο κεφάλια αλλά σε αντίθεση με τον άλλον που ανέφερα στην προηγούμενη παράγραφο, αυτός έχει κλειστά τα φτερά του. Το κάνει γιατί θέλει να προστατευτεί. Πιστεύει ότι όλοι θέλουν να του κάνουν κακό...
Που λέτε, ο έφηβος και ο δικέφαλος αετός με τα κλειστά φτερά, αναμετρώνται σε μια μάχη που προς το παρόν θα δώσει στον έναν ή τον άλλον μια προσωρινή πρωτιά. Προσωρινή βέβαια, γιατί αυτή δεν είναι παρά μόνο μία, σημαντική είναι αλήθεια, μάχη. Ο πόλεμος θα κριθεί την άνοιξη. Η μάχη διεξάγεται στο κάστρο του έφηβου, ενώ αργότερα κάπου στα τέλη του χειμώνα, η ίδια μάχη θα επαναληφθεί και στο άντρο του αετού, που είναι βέβαια αρκετά χιλιόμετρα πιο ψηλά από το κάστρο του εφήβου. Αετός είναι αυτός βλέπετε...

Ο έφηβος με το δάφνινο στεφάνι έχει αναθέσει σε έναν Ισπανό Δον να τον καθοδηγήσει στο φετινό πόλεμο. Ο Δον Valverde προσπαθεί να βρει την καλύτερη στρατηγική που θα του δώσει σαφές προβάδισμα έναντι του αετού. Μετά από αρκετό καιρό, μπορεί να υπολογίζει ξανά στις υπηρεσίες του καλύτερου αναχαιτιστικού όπλου του. Το Antza 2(μια βελτιώμενη έκδοση του Antza 1 που είχε και πριν λίγα χρόνια στην κατοχή του ο "Θρύλος") είναι και πάλι ετοιμοπόλεμο, μετά από 2-3 βδομάδες που είχε αποσυρθεί για να επισκευαστεί. Θα προσαπαθήσει να κάνει διπλή επίθεση με 2D(Darko-Diogo) και ότι βγει.

Στην άλλη πλευρά, ο δικέφαλος αετός καθοδηγείται από τον Τοs. Είναι ένας Πορτογάλος που η Καθολική Εκκλησία τον ανακύρηξε άγιο γιατί κατάφερε να επιβιώσει πέρσι σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για τον αετό. Έτσι πλέον λέγεται San Tos. Ο San Tos είναι στην ευχάριστη θέση να έχει στη διάθεσή του ένα πολύ ισχυρό φονικό όπλο Βοσνιακής πρόλευσης, το Musli. Μιλάμε για top gun. Με αυτό θα προσπαθήσει να χτυπήσει την καρδιά του έφηβου κι ελπίζει να τα καταφέρει.

Οι Αρχές της Σούπα Λιγκ(κάποιοι λένε ότι ελέγχονται από τον έφηβο μετά από τα τόσα χρόνια κυριαρχίας του...) όρισαν γι αυτή τη μάχη τον κριτή KED(Kakko Eisai Diaititara). O KED με μόνη βοήθεια δύο κάρτες, ένα μπλογκάκι και μία σφυρίχτρα, θα προσπαθήσει να επιβάλλει την τάξη, πράγμα δύσκολο. Α, θα είναι μαζί του και δύο άνθρωποι που κρατούν από ένα σημαιάκι, αλλά δεν ξέρουν να το χρησιμοποιούν σωστά και το 'χουν μόνο για να παίζουν. Απαραίτητη σημείωση: Πληρώνονται γι' αυτό...

Οι δύο διεκδικητές του τενεκεδένιου στέμματος παρατάσσονται ώστε να ξεκινήσει η αναμέτρηση. Ο έφηβος πάει κοντά στον κριτή και κοιτάζει ανύπομονα το ρολόι του. Ο αετός το αντιλαμβάνεται και απευθύνεται στο "Θρύλο": "Δε με λες καρντάσι, τι κάνεις εκεί; Γιατί κοιτάς το ρολόι; Μήπως έχει κανένα ραντεβουδάκι... με την ήττα;" για ν' απαντήσει με υπεροψία και αλαζονία ο αντίπαλός του, ως άλλος Γκουσγκούνης: "Απλά δε βλέπω την ώρα να σε γαμ..."
Η συνέχεια βρίσκεται στη φαντασία του καθένα...


Υ.Γ.: Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις που αναφέρθησαν δεν είναι και τόσο συμπτωματική όπως βλέπετε και με τα σήματα πάνω-πάνω. Μια διαφορετική προσέγγιση που ελπίζω να την πάρετε όπως της αρμόζει, στην πλάκα δηλαδή...

Εγώ δεν ήπια...

Για δείτε αυτό:


Δεν ξέρω αν έγιναν όντως έτσι όπως τα λέει μέσα τα πράγματα, πάντως εσείς που πίνετε και μετά οδηγείτε σκεφτείτε λίγο. Όλοι μας όταν έχουμε πιει, κάνουμε ή λέμε μαλακίες που μετά μετανιώνουμε. Η μεγαλύτερη όλων είναι να πιάσουμε τιμόνι στα χέρια μας. Αν δε σας νοιάζουν οι άλλοι, σκεφτείτε τον εαυτό σας. Αν δε σας νοιάζει ο εαυτός σας, σκεφτείτε τους άλλους. Αν δε σας νοιάζουν ούτε οι άλλοι ούτε ο εαυτός σας, ψάξτε το λίγο, δεν είστε καλά...

Μού 'πες, σού (')πα 0-0

Το ντέρμπι τελείωσε(ευτυχώς) και η επόμενη μέρα βρίσκει τους δύο αιώνιους συνάμα λίγο χαρούμενους(που δεν έχασαν) και λίγο προβληματισμένους(που δε νίκησαν) και όλους εμάς που παρακολουθήσαμε το παιχνίδι να νυστάζουμε ακόμα. Ένα παιχνίδι που είχε όσο ρυθμό έχουν τα τραγούδια της Μπεζαντάκου, τόσες φάσεις όσο το σπίτι μου(τριφασικό είναι), τόσα σφύριγματα όσα θα έκανε ένας τροχόνομος που θα προσπαθούσε να ρυθμίσει την κυκλοφορία σε μια πόλη που όλοι οι οδηγοί θα ήταν γυναίκες και τόσο καθαρό χρόνο παιχνιδιού όσο χρόνο έχει ο Μαυρογιαννίδης τα βράδια για να κοιμηθεί.
Και ο Έλληνας φίλαθλος γκρινιάζει και μονολογεί "δε θα δούμε ποτέ το θέαμα που βλέπουν οι Άγγλοι ή οι Ισπανοι φίλαθλοι στα γήπεδά τους"... Γιατί γκρινιάζεις Έλληνα φίλαθλε; Γιατί τα βάζεις με τους δύο ξένους προπονητές που και καλά δε ρίσκαραν; Γιατί τα βάζεις με τους παίκτες που δεν είχαν εμπνεύσεις; Άκουσες τη μετάδοση από τη ΝΕΤ; Είδες μετά Αθλητική Κυριακή; Είδες τη φωτιά των πανό λαφύρων που ήταν η αιτία να διακοπεί το παιχνίδι για 5 λεπτά και τον Αντώνη Κατσαρό να επαναλαμβάνει συνέχεια "μετά τη διακοπή, μην περιμένετε το παιχνίδι να έχει τον ίδιο ρυθμό που είχε και πριν"; Ποιον ρυθμό ακριβώς εννοούσε ο δημοσιογράφος ούτε που κατάλαβα. Άκουσες τις δηλώσεις του Σάββα Θεοδωρίδη που όπου έβλεπε κάμερα "προστάτευε" την ομάδα του; Άκουσες τους υπεύθυνους του Παναθηναϊκού που τα έβαζαν με τη διαιτησία; Τα είδες και τ' άκουσες όλα αυτά; Και τι συμπέρασμα έβγαλες, Έλληνα φιλάθλε; Γιατί να μας αξίζει να δούμε καλύτερο ποδόσφαιρο απ' αυτό που είδαμε χθες; Γιατί να απαιτούμε υψηλό επίπεδο μέσα στον αγωνιστικό χώρο, όταν έξω από αυτόν, εμείς κάνουμε ότι μπορούμε για να οπαδίσουμε, να λαϊκίσουμε και να γίνουμε αρεστοί στους "δικούς μας", αδιαφορώντας αν αυτά που λέμε ή κάνουμε έχουν μια στοιχειώδη, έστω, λογική;
Θα επικεντρωθώ λιγάκι σε ένα "δικό μου", το Σάββα Θεοδωρίδη. Δεν έζησα την εποχή που έπαιζε μπάλα, αλλά έχω ακούσει κάποιους μεγαλύτερους να λένε ότι ήταν ένας πολύ καλός τερματοφύλακας. Μάλιστα έπαιζε μια εποχή όπου όπως όλοι λένε, το ποδόσφαιρο ήταν πιο ρομαντικό. Δεν ήταν επαγγελματικό αλλά ερασιτεχνικό και οι ποδοσφαιριστές δεν έπαιζαν για τη λεφτά, αλλά μόνο για τη φανέλα, άντε και τη δόξα. Όσες φορές έχετε ακούσει τον κύριο Θεοδωρίδη να μιλάει, σας μεταφέρει τίποτα από εκείνο το ρομαντισμό; Εγώ εισπράττω έναν οπαδισμό, τελευταίας διαλογής μάλιστα. Προφανώς ο κυρ Σάββας πιστεύει ότι έτσι "προστατεύει" την ομάδα του και ικανοποιεί το αφεντικό του. Προφανώς θα συνεχίζει να το πιστεύει όσο το αφεντικό του, τον τοποθετεί σε υψηλόβαθμες θέσεις και του επιτρέπει να κάνει αυτά που κάνει. Κάποιοι άνθρωποι με αυτά που λένε γίνονται γραφικοί με την όσο καλύτερη έννοια μπορεί να έχει αυτή η λέξη(δες Αλέφαντο) και κάποιο άλλοι απλά κουραστικοί. Ίσως να μη φταίνε οι ίδιοι που γίνονται κουραστικοί, αλλά το θέμα να βρίσκεται με τα αφεντικά. Ίσως αν εσύ που είσαι το αφεντικό,δώσεις επίσημη θέση σε κάποιον γραφικό, να γίνει κουραστικός και επικίνδυνος για το ήθος που θα έπρεπε να έχεις εσύ, ως επικεφαλής της επιχείρησης σου και να αποπνέεις και προς τα έξω. Λέω, ίσως...

Control στους τραυματισμούς

Δεύτερο post την ίδια μέρα; Τι έγινε ρε παιδιά; Μπήκε δυναμικά ο Νοέμβρης ε; Μπήκε δυναμικά ο προτελευταίος μήνας του χρόνου ε; Μπήκε δυναμικά ο τελευταίος μήνας του φθινοπώρου ε; Ε, είπαμε μπήκε δυναμικά.
Και μάλιστα όχι μόνο δύο(2) post την ίδια μέρα αλλά τούτο έχει και δύο(2)(προσέξτε έγραψα δύο ε) αποκλειστικότητες. Δύο(2) back to back αποκλειστικές συνεντεύξεις από δύο(2) ανθρώπους που αγαπήσαμε όσο ήταν εδώ, αλλά τώρα που έφυγαν αρχίζουμε να ξεχνάμε...

Δεν αργάμε καθόλου. Αρχινάμε ευθύς αμέσως να σας πούμε για τον πρώτο. Είναι ένας άνθρωπος που με το που ήρθε άφησε υποσχέσεις και μπήκε κατ' ευθείαν στην καρδιά μας:

Ναι γι' αυτόν μιλάμε. Τέλος πάντων εδώ τον έφαγαν τα κυκλώματα και δεν κατάφερε να (απο)δείξει την (τεράστια)... αξία του(τι νομίζατε;) κι έτσι αποφάσισε να πάει σε ομάδα(δεύτερης κατηγορίας, ε και;) της Γερμανίας. Πέρσι λοιπόν τα ελληνικά ΜΜΕ μας πληροφορούσαν συνεχώς για την πορεία του στο πρωτάθλημα μέχρι που η γερμανική ομάδα στην οποία είχε πάει αρχικά ως δανεικός, αγόρασε τα δικαιώματα του από το Θρύλο. Εκεί σταματά η πληροφόρηση. Αφου δεν ανήκει πλέον στον Ολυμπιακό δε μας νοιάζει ε; Χα!
Σας πήροφορώ ότι πέρσι τελείωσε τη σεζόν με 16 γκολ κι άλλα τόσα διαφορετικά χορευτικά στους πανηγυρισμούς του, σε 25 ματς. Φέτος; Φέτος συνεχίζει από κει που έμεινε πέρσι. Σκοράρει κυρίες, δεσποινίδες και κύριοι, κατά ριπάς. Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές ο άσσος από το Εκουαδόρ έχει πετύχει 4 γκολ σε 5 αναμετρήσεις που έχει αγωνιστεί. Συγκεκριμένα(αμ τι παίζουμε, έχουμε τα πάντα εδώ) την 5η αγωνιστική στο παιχνίδι με την Κολωνία μπήκε ως αλλαγή στο 81' και χρειάστηκε μόλις 8(οκτώ) λεπτά για να ανοίξει λογαριασμό, για φέτος, με τα αντίπαλα δίχτυα. Δυστυχώς την 6η αγωνιστική αν και μπήκε αλλαγή στο 75' δεν κατάφερε να σκοράρει κόντρα στην Άουγκσμπουργκ, ομάδα που παίζει ο Σάντορ Τόργκελε(αναμείνατε κάτι στο μέλλον κι απ' αυτόν). Ενημερωτικά στο συγκεκριμένο ματς ούτε ο Σάντορ πέτυχε κάποι τέρμα. Έδομη αγωνιστική η Μάιντζ αντιμετώπισε τη Βέχεν και ο Φέλιξ ξεκίνησε βασικός. Μάλιστα στο 58' πέτυχε ένα από τα 5 συνολικά τέρματα της ομάδας του. Αυτά έχω. Τώρα θα πέτυχε μάλλον κια άλλα 2 γκολάκια σε άλλες αναμετρήσεις, αλλά καλύτερα να μας τα πει ο ίδιος(συγχωρέστε του τα greeklish αλλά καταλαβαίνετε...):
-Φέλιξ καλησπέρα! Τι κάνεις;
-Kalispera filo mou boufos kai se olous ellines kai idiaitera filous Olympiakos
-Να σαι καλά Φέλιξ μου! Μαθαίνω τα πας περίφημα στη Γερμανία
-Ya ya, nai pou lete ki eseis ekei. Edw exw erthei kai pernaw poly kala. Ksereis hot dogs, loukanika kai mpyra. Kai vevaia th douleia mou san emporos pou eimai...
-Έμπορος; Τι εμπορεύεσαι;
-Ma pastelia dear boufos. Afou tous rixnw synexeia pastelia edw.xaxaxa
-Χαχαχαχα(γέλια) ... (ευγενικά)... Ναι, για πες μας Φέλιξ λίγο για το παρελθόν σου.Τι έγινε και δεν έπιασες εδώ; Κάποιος πρώην συμπαίκτης στον Ολυμπιακό είχε πει ότι για να κάνεις κοντρόλ διέσχιζες όλο το μήκος του γηπέδου "Γ.Καραϊακάκης"...
-Nai nai to klima sta apodytiria itan poly kalo. Oloi eixan na poun kalo logo gia mena kai me agapousan.Ekei eixa alla provlimata. Sto spiti pou mou eixe vrei i PAE stin arxi itan ola teleia. Eixa oles tis aneseis kai imoun poly eyxaristimenos. Alla oso pernage o kairos synevaine kati to aneksigito. Tin prwti vdomada exasa to control tis tileorasis. Meta exasa to kontrol tou air-condition kai sto telos exasa kai to control pou eidopoiousa ton Koulis gia oti xreiastw, diladi ta control twn syskeywn pou anefera prin.
-Πραγματικά ανεξήγητο Φέλιξ... Ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή σου στον Ολυμπιακό;
-A ti mou thimizeis twra... Thymamai oso epaiza ston Olympiakos me eixe kalesei o proponitis tis ethnikis omadas tis xwras mou gia ena filiko me ti Brazil. S' ayto to match scorara...
-Α λες τότε που είχες πάρει στο ημίχρον το Σόλιντ για να του το πεις...
-Nai nai. Ti kanei twra to kyrios Solied? Dws mou ligo na tou milisw na tou pw oti scorarw ki edw pou xei agwnia to anthrwpos...
-Εεεε... καλά ρε Φέλιξ δε θυμάσαι ότι ενώ ήσουν ακόμη στον Ολυμπιακό, ο Σόλιντ έφυγε και ήρθε ο Λεμονής;
-A nai mwre to Lemonis pou eisigithike na fygw. Dws mou ayton na tou pw dyo fwnienta tou vlaka ellinas na mathei ki aytos oti scorarw edw...
-Εεεεε... ξέρεις... έφυγε και ο Λεμονής και τον αντικατέστησε ο βοηθός του, ένας Ισπανός για λίγο καιρό. Αλλά μετά έφυγε κι αυτός κι ήρθε ένας άλλος Ισπανός για προπονητής, ο Βαλβέρδε...
-Ma ti ginetai den evale myalo to proedros ekei? Olo proponites allazei? Ti katastasi einai ayti? Ponaw to omada kai mou exei anevei to aima sto kefali twra..
-Hρέμησε ρε Φελιξάκο. Προσπάθησε να κοντρολάρεις τα νεύρα σου... Τι σου λέω τώρα ε; Λοιπόν σε κλείνω, άντε χαιρετισμούς από Ελλάδα...


Αυτός ήταν ο επιθετικός από τον Ισημερινό. Το ρεπορτάζ όμως δε σταμάτησε εκεί. Ψάξαμε και βρήκαμε τον πάλαι ποτέ αγαπημένο της πράσινης εξέδρας Λουτσιάν Σανμαρτεάν. Ο Ρουμάνος βιρτουόζος αφότου έφυγε από τον Παναθηναϊκό, πήγε κι έπαιξε, λίγα παιχνίδια είναι αλήθεια, στην ολλανδική Ουτρέχτη. Οι ιθύνοντες όμως της ομάδας στις αρχές Σεπτέμβρη τον άφησαν ελεύθερο λόγω των συνεχών τραυματισμών που είχε. Πάμε να δούμε τι μας είπε:
-Γεια σου Λουτσιάν από Ελλάδα. Τι κάνεις;
-Geia. Ponaw!
-Πάλι πονάς;
-Ma pote den epapsa na ponaw. Apo tote pou efyga apo ton Panathinaikos, ponaei h kardia mou...
-Και όσο ήσουν στον Παναθηναϊκό, τι πονούσε;
-Tha sou lega twra alla... asto. Na tin prwti fora pou traymatistika, ponouse to podi mou kai den mporousa na voithisw tin omada. E afou den mporousa na voithisw tin omada arxise na me ponaei i kardia mou kai katalavaineis...
-Η αληθειά είναι πως όχι αλλά συνεχίζω. Όταν ήσουν μικρός είχες φαντάζομαι κάποιο ίνδαλμα. Από την ηλικία σου και τη θέση που αγωνίζεσαι να φανταστώ τον Ντιέγκο Μαραντόνα ή έστω τον Μπάτζιο;
-Oxi, kamia sxesi... Ti Maradones mou les kai tetoia? Exw apo mikros ithela na moiasw se enan poly megalo mpaladoro...
-Ποιον;
-Ton Martean. Ithela na ginw san ton Martean. Apo kei pira t onoma. San-martean. Katalaves?
-Πάλι όχι αλλά συνεχίζω. Και πως σε έλεγαν κανονικά; Να υποθέσω ότι αφού είσαι Ρουμάνος θα είχες κατάληξη -ου στο επίθετο σου. Νικουλέσκου; Μούτου;
-Oxi. Ponaou me elegan...
-Μάλιστα... Για πες μου Λουτσιάν πώς ξεκίνησαν όλοι αυτοί οι τραυματισμοί;
-Koitakse boufos, ola ayta ksekinisan ap ti stigmi pou gennithika. Otan me xtipise o giatros gia na klapsw, mou espase ena pleyro. Otan phga na mpousoulisw gia prwti fora, epatha riksi miniskou. Otan sta 7 mou phga na perpatisw gia prwti fora(argisa toso opws katalavaineis logw tis riksis tou miniskou), strampouliksa to podi mou elafra eytixws ayti ti fora. Apo tote olo traymatizomai... Η zwi mou einai mia kolasi pleon. Alloi anthrwpoi akoun synexeia aples eyxes opws kalimera kalinyxta klp. Egw ti moni eyxi pou akouw synexeia einai "geia sou Lucian, perastika"...
-Μάλιστα. Σ' ευχαριστούμε Λουτσιάν. Tι να πω; Περαστικά...



Υ.Γ.: Χρόνια πολλά στην Αργυρώ(ξέρει αυτή) και τον Αργύρη(ξέρει αυτός)...

Ποιητικός οίστρος...

Απ' την Πτολεμαϊδα έρχεται κι αστέρι είναι ήδη
Μακεδονιτικε χαλβά, εσύ Μαυρογιαννίδη (sorry που δεν αναφέρω το μικρό σου όνομα αλλά μου χαλάει το "μέτρο"... το ποιο; χαχαχαχα)

Αργάω πάντα και ξενυχτώ εσένα για ν' ακούσω
Γιατί είσαι αρρώστια δυνατή, της ΕΡΤ είσαι ο Καπούσο

Το Μπομπονιέρα αν γέμιζαν όλοι οι ακροατές σου
Εσύ στο κέντρο θα 'μπαινες με τήνε Μερτσεντές σου

Στη Θύρα 4 μαζί ο Μπριλ μα κι ο Βασίλης
μ' αυτά που λένε σίγουρα θα σβήσει το καντίλι σ' (φτου φτου)

Στη 13 Βαγγέλης ταξιτζής το ίδιο και ο Μπίλυς
Τυρόγαλος με τα μηνύματα να γίνει της Κα...στίλης (της κακομοίρας ήθελα να γράψω αλλά δε θα βγαίνε ρίμα, έτσι με το "Καστίλης" τα συνδύασα λίγο γιατί αρχίζει κι αυτό από "κα")

Σταμάτης είναι στην 7 και λέει για εύκολη νίκη
Εκεί είναι και ο Ορχομενός κι ο Νίκος Σαλλονίκη

Απ' τη Γλυφάδα, πέταλλο ο Γιώργος να γκρινιάζει
Κι ο Πέτρος μας ο Κρητικός μηδέν δε χαμπαριάζει

Μηνυματζής είναι τρελός, my favourite είναι εμένα
στη σκέψη είναι γρήγορος δε μοιάζει με κανένα

Τόση ταχύτητα παιδιά, ο Μίνος κι άλλος ένας
Να δεις πως τον ελέγανε, α ναι... ο Άιρτον Σένας

Στη ζώνη τη νυχτερινή ο Πέτρος δίνει show
Στην άλλη του παντελονιού, τι κάνει i don't know

"Δώδεκα και ένα" τίτλο έδωσε στην εκπομπή
Κι ο Νίκος ο Μακρόπουλος έκανε τουμπεκί

Τους ηχολήπτες δε ξεχνώ, μορφές ένας προς ένας
Από Ρεμούνδο, Κιουλαφή δε γλύτωσε κανένας

Κι ανάμεσα τους κάπου έκει και μια κυρία υπάρχει
Μπροστά στη Μίνα ρε παιδιά η Τζούλια τύφλα να 'χει

Αν συνεχίσω μάγκες μου, θα προκαλέσω οδύνη
"Το γαρ πολλλλύ της θλίψεως γεννά πραφροσύνννη"