Από Αύγουστο χειμώνα...

Το καλοκαιράκι φτάνει προς το τέλος του και μαζί κι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου. Η ευχή "καλό χειμώνα", που πάντα μου έσπαγε τα νεύρα ακούγεται όλο και πιο συχνά. Και για να γίνω και λίγο πιο κλισέ ακόμα, τα κεφάλια μέσα.
Απ' αυτούς τους Ολυμπιακούς, είδα 2-3 παιχνίδια της Εθνικής μπάσκετ, το κατοστάρι του Μπολτ και τον τελικό της Δεβετζή στο τριπλούν. Έμαθα ότι ο Μπολτ κάνει το ένα παγκόσμιο ρεκόρ μετα το άλλο τρώγοντας μόνο κοτομπουκιές, ενώ αντιθέτως ο οκτάκης χρυσός Ολυμπιονίκης Φέλπς αφήνει τους άλλους κολυμβητές δεκάδες ναυτικά μίλια πίσω, τρώγοντας... τα κέρατά του. Ακόμη έμαθα για την ντοπέ Χαλκιά αλλά και για κάποια ντοπαρισμένα άλογα...
Προφανώς το ζήτημα του ντόπινγκ είναι πολύπλοκο και έχει ήδη αναλυθεί χιλιάδες φορές από ανθρώπους πολύ πιο ειδικούς από εμένα. Από τους Ολυμπιακούς του '96 και μετά(χρονιά που συμπληρώνονταν 100 χρόνια από την πρώτη σύγχρονη διοργάνωση), η ανάγκη να βρεθούμε στο αθλητικό επίκεντρο έγινε αυτοσκοπός. Μετά δε και την ανάθεση των Ολυμπιακών του 2004 στην Αθήνα, ο αυτοσκοπός αυτός αποφασίστηκε να επιτευχθεί με κάθε τρόπο. Και πώς θα βρισκόμασταν στο επίκεντρο του παγκόσμιου αθλητισμού; Μα βεβαίως κατακτώντας μετάλλια. Πολλά μετάλλια. Και πώς θα κατκτούσαμε πολλά μετάλλια; Με κάθε τρόπο, θεμιτό ή αθέμιτο. Όμως, με τις μεγάλες δυνάμεις δεν μπορείς να τα βάλεις από τη μια στιγμή στην άλλη. Τόσα χρόνια εμπειρίας τους είχαν δείξει πως να φυλάσσονται από τις κακοτοπιές. Κάτι που εμείς δε γνωρίζουμε ακόμη. Γι' αυτό και τα τόσα κρούσματα.
Ακούγαμε πολλά και για την προετοιμασία των Κινέζων αθλητών για τους Ολυμπιακούς που είναι ακόμη σε εξέλιξη, αλλά μέχρι στιγμης τουλάχιστον δεν υπάρχει καμία απόδειξη. Δυστυχώς στον σύγχρονο πρωταθλητισμό, κανείς δεν είναι ντοπαρισμένος μέχρι να πιαστεί. Όλοι είναι αθώοι μέχρι απόδείξεως του εναντίου. Είναι όμως πράγματι αθώοι; Ακόμη κι αν δεν αποδειχθεί ποτέ ότι είναι ένοχοι;
Κλείνοντας αυτό το θέμα, θα ήθελα να διατυπώσω μια ερώτηση. Τι είναι αυτό που θέλουμε να πετύχουμε; Να καταπολεμήσουμε εντελώς το ντόπινγκ, αδιαφορώντας για τα μετάλλια και τις διακρίσεις ή να προσπαθήσουμε να εξελιχθούμε ούτως ώστε να αποφεύγουμε τους ελέγχους για να είμαστε συνεχώς ανάμεσα στους πρώτους; Αν θέλουμε το πρώτο, που είναι και το ηθικό και το εύκολο, καλώς. Αν θέλουμε το δεύτερο, ελπίζω ο κόσμος να γυρίσει την πλάτη σε όλο αυτό και να αποδοκιμάσει.

Πάμε στην μπάλα. Θέμα των ημερών είναι η αποχώρηση του Ντέμη από την προεδρία της ΠΑΕ ΑΕΚ τον ερχόμενο Μάιο. Ακούγωντας 1-2 αθλητικές εκπομπές, κατάλαβα ότι οι οπαδοί που δεν υποστηρίζουν την Ένωση και βλέπουν τα πράγματα πολύ απ' έξω, δε θέλουν να φύγει ο Νικολαϊδης. Και γιατί συμβαίνει αυτό κατά τη γνώμη μου; Βλέπουν ότι ο άνθρωπος αυτός μπορεί να παρασύρει τους παράγοντες και των δικών τους ομάδων στη διαμόρφωση ενός πιο ηθικού χώρου στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Πολλοί ΑΕΚτζήδες βγαίνουν και λένε ότι ο Ντέμης έμαθε τον κόσμο της Ένωσης να μη θέλει το πρωτάθλημα. Εγώ θα πω ότι ο Ντέμης προσπάθησε να μάθει τον κόσμο της ΑΕΚ να μη θέλει το πρωτάθλημα με κάθε αθέμιτο μέσο. Μάλλον δεν το κατάφερε στο βαθμό που ήθελε και γι' αυτό αποχωρεί. Ανεξάρτητα από τα λάθη που έκανε, τέτοιους ανθρώπους χρειάζεται το ελληνικό ποδόσφαιρο και είναι κρίμα να τους αφήνουμε να φεύγουν.

Άντε σε 1 βδομαδούλα ξαναρχίζει και η Superleague που τόσο σας έλειψε... Καλή αγωνιστική χρονιά με γκρίνια για να έχουν δουλειά και οι δημοσιογράφοι...